ITPP1/443-945/08/BK - Nieodpłatne przekazanie odpadów poubojowych i poprodukcyjnych a podatek VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-945/08/BK Nieodpłatne przekazanie odpadów poubojowych i poprodukcyjnych a podatek VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania odpadów poubojowych i poprodukcyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania odpadów poubojowych i poprodukcyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i uboju żywca drobiowego (kurczak) i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W czasie produkcji powstają odpady poubojowe i poprodukcyjne pochodzenia zwierzęcego. Stosownie do obowiązujących przepisów Spółka przekazuje odpady do utylizacji firmie, która pobiera za wykonanie tej usługi zapłatę. Faktury wystawiane przez firmę utylizacyjną są kosztem Spółki. Spółka ma możliwość oddawania części odpadów hodowcom zwierząt futerkowych jako karmę w celu obniżenia kosztów podatkowych. Przy nabyciu żywca drobiowego Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast odpady są produktem poubojowym i poprodukcyjnym, nie dającym prawa do odliczenia podatku. Hodowcy zamierzają odbierać odpady nieodpłatnie własnymi środkami transportu, na własny koszt na podstawie dokumentu handlowego wg wzoru zgodnego z rozporządzeniem WE 1774/2002. W powyższej sytuacji nie byłaby wystawiana faktura. Spółka zaproponowała potencjalnym odbiorcom sprzedaż odpadów za symboliczną kwotę za kilogram odpadów. W przypadku jakiejkolwiek odpłatności odbiorcy odpadów zrezygnują z odbioru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie odpadów poubojowych i poprodukcyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy powyższą czynność należy dokumentować tylko dokumentem handlowym zgodnym z rozporządzeniem 1774/2002 do ustawy o odpadach.

Zdaniem Wnioskodawcy dokument ilościowy zgodny z rozporządzeniem 1774/2002 jest wystarczającym potwierdzeniem przekazania odpadów poubojowych i poprodukcyjnych. Opady nie przedstawiają żadnej wartości handlowej, są produktem ubocznym Spółki, a zatem ich nieodpłatne przekazanie nie powinno podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W oparciu o art. 7 ust. 3 powołanej ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazanie przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nie przekraczającej w r. podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru nie przekraczają 10 zł.

W oparciu o art. 7 ust. 7 ustawy przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działania mające charakter handlowy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Spółka chcąc uniknąć kosztów utylizacji, zamierza przekazywać nieodpłatnie odbiorcom odpady poubojowe i poprodukcyjne pochodzenia zwierzęcego bowiem zaproponowana potencjalnym odbiorcom sprzedaż odpadów za symboliczną odpłatnością nie znalazła zainteresowania tymi odpadami. W przypadku jakiejkolwiek odpłatności odbiorcy odpadów zrezygnują z ich odbioru. Odpady nie przedstawiają zatem żadnej wartości handlowej, są produktem ubocznym. Prawo do odliczenia podatku przysługiwało przy nabyciu żywca drobiowego.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, iż w tym konkretnym przypadku, gdy przekazywane nieodpłatnie odpady poubojowe nie mają żadnej wartości handlowej to czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym brak jest podstaw prawnych do wystawienia w tym przypadku faktury VAT.

Jednocześnie zaznacza się, iż Minister Finansów nie jest organem kompetentnym do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie czy powyższą czynność tj. nieodpłatne przekazanie odpadów poubojowych i poprodukcyjnych należy dokumentować dokumentem handlowym zgodnym z rozporządzeniem 1774/2002 do ustawy o odpadach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl