ITPP1/443-94/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania opłat pobieranych za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz obowiązku ewidencjonowania pobieranych opłat przy pomocy kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania opłat pobieranych za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz obowiązku ewidencjonowania pobieranych opłat przy pomocy kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z nowelizacją ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897), nakładającą na gminy szereg obowiązków w zakresie gospodarowania odpadami, Gmina powierzyła realizację obowiązków wynikających z tej ustawy Wnioskodawcy (tekst jedn.: jednostce organizacyjnej Gminy mającej status jednostki budżetowej). Jednostka została utworzona na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia... września 2012 r. Zakres zadań jednostki obejmuje zadania własne Gminy o charakterze użyteczności publicznej w zakresie prawidłowej gospodarki odpadami w ramach zintegrowanego systemu gospodarki odpadami komunalnymi, utrzymania czystości i porządku oraz pielęgnacji zieleni na drogach gminnych oraz innych terenach publicznych miasta.

Realizując powierzone zadania, a w szczególności dokonując poboru opłat z tytułu zagospodarowania odpadami, jednostka budżetowa będzie wykonywała je we własnym zakresie (tekst jedn.: w ramach własnej struktury organizacyjnej). Również we własnym zakresie jednostka będzie realizowała zadania w zakresie przekazania odpadów komunalnych do odbioru i zagospodarowania przedsiębiorcom uprawnionym do realizacji tych usług. Z przedsiębiorcami Jednostka zawrze stosowne porozumienia lub umowy w ramach zamówień publicznych. W szczególności zlecane będą w drodze przetargów zadania w zakresie odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości, wyposażenia nieruchomości w pojemniki do ich odbioru, tworzenia punktów selektywnego zbierania odpadów oraz zapewnienia należytego stanu technicznego i sanitarnego. Jednostka będzie przekazywała do budżetu gminy całość dochodów gromadzonych z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi ("opłaty śmieciowe"), jak również dochody z tytułu realizacji innych zadań. Wnioskodawca jako jednostka budżetowa Gminy będzie pokrywała koszty swojego funkcjonowania i wykonywania zadań (wydatki) ze środków budżetu Gminy otrzymywanych na podstawie planu finansowego. Dochody jednostki będą odprowadzane na rachunek Gminy.

W myśl art. 6m ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, właściciel nieruchomości zobowiązany jest złożyć deklarację o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a w razie jej niezłożenia lub uzasadnionych wątpliwości, co do danych zawartych w deklaracji, na podstawie art. 6o cyt. ustawy wysokość tej opłaty w imieniu prezydenta miasta określi w drodze decyzji dyrektor Jednostki. Wyłącznie w powyższy sposób, a nie na podstawie umowy cywilnoprawnej będą określane wysokości opłat za gospodarowanie odpadami ("opłaty śmieciowe"), jakie będzie pobierała powołana Jednostka. W zakresie realizacji wydatków gminy, dyrektor Jednostki budżetowej działa na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez prezydenta miasta i w granicach wyznaczonych tym pełnomocnictwem. Natomiast w zakresie poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi dyrektor Jednostki działa na podstawie statutu Jednostki oraz udzielonego przez Radę Miejską upoważnienia (tekst jedn.: uchwały Rady Miejskiej z...października 2012 r. w sprawie upoważnienia Dyrektora do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej). Zatem weryfikacja powołanych deklaracji właścicieli nieruchomości oraz wydawanie stosownych decyzji w sprawach opłat będzie odbywała się w imieniu organu władzy publicznej i na podstawie obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, gdyż powołana ustawa wskazuje organy gmin jako właściwe do weryfikacji deklaracji właścicieli nieruchomości oraz wydawania decyzji w tych sprawach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednostka budżetowa utworzona przez Gminę, wykonując zadania własne tworzącej ją jednostki samorządu terytorialnego w zakresie poboru "opłat śmieciowych" nie wykonuje usług o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegających opodatkowaniu VAT. Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - czynność ta (tekst jedn.: pobór "opłaty śmieciowej") jest wyłączona spod stosowania ustawy o VAT, co powoduje, że opłata ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, również wtedy gdy jej pobór dokonywany jest przez powołaną w tym celu jednostkę budżetową.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, pobierane "opłaty śmieciowe" nie podlegają ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących, gdyż mają charakter opłat publicznoprawnych, a nie są kwotami należnymi z tytułu sprzedaży towarów i usług. Nie stanowią zatem obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadniając prezentowane stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wymienione zwolnienie nie ma zastosowania do przypadków działania organów gminy, który został upoważniony do określenia wysokości "opłat śmieciowych" (art. 6o powołanej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach). Jednostka budżetowa wykonując zadania własne jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, jest jednostka organizacyjną niemającą osobowości prawnej wykonującą w tym zakresie samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem ma podmiotowość podatkową VAT odrębną od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła (wyrok naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2011 r. sygn. akt IFSK 1369/10) Jednakże jednostka budżetowa gminy może realizować powierzone jej zadania z zakresu zadań władzy publicznej i występować na zewnątrz na podstawie udzielonego upoważnienia organu gminy (upoważnienia kierownika jednostki).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż według Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych (wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 Tolsma oraz wyrok z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie C-174/00 Krennemer Golf). W sytuacji realizacji zadania własnego gminy przez jednostkę organizacyjną utworzoną przez tę gminę, pomimo takiego stopnia wyodrębnienia jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego ze struktury tworzącej go jednostki samorządowej, które pozwala na uznanie go za samodzielnego od tej jednostki podatnika VAT, realizacja tych zadań nie tworzy pomiędzy tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe ma pełne zastosowanie do jednostki budżetowej gminy, która także posiadając status jednostki organizacyjnej bez osobowości prawnej wykonuje zadania w imieniu i na rachunek tworzącej ją gminy i są to zadania z zakresu powierzonych przepisami prawa zadań władzy publicznej.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca stwierdza, iż w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług poboru przez jednostkę budżetową od właścicieli nieruchomości opłat z tytułu gospodarowania odpadami (opłat śmieciowych) nie dochodzi do czynienia ze świadczeniem usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nadal bowiem będą to czynności realizowane w imieniu organu gminy, który jest upoważniony do weryfikacji deklaracji właścicieli nieruchomości i określania w drodze decyzji wysokości wymienionych opłat (art. 6o ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach). Pobór opłat za gospodarowanie odpadami stanowi więc realizację zadań nałożonych przepisami prawa, a same opłaty mają charakter opłat publicznoprawnych i nie są w tym zakresie zapłatą za usługę. Dodatkowo odpowiednie przepisy nakazują stosować do poboru tych opłat przepisy Ordynacji podatkowej, a więc aktu, który ma zastosowanie do zobowiązań publicznoprawnych egzekwowanych w drodze przymusu państwowego, a nie na podstawie stosunku cywilnoprawnego równoważnych podmiotów. Wysokość opłat jest ustalana aktem prawa miejscowego (art. 6q powołanej ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wyłączenie organów władzy publicznej z zakresu podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia przesłanki podmiotowej - ich statusu i przesłanki przedmiotowej - a więc od charakteru podejmowanych przez organy działań.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Ponadto, jak stanowi § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na wstępie należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, iż "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że "Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność". Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

A zatem, w świetle sformułowań zwartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o VAT należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawcy jako jednostce budżetowej gminy, powierzone zostało zarządzanie systemem gospodarowania odpadami komunalnymi na obszarze gminy. W szczególności również na podstawie uchwały Rady Miasta powierzono Zarządowi Jednostki przyjmowanie od właścicieli nieruchomości deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a także orzecznictwo administracyjne w sprawie wymiaru opłaty i zaległości z wym. tytułu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, wskazać należy, iż w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż w sferze użyteczności publicznej jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć i przystępować do spółek prawa handlowego (spółki z o.o. i spółki akcyjne, a także spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne). Mogą także tworzyć wewnętrzne jednostki organizacyjne finansowane w formach przewidzianych w ustawie o finansach publicznych.

Formy organizacyjnoprawne przewidziane w prawie handlowym są w świetle przepisów prawa publicznego w omawianej dziedzinie traktowane jako jednostki organizacyjne, przez które gmina działa bezpośrednio. W tym miejscu należy zauważyć, iż status komunalnych osób prawnych będą miały jednoosobowe spółki samorządowe.

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 4 ww. ustawy do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić również organ wykonawczy jednostki pomocniczej oraz organy jednostek i podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Zgodnie z zasadą subsydiarności (na podstawie ww. art. 39 ust. 4), rada gminy może w drodze uchwały dokonać dekoncentracji zewnętrznej swoich kompetencji poprzez upoważnienie do załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej organu własnej jednostki organizacyjnej.

Uchwała wydana na podstawie art. 39 ust. 4 komentowanego przepisu stanowi akt prawa miejscowego, ponieważ przekazując kompetencje do władczego działania organowi upoważnionemu, wywołuje także skutki na zewnątrz administracji, wiążąc nieokreślony krąg osób, potencjalnych stron postępowania administracyjnego w danej kategorii spraw, wskazując inny niż określony w ustawie organ właściwy do wydawania decyzji administracyjnych w takich sprawach.

W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391 z późn. zm.) w rozdziale 3a - "Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę" wskazano, iż gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c pkt 1 i 2).

W myśl art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Na mocy art. 6d ust. 1 ww. ustawy wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Z art. 6j ust. 1 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

Stosownie do art. 6j ust. 2 ww. ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 2, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstałymi na danej nieruchomości oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2 (art. 6j ust. 3 ustawy).

Rada gminy, zgodnie z art. 6k ust. 1 ww. ustawy, w drodze uchwały:

W myśl art. 6I ww. ustawy rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Natomiast jak wynika z art. 6p ustawy w razie stwierdzenia, że właściciel nieruchomości nie uiścił opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uiścił ją w wysokości niższej od należnej, wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zauważyć należy także, że zgodnie z art. 6q cyt. ustawy w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

Mocą art. 6r. ust. 1 cyt. ustawy opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r. ust. 2 ww. ustawy z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r. ust. 3 ww. ustawy).

Wobec powyższego, w świetle omówionych wyżej regulacji prawnych, wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, gmina występować będzie w pozycji nadrzędnej w stosunku do podmiotów uczestniczących w danej czynności (właścicieli nieruchomości), wykonując zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - art. 7 ust. 1 pkt 3, z którego wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Określony w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach charakter opłaty wskazuje, iż w istocie mamy do czynienia z "daniną publiczną" - opłata ustalana jest w sposób określony w ustawie i stanowi dochód gminy przeznaczony na działania wykonywane w interesie publicznym.

Zauważyć przy tym należy, iż - jak wskazano - w przedmiotowej sprawie na obszarze Gminy Wnioskodawcy systemem gospodarowania odpadami komunalnymi będzie zarządzał Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna (jednostka budżetowa) Gminy na podstawie uchwały Rady Miejskiej.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w zakresie zadań zwianych z gospodarowaniem odpadami komunalnymi, które ciążą na gminie, a które Wnioskodawca wykonuje w ramach powierzonych na podstawie uchwały zadań, Wnioskodawca wpisuje się w dyspozycję art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług, a pobierane opłaty za gospodarowanie odpadami nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca, któremu na podstawie uchwały powierzono wykonywanie zadań z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi, wyłączony będzie z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, to pobierane opłaty za ww. czynności, nie podlegają rozliczaniu w deklaracji podatkowej VAT-7 oraz obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.