ITPP1/443-938/08/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania majątku pozostałego po spłacie wierzycieli, przekazanego udziałowcom w ramach podziału majątku Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania majątku pozostałego po spłacie wierzycieli, przekazanego udziałowcom w ramach podziału majątku Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnicy Spółki, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozważają możliwość jej rozwiązania. Powołany do tego celu likwidator, będzie miał za zadanie zakończyć interesy bieżące Spółki, ściągnąć wierzytelności i wypełnić jej zobowiązania. Spółka zakłada, iż po przeprowadzeniu tych czynności nadal pozostanie majątek, w postaci środków pieniężnych, nieruchomości oraz innych środków trwałych. Majątek ten będzie wydawany w gotówce bądź w naturze udziałowcom Spółki proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy opodatkować podatkiem podatku od towarów i usług majątek wydany wspólnikom spółki w naturze, dotyczy to w szczególności środków trwałych, przy nabyciu których Spółka odliczyła podatek w całości, częściowo bądź nie odliczyła podatku. Wszystkie środki trwałe były wykorzystywane w celu prowadzenia działalności opodatkowanej lub opodatkowanej i zwolnionej.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność przekazania wspólnikom majątku Spółki, w postaci środków trwałych, pozostałego po likwidacji Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wskazuje, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie ma szczegółowych przepisów regulujących kwestię przekazania majątku likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jedynym przepisem, który mówi wprost o likwidacji działalności jest art. 14 cyt. ustawy, a ten dotyczy wyłącznie opodatkowania likwidacji działalności spółki i zaprzestania działalności przez osobę fizyczną. Gdyby ustawodawca zamierzał opodatkować zakończenie działalności przez osobę prawną, to zawarłby stosowne przepisy w ustawie, tak jak to uczyniono w przypadku spółek osobowych. Zdaniem Wnioskodawcy nie można również twierdzić, że przekazanie majątku wspólnikom jest opodatkowane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przywołując treść wskazanego przepisu, Wnioskodawca podnosi, iż potraktowanie przekazania majątku przez likwidowaną spółkę jako czynności, o której mowa w tym przepisie jest nieprawidłowe, gdyż:

Zdaniem Wnioskodawcy, również potraktowanie przekazania majątku przez likwidowaną Spółkę jako czynności odpłatnej (wspólnicy otrzymują majątek w zamian za posiadane udziały), jest nieprawidłowe, gdyż takie założenie w przypadku spółek osobowych nadal oznaczałoby podwójne opodatkowanie podatkiem od towarów i usług tej samej czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z powyższego przepisu wynika, iż nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu, jeśli przy nabyciu tych towarów przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego.

Zauważyć należy także, iż zgodnie z przepisem art. 272 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru. W myśl art. 282 § 1 tej ustawy, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy jest to potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników. Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że istotą likwidacji jest rozdysponowanie majątkiem spółki w celu zakończenia jej bytu prawnego. Unormowanie art. 282 Kodeksu spółek handlowych wskazuje zatem na obowiązek podjęcia następujących czynności likwidacyjnych:

Poza wskazanymi wyżej czynnościami dokonywany jest podział majątku spółki pomiędzy jej wspólników w stosunku do posiadanych przez nich udziałów, przy czym może on nastąpić dopiero po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli likwidowanego podmiotu.

Odnosząc przywołane uregulowania prawne do sytuacji opisanej we wniosku, stwierdzić należy, iż wskutek podziału pozostałego, po spłacie wierzytelności, majątku Wnioskodawcy między wspólników stosownie do ich udziałów, dojdzie do prawnej zmiany właściciela danego majątku. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego przy nabyciu towarów (środków trwałych) przekazanych następnie wspólnikom w postępowaniu likwidacyjnym, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w przypadku towarów, przy nabyciu których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego powstałego w związku z nabyciem praw do tych towarów, przekazanie ich wspólnikom, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie został spełniony jeden z warunków koniecznych do uznania wykonywanych czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy także, iż wbrew opinii Wnioskodawcy, opodatkowanie majątku pozostałego po spłacie wierzycieli, przekazanego udziałowcom nie narusza zasady neutralności VAT. Wskazać bowiem trzeba, iż w sytuacji, gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy nabyciu towarów, to ich późniejsze nieodpłatne przekazanie, gdyby nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Sytuacja ta byłaby sprzeczna z zasadą powszechności, a także neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku.

Dodatkowo wskazać należy, iż przywołany art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy opodatkowania majątku pozostałego po likwidacji spółki cywilnej, spółki prawa handlowego niemającej osobowości prawnej bądź zaprzestania prowadzenia działalności przez osobę fizyczną. Opodatkowanie remanentu likwidacyjnego nie będzie więc znajdowało zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc spółką kapitałową posiadającą osobowość prawną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.