ITPP1/443-928/13/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 października 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania odszkodowania za wady dostarczonych towarów - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 października 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania za wady dostarczonych towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał decyzję o przyznaniu odszkodowania za szkodę powstałą w dniu 2 maja 2012 r. z tytułu ubezpieczenia OC dobrowolnego. Odszkodowanie na mocy ww. decyzji będzie wypłacone bezpośrednio na konto bankowe klienta, u którego doszło do szkody.

Wnioskodawca otrzymał od poszkodowanego zamówienie na wykonanie detali z tworzywa sztucznego. Detal ten wykorzystywany jest przez poszkodowanego do produkcji styków pomocniczych. Umieszcza się go wewnątrz styku pomocniczego, a jego zadaniem jest przekazywanie sygnału do "wyłącznika badprądowego" (bezpiecznika), z którym w parze monitorowane są styki pomocnicze.

Przekazywanie sygnału następuje poprzez mechaniczne przesunięcie detalu dostarczanego przez Wnioskodawcę wewnątrz styku, który poprzez wysunięty element na zewnątrz styku zahacza o odpowiednie elementy w wyłączniku nadprądowym. Wnioskodawca dostarczał te detale już wcześniej.

W dniach 31 maja - 1 czerwca 2012 r. w zakładzie u poszkodowanego w trakcie losowej kontroli produktów końcowych (styków pomocniczych), kontroler stwierdził ułamanie się elementu detalu dostarczanego przez Wnioskodawcę. W trakcie kontroli detal nie był narażony na naprężenia mechaniczne, jedynie na manipulowanie produktem w celu przeprowadzenia kontroli. W związku ze stwierdzeniem ułamania elementu, produkcja styków została zatrzymana. Posiadane przez poszkodowanego na stanie magazynowym detale zostały poddane badaniu na wytrzymałość mechaniczną. W wyniku testu stwierdzono, iż na 18 przebadanych detali tylko 5 sztuk przeszło pozytywnie test.

Ułamanie się elementu skutkuje brakiem połączenia pomiędzy stykiem pomocniczym a wyłącznikiem nadprądowym, z którym w parze montowane są styki pomocnicze. Brak połączenia uniemożliwia przekazywanie sygnałów pomiędzy stycznikiem i wyłącznikiem. Z uwagi na stwierdzoną wadę zdecydowano o zablokowaniu i wycofaniu wszystkich posiadanych na stanie magazynowym w centrach dystrybucji styków pomocniczych wyprodukowanych w terminie od 2 maja 2012 r. do 31 maja 2012 r. przy użyciu detalu dostarczonego przez Wnioskodawcę. Jednocześnie wstrzymano produkcję częściowo złożonych produktów.

Wnioskodawca uznał reklamację wskazując, że przyczyną wady detali było zastosowanie w produkcji detali tworzywa sztucznego pochodzącego z odzysku tzw. regranulatu. W związku z wadą detali dostarczonych przez Wnioskodawcę, wyprodukowane przy ich użyciu styki pomocnicze zostały zablokowane z przeznaczeniem do utylizacji. Poszkodowany potwierdził, że z partii wyprodukowanej pomiędzy dniami 2-31 maja 2012 r. pobrano próby, które poddano testom, które potwierdziły wadę detalu. Produkty z wcześniejszych partii produkcyjnej posiadały detale o właściwej wytrzymałości.

Wadliwe detale nie mogły być wymienione, gdyż obudowa styków składa się z dwóch elementów, które są ze sobą zgrzewane i rozmontowanie obudowy wiąże się z koniecznością jej zniszczenia. To znaczy że wada detalu skutkuje koniecznością utylizacji całych styków pomocniczych.

Na dzień stwierdzenia wady, produkty poszkodowanego znajdowały się w jego magazynach w Belgii, Francji, Włoszech, Chinach i Singapurze.

Poszkodowany przedstawił ubezpieczycielowi kalkulację kosztów jakie poniósł:

* złomowanie produktów końcowych

* przeróbka częściowo zmontowanych produktów

* dodatkowe koszty jak: transport, przygotowanie złomowania w Chinach.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

1. Podmiotem ubezpieczonym w tej sprawie jest Wnioskodawca;

2. Osobą występującą o wypłatę odszkodowania klient Wnioskodawcy. Szkoda powstała 2 maja 2012 r. Polisa ubezpieczenia dotyczy ubezpieczenia OC dobrowolnego. Szkoda polegała na stwierdzeniu u klienta złej jakości dostarczonych przez Wnioskodawcę detali;

3. Środki z ubezpieczenia należne są Wnioskodawcy, tzn. Spółka jest zarówno ubezpieczającym jak i ubezpieczonym;

4. Środki pieniężne wypłacone zostaną bezpośrednio na konto bankowe klienta zgodnie z decyzją zakładu ubezpieczeń. Zakład ubezpieczeń przesłał Wnioskodawcy taką decyzję.

5. W związku z wypłatą odszkodowania bezpośrednio do poszkodowanego Wnioskodawca nie otrzyma przysporzenia, bo odszkodowanie jest w wysokości kosztów naliczonych przez poszkodowanego. Oznacza to, że żądania poszkodowanego nie są mniejsze niż przyznane odszkodowanie. W rzeczywistości żądania były jeszcze wyższe, ale zakład ubezpieczeń części wyliczeń nie uznał;

6. "Do dnia dzisiejszego" Spółka nie poniosła wydatków w związku z wypłatą środków pieniężnych na konto poszkodowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odszkodowanie stanowi postawę opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane odszkodowanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanych przepisów wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny między świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał decyzję o przyznaniu odszkodowania z tytułu ubezpieczenia OC dobrowolnego. Odszkodowanie będzie wypłacone bezpośrednio na konto bankowe klienta, u którego doszło do szkody. Szkoda polegała na stwierdzeniu u klienta złej jakości dostarczonych przez Wnioskodawcę detali.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia, jak również powołane przepisy prawa wskazać należy, że po stronie Wnioskodawcy otrzymane odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia OC nie może być uznane za świadczenie usług w zamian za wynagrodzenie, w rozumieniu powołanego art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie występuje w tym przypadku określone świadczenie, a tym samym konkretny beneficjent tego świadczenia. Odszkodowanie nie stanowi odpłatności z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę skonkretyzowanych usług. W tym konkretnym przypadku brak jest związku pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem.

Wobec powyższego, otrzymane odszkodowanie nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.