ITPP1/443-921/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.) uzupełnionym w dniach 16, 22 i 29 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz korekty podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 11 grudnia 2006 r. aktem notarialnym nabył Pan wraz z żoną od syndyka masy upadłości całe przedsiębiorstwo w trybie art. 316 Prawa upadłościowego i art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego za kwotę 3. 800. 000,00 zł W skład majątku wchodziły 4 nieruchomości położone w różnych miejscowościach, w tym nieruchomość położona w W., która składa się z dwóch działek o powierzchni 45.600 m ^2. Nabycie przedsiębiorstwa nie podlegało podatkowi od towarów i usług stosownie do art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji Pana przedsiębiorstwa jako środki trwałe. Jak wskazano we wniosku wartości poszczególnych nieruchomości "zostały ustalone wg wartości godziwej" w cenie nabycia uwzględniając szacunki rzeczoznawcy i udziały poszczególnych nieruchomości do całej wartości nabytego majątku. Nieruchomość położona w W. została wprowadzona do ewidencji w wartości 73.800 zł (cena nabycia). Na nieruchomości znajdowały się ruiny budynków po byłej cegielni, która zaprzestała produkcji w 1986 r. Decyzją administracyjną nadzoru budowlanego został Pan zobowiązany do usunięcia pozostałości ruin budynku ponieważ zagrażały życiu osób trzecich. Za pracę usunięcia gruzu i rozebrania fundamentów zapłacił Pan kwotę netto 72.000 i VAT 15.840 zł, a za wykonane prace dotyczące wyłączenia gruntów z rejestru złóż kwotę 1.800 zł i VAT 396 zł (łączna kwota 73.800 zł, VAT 16.236 zł). Obecną wartość nieruchomości w ewidencji stanowi kwota 147.600 zł W ewidencji gruntów opisane grunty są sklasyfikowane jako rolne i pastwiska i tak są użytkowane. Dlatego terenu nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, istnieje jedynie Studium. Obecnie nie planuje Pan dokonywać nakładów inwestycyjnych do czasu zatwierdzenia planu zagospodarowania przestrzennego. Postanowił Pan wycofać przedmiotową nieruchomość z majątku firmy i użytkować zgodnie z ewidencją gruntów - czyli rolniczo. Poniesione nakłady na usunięcie gruzu nie zwiększyły wartości użytkowej nieruchomości. Zmiana wartości nieruchomości nastąpi po przeprowadzeniu rekultywacji i wyrównania terenu (po dostosowaniu dla potrzeb budownictwa). Jak wynika z uzupełnienia do wniosku, w Studium uwarunkowań nieruchomość oznaczona jest jako teren usług publicznych (kościół, cmentarz, szkoła, itp.). Sytuacja ta nie ulegnie zmianie w 2010 r. Urząd Gminy wystąpił z wnioskiem do Ministerstwa Rolnictwa o wyłączenie z ewidencji gruntów rolnych i ujęcie w planach zagospodarowania przestrzennego. Taki stan będzie miał miejsce w dniu wyłączenia nieruchomości z działalności gospodarczej na cele osobiste. Po nabyciu powyższej nieruchomości nie prowadził Pan na niej działalności gospodarczej, mimo iż przewidywał jej prowadzenie, jednakże ze względu na ograniczenia wynikające ze Studium nie było to możliwe. Koszty rozbiórki budynków i wywóz gruzu zaliczono do kosztów inwestycyjnych i zaksięgowano na koncie 080- nakłady inwestycyjne. Rozbiórki i wywozu gruzu dokonano na przełomie listopada i grudnia 2007 r.

W związku z powyższym zadano pytania sprowadzające się do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w trybie art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług lub wyłączenia z opodatkowania w myśl przepisu art. 6 ust. 1 ustawy oraz obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku, o której mowa w art. 91 ustawy od wykonanych usług za porządkowanie nieruchomości.

Pana zdaniem, wycofanie nieruchomości winno nastąpić w myśl przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż taki nie wystąpił. Poniesione nakłady na usunięcie gruzu z placu nie stanowiły nakładów na modernizację i nie powinny mieć wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku należnym z tytułu przejęcia nieruchomości na cele osobiste. Wywiezienie gruzu po byłych budynkach miało na celu usunięcie niebezpieczeństwa i zagrożenia w stosunku do osób trzecich oraz przywrócenia do stanu pierwotnego gruntów jakie zostały zapisane w rejestrze. Wydatki te należy traktować jako koszty utrzymania nieruchomości. Poniesione koszty na porządkowanie placu i odliczony podatek nie podlegają korekcie, ponieważ wydatki nie stanowią nakładów na ulepszenie budynków lecz ich rozbiórkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył przedsiębiorstwo, w skład którego wchodziła m.in. nieruchomość, która składa się z dwóch działek o powierzchni 45.600 m ^2, na której znajdowały się ruiny budynków po byłej cegielni. Nabycie przedsiębiorstwa w myśl art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlegało opodatkowaniu podatkiem, a co za tym idzie Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Wnioskodawca na przedmiotowej nieruchomości zamierzał prowadzić działalność gospodarczą, jednakże ze względu na ograniczenia wynikające z warunków zagospodarowania przestrzennego nie rozpoczął jej prowadzenia. W związku z decyzją administracyjną nadzoru budowlanego Wnioskodawca został zobowiązany do usunięcia pozostałości ruin budynku po byłej cegielni, ponosząc w 2007 r. nakłady na rozbiórkę budynków i wywóz gruzu. Poniesione wydatki Wnioskodawca potraktował jako nakłady inwestycyjne. Obecnie Wnioskodawca zamierza przekazać przedmiotową nieruchomość na cele osobiste.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż czynność przekazania opisanej nieruchomości gruntowej na potrzeby osobiste, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego

Jednocześnie wskazać należy, że w efekcie nie zostanie zrealizowany cel, jakiemu miały służyć poniesione wydatki na rozbiórkę przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z cytowanego przepisu, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w odniesieniu do towarów i usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto w sytuacji zmiany prawa do odliczenia podatku zastosowanie mają przepisy zawarte w art. 91 ustawy.

I tak zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a ustawy).

Z kolei art. 91 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca w 2007 r. poniósł nakłady na rozbiórkę budynków i wywóz gruzu. Od poniesionych wydatków odliczył podatek. Poniesione wydatki potraktował jako nakłady inwestycyjne. Tym samym stwierdzić należy, iż w związku z przekazaniem nieruchomości na cele osobiste, które to przekazanie, jak stwierdzono powyżej, nie podlega opodatkowaniu, poniesione nakłady nie miały i nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, (nastąpiła zmiana ich przeznaczenia).Powyższe powoduje konieczność dokonania korekty odliczonego podatku w trybie powołanego art. 91 ust. 7d ustawy.

Końcowo, informuje się, iż tut. organ podatkowy nie rozstrzygał kwestii możliwości zaliczenia wydatków związanych z nakładami na przedmiotową nieruchomość do kosztów uzyskania przychodów, bowiem nie było to przedmiotem zapytania ani też nie zawarto w tym zakresie własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.