ITPP1/443-907/11/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 28 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z "ulgi za złe długi" - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z "ulgi za złe długi".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 grudnia 2007 r. została wystawiona faktura VAT na kwotę 26.000 zł netto (31.720 zł brutto), z terminem zapłaty na dzień 22 grudnia 2007 r. Dłużnik nie zapłacił kwoty wynikającej z ww. faktury. W dniu 25 lutego 2008 r. Sąd Rejonowy wydał nakaz zapłaty na dłużnika, a sprawa trafiła do komornika sądowego, który do końca 2008 r. odzyskał 13.024,34 zł, w tym 450 zł zostało zaliczone na poczet kosztów poniesionych przez wierzyciela. Przez następne lata, czyli 2009 i 2010, komornik, mimo prób odzyskania wierzytelności nie "przelał" żadnej kwoty. W dniu 6 grudnia 2010 r. Sąd Rejonowy na wniosek wierzycieli ogłosił upadłość dłużnika i otrzymała Pani postanowienie o bezskutecznej egzekucji.

W czasie kiedy sprawa znajdowała się "u komornika", zlikwidowała Pani swoją firmę z dniem 26 września 2008 r., przestając być czynnym podatnikiem VAT, natomiast w dniu 21 października 2010 r. "na nowo" rozpoczęła Pani działalność gospodarczą, stając się czynnym podatnikiem VAT.

W związku z tym, iż art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług mówi o możliwości zmniejszenia zobowiązań podatkowych, jednak po spełnieniu kilku warunków (m.in. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona, który to zapis obowiązywał od grudnia 2008 r.) pytanie dotyczy okresu, w którym nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, tj. od dnia 21 września 2008 r. do dnia 21 października 2010 r., kiedy stała się Pani ponownie czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy okres, kiedy nie prowadziła Pani działalności można wyłączyć z wymaganego okresu dwóch lat w świetle art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i skorzystać z "ulgi za złe długi".

Pani zdaniem, w związku z tym, iż art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i zapis o 2- letnim okresie "wpisania" wierzytelności na poczet zmniejszenia zobowiązań podatkowych zaczął obowiązywać po zamknięciu przez Panią działalności gospodarczej, (gdy nie była Pani czynnym podatnikiem VAT i data powstania wierzytelności nastąpiła jeszcze przed wejściem tego zapisu), to "wymagalny termin" nie powinien biec w momencie kiedy nie prowadziła Pani działalności, czyli od dnia 21 września 2008 r., a powinien zacząć biec w momencie kiedy otworzyła Pani "na nowo" działalność, tj. 21 października 2010 r. W takiej sytuacji według Pani upłynęło półtora roku do chwili obecnej i daje to możliwość zmniejszenia zobowiązań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl ust. 1a) powołanego artykułu, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

W myśl ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Jednocześnie należy zauważyć, iż uregulowania w zakresie korekty podatku należnego w ramach tzw. "ulgi za złe długi" wprowadzone zostały ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) i zgodnie z art. 8 tej ustawy, przepisy te stosuje się do wierzytelności powstałych po dniu 1 czerwca 2005 r.

Natomiast zgodnie z treścią art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Brak przepisów przejściowych powoduje, że w momencie korzystania z ulgi podatnik winien zastosować nowe regulacje obowiązujące w dniu dokonywania korekty do stanów faktycznych zaistniałych przed dokonaniem zmian do ustawy, co oznacza, że prawem korekty w ciągu 2 lat od daty wystawienia faktury objęte byłyby również wierzytelności powstałe przed dniem 1 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od daty wystawienia faktury dokumentującej przedmiotową wierzytelność upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, tym samym nie został spełniony jeden z warunków wynikających z art. 89a ust. 2 ustawy, kwalifikujący do dokonania korekty podatku należnego.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostać musi fakt, iż w okresie od dnia 21 września 2008 r. do dnia 21 października 2010 r. zlikwidowała Pani swoją firmę, przestając być czynnym podatnikiem VAT, bowiem przepis art. 89a ust. 2 pkt 5 jednoznacznie precyzuje w jaki sposób liczyć 2- letni termin.

W konsekwencji w odniesieniu do przedmiotowej faktury wystawionej w dniu 14 grudnia 2007 r. nie ma Pani możliwości skorygowania (w niezapłaconej części) podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.