ITPP1/443-893/13/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-893/13/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 4 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych kontrahentom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych kontrahentom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą handlową i rozprowadza na obszarze Polski maszyny, urządzenia oraz elektronarzędzia poprzez sieć swoich dealerów tj. firm prowadzących działalność gospodarczą Spółka w celu zwiększenia sprzedaży swoich towarów realizuje działania promocyjne polegające m.in. na nieodpłatnym przekazywaniu kontrahentom (dealerom), będącym podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (cenników, katalogów zawierających informacje techniczne na temat sprzedawanych towarów, kart katalogowych, dotyczących konkretnych modeli maszyn, ulotek, gazetek informacyjnych itp.) niezawierających dodatkowych elementów, mogących stanowić wartość użytkową np. kalendarze, mapy, atlasy samochodowe itp. Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów. Jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), określona w momencie przekazywania towaru przekracza 10 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy katalogi, cenniki, ulotki, gazetki informacyjne itp. drukowane materiały reklamowe i informacyjne nieodpłatnie przekazywane kontrahentom, będącym podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, należy uznać za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej, a tym samym, czy czynność nieodpłatnego przekazania tych materiałów należy rozumieć jako dostawę towarów określoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie materiałów reklamowych lub informacyjnych nie ma charakteru dostawy towarów, gdyż materiały te same w sobie nie wyrażają wartości materialnej-nie mają waloru konsumpcyjnego dla podmiotu otrzymującego (istotą ich jest przekazanie informacji). Nie ma do czynienia z nieodpłatnym wydaniem towarów. Spółka realizuje jedynie reklamę na temat swoich towarów poprzez materiały reklamowe i informacyjne, które stanowią wyłącznie nośnik informacji. Intencją podatnika nie jest w takim przypadku wręczenie potencjalnemu klientowi katalogu czy cennika jako rzeczy, a jedynie przekazanie informacji, które zapisane są na takim nośniku.

Taki sam pogląd przedstawił WSA w Warszawie w wyroku III SA/Wa 2114/09 podtrzymany przez NSA w wyroku I FSK 1201/10. Wyrok ów mówi, że drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym. Materiały takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Nie mają one charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie.

Z powyższego zaś wynika, że drukowane materiały nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej, ponieważ podatek od towarów i usług jest podatkiem od konsumpcji, zaś materiały reklamowe nie mają wartości, konsumpcyjnej.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych, materiałów reklamowych i informacyjnych, dotyczących dystrybuowanych towarów, w postaci cenników, katalogów, ulotek zawierających informacje techniczne na temat sprzedawanych towarów, stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku.

Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Podobne stanowisko zamieszczone w broszurze informacyjnej "Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r." zajęło również Ministerstwo Finansów. W dokumencie tym Ministerstwo informuje, że "w pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia, konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT".

Pogląd ten został potwierdzony przez ostatnio wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi interpretację indywidualną o sygnaturze IPTPP1/443-326/13-2/MW z dnia 12 czerwca 2013 r.

Pogląd taki potwierdza również piśmiennictwo "opodatkowaniu powinno podlegać jedynie nieodpłatne wydanie towarów posiadających wartość konsumpcyjną. Wyjątkiem od tej zasady jest przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek. "Nie powinno natomiast podlegać opodatkowaniu wydawanie ulotek, gazetek reklamowych czy folderów (...) czyli towarów nieposiadających wartości konsumpcyjnej". J. Martini - Nowa ustawa o VAT wyd. Difin Warszawa 2004 r. s. 79.

Reasumując, zdaniem Spółki, nieodpłatne przekazywanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych w celu zwiększenia sprzedaży towarów Spółki, tj. cenników, katalogów, kart katalogowych, ulotek, gazetek informacyjnych itp. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej-użytkowej dla kontrahentów. Tym samym, przedmiotowe czynności nieodpłatnego przekazania ww. materiałów nie wypełniają dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy, nawet jeśli ich wartość jednostkowa przekracza kwotę 10 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. wynika, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą.

Artykuł 7 ust. 4 ww. ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Wskazać należy, że zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka rozprowadza na terenie Polski urządzenia oraz elektronarzędzia. W celu zwiększenia sprzedaży nieodpłatnie przekazuje kontrahentom (dealerom) drukowane materiały reklamowe i informacyjne, tj. kalendarze, mapy, atlasy samochodowe.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie materiałów w celach promocyjno-reklamowych, umożliwiających dealerom poznanie właściwości technicznych, informacyjnych towarów oferowanych przez Spółkę, tj. zapoznanie się z ceną, z kartami katalogowymi, dotyczących konkretnych modeli maszyn, ma na celu jedynie zwiększenie sprzedaży poprzez przybliżenie właściwości technicznych towarów oferowanych przez Spółkę. Pozbawione jest konsumpcyjnego charakteru, bowiem otrzymujący ww. materiały dealer ich nie konsumuje, nie zaspokaja jakakolwiek potrzeb, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Wobec powyższego nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych, mające poszerzyć wolumen sprzedaży, zachęcić kontrahentów do zakupów produktów rozprowadzanych przez Spółkę, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej - użytkowej dla kontrahentów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl