ITPP1/443-875/09/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) uzupełnionym w dniu 30 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 30 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina od dnia 13 lipca 2004, w związku z przekroczeniem obrotów 40.000 zł na rzecz osób fizycznych, rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu za pomocą kasy rejestrującej - czynności opodatkowane, które są płatne w kasie gotówką. Za wszystkie transakcje na rzecz ludności (zapłacone gotówką w kasie czy zapłacone przelewem) wystawiane są faktury VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania i usługi w zakresie administracji publicznej (PKD 75.11.Z). Jest to m.in. realizacja budżetu gminy, działalność związana z systemem podatkowym: pobieranie podatków lokalnych, opłat itp. oraz czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych (sprzedaż nieruchomości, działek budowlanych, dzierżawa nieruchomości). Każde świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej dokonane przez gminę jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są wszystkie dane identyfikujące odbiorcę. Za pośrednictwem kasy rejestrującej ewidencjonowany jest obrót z tytułu sprzedaży działek budowlanych, sprzedaży budynków, lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, dzierżawa nieruchomości (PKWiU 70.20), rozmowy prywatne na rzecz pracowników korzystających z telefony służbowego, sprzedaż samochodu (z jednostki OSP, Urzędu Gminy) - występuje bardzo rzadko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług jest zobowiązana do ewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych, jeśli każde świadczenie usługi jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są wszystkie dane identyfikujące odbiorcę i czy w związku z powyższym jest możliwość zlikwidowania kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje możliwość zlikwidowania kasy rejestrującej, gdyż każda czynność wykonana na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych dokumentowana jest fakturą, w której zawarte są wszystkie dane identyfikujące osobę fizyczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510).

Zgodnie z treścią § 2 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 15 tego załącznika wymieniono usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek - których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą VAT (PKWiU ex 70.2), a w poz. 24 wymieniono usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (PKWiU 75).

Oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że zwolnienie odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem wynikające z załącznika zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Ponadto, w poz. 34 powołanego załącznika wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali2), a w poz. 36, wymieniono dostawę nieruchomości.

Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika przy oznaczeniu 2) ustawodawca wskazał, iż powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009 r. podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1-33 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, był wyższy niż 70%. Z kolei zgodnie z zapisem § 3 ust. 1 pkt 4 zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4;

Natomiast z zapisu § 3 ust. 6 pkt 1 rozporządzenia wynika, że zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do podatników, którzy przez dniem 1 stycznia 2009 r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Ww. przepisy dotyczące kas rejestrujących wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla konkretnych czynności (przedmiotowe) i zwolnienie dla określonych grup podatników (podmiotowe).

Zwolnienie przedmiotowe zwalnia z ewidencjonowania tylko określone towary lub czynności (§ 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących), natomiast zwolnienie podmiotowe zwalnia podatnika z obowiązku ewidencjonowania w zakresie całej działalności (§ 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ww. rozporządzenia). Należy zauważyć, że ustawodawca objął zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej określone czynności, niezależnie od zwolnienia (lub nie) z tego obowiązku podatnika dokonującego tych czynności. Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z przekroczeniem obrotu w kwocie 40.000 zł. Wnioskodawca prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Za pośrednictwem kasy rejestrującej ewidencjonowany jest obrót z tytułu sprzedaży działek budowlanych, sprzedaży budynków, lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, dzierżawa nieruchomości (PKWiU 70.20), rozmowy prywatne na rzecz pracowników korzystających z telefonu służbowego oraz sporadyczna sprzedaż samochodu.

Odnosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca świadczy usługi i dokonuje sprzedaży nieruchomości objętej zakresem przedmiotowym załącznika do rozporządzenia, czyli zwolnionej przedmiotowo (§ 2 rozporządzenia), a także sporadycznej sprzedaży samochodów nie objętej tym zakresem. W przypadku, gdy obok sprzedaży przedmiotowo zwolnionej występuje również sprzedaż niewyszczególniona w załączniku do ww. rozporządzenia zastosowanie mają przepisy § 3 ust. 1 pkt 3 dotyczące zwolnienia podmiotowego. Zwolnienie podmiotowe uzależnione jest od osiągniętego obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jednakże zastosowanie tego zwolnienia jest możliwe jedynie przez podatników, wobec których, przed wejściem aktualnie obowiązującego rozporządzenia, nie powstał obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, do dnia 31 grudnia 2009 r. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie w zakresie wykonywanych czynności dzierżawy nieruchomości (PKWiU 70.20) - których świadczenie jest w całym zakresie dokumentowane fakturą VAT, sprzedaży działek budowlanych oraz lokali mieszkalnych i niemieszkalnych. Ze zwolnienia tego Wnioskodawca nie może jednak korzystać w odniesieniu do ewidencjonowanych dotychczas rozmów prywatnych pracowników korzystających z telefonu służbowego, a także w przypadku dokonywania (również sporadycznie) sprzedaży samochodów i innych, ewentualnych, czynności nieobjętych zwolnieniem z przedmiotowego obowiązku na podstawie § 2 pkt 2 w powiązaniu z załącznikiem do powołanego rozporządzenia, bez względu na fakt, że wykonywane na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy świadczenia są dokumentowane fakturami VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości likwidacji kasy rejestrującej jest nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. Zatem tut. organ podatkowy nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych, w związku z czym, niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.