ITPP1/443-87/08/12-S/BJ - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1736/11 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 690/10 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego w 2000 r. nabył Pan wraz z żoną prawo własności nieruchomości rolnych o łącznym obszarze 21,4301 ha. Przedmiotowe grunty nabyte zostały z zamiarem włączenia ich do prowadzonego przez Pana i żonę gospodarstwa rolnego. Od momentu nabycia grunty były wykorzystywane na cele prowadzonej przez Państwa działalności rolniczej. W związku ze zmianą w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenia gruntów rolnych na działki budowlane, podjęta została decyzja o ich podziale na mniejsze działki, a następnie ich sprzedaży. Zamierza Pan na podstawie jednej transakcji sprzedać kilkadziesiąt działek o łącznej powierzchni 13,3449 ha.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podlega opodatkowaniu dostawa działek budowlanych, które zostały wydzielone z nabytych (przeszło 8 lat wcześniej) gruntów rolnych. Czy w przypadku obowiązku opodatkowania sprzedaży przedmiotowych działek, powinien Pan wraz z żoną zarejestrować się jako podatnicy VAT, gdyż grunty zostały nabyte do majątku wspólnego i stanowią wspólną własność.

Według Pana, pomimo, iż przedmiot sprzedaży obejmuje wiele działek, to nie można uznać, iż prowadzi Pan wraz z żoną działalność gospodarczą w zakresie nabywania i sprzedaży nieruchomości. Podkreśla Pan, że zakup przedmiotowego gruntu nie nastąpił z zamiarem jego odsprzedaży, ale wyłącznie do celów prywatnych i przez cały czas posiadania tej nieruchomości wykazywał Pan zamiar wykorzystywania jej jako majątku osobistego. Świadczyć ma o tym fakt, że przedmiotowa nieruchomość została zakupiona 8 lat wcześniej, jak i to, że przeznaczona została na działalność rolniczą. Dlatego też sprzedaży majątku osobistego, który nie został zakupiony w celu odsprzedaży, lecz celem wykorzystania dla własnych potrzeb, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeżeli Wnioskodawca zamierza taką czynność powtórzyć. Na potwierdzenie stanowiska przytacza Pan wyroki sądów administracyjnych o sygn.: I FPS 3/07, I SA/Wr/123/07, III SA/Wa 3885/06. Biorąc pod uwagę powyższe stoi Pan na stanowisku, że transakcja sprzedaży działek, którą zamierza Pan wspólnie z żoną przeprowadzić nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji nie wystąpi również obowiązek rejestracji dla celów podatku od towarów i usług.

W interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2008 r. znak ITPP1/443-87/08/BJ oceniono stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 800/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną indywidualną interpretację. Sąd w wyroku wskazał, że zaskarżona interpretacja została wydana po upływie ustawowego trzymiesięcznego terminu. Zdaniem sądu data wydania interpretacji nie jest datą wpisaną na interpretacji, ale datą jej doręczenia podatnikowi.

Tutejszy organ kwestionując stanowisko Sądu I instancji, złożył w dniu 16 kwietnia 2009 r. skargę kasacyjną. W przedmiotowej skardze zwrócono uwagę, iż uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego, na którą powołał się WSA w Gdańsku, uchylając ww. interpretację indywidualną odnosiła się do stanu prawnego obowiązującego w 2005 r. Natomiast w aktualnie obowiązującym stanie prawnym nie ma podstaw do identyfikowania terminu wydania interpretacji z terminem jej doręczenia. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, podzielając pogląd wyrażony w skardze kasacyjnej, wyrokiem z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. akt I FSK 974/09 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 27 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 690/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Sąd w wyroku tym,

wskazał, iż problem opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z gruntu rolnego był przedmiotem oceny składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. W wyroku tym podkreślono konieczność badania okoliczności każdej konkretnej sprawy, albowiem to one decydują o tym, czy określony podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej od towarów i usług, dopóki nie jest czynnością wykonywaną w ramach działalności gospodarczej. Działaniem poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny (osobisty) danej osoby, ponieważ został on nabyty na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej. Sąd wydając wyrok w przedmiotowej sprawie podzielił pogląd wyrażony w powołanym wyroku NSA.

W ocenie Sądu nie ma podstaw, by stwierdzić, iż Wnioskodawca prowadził działalność w zakresie handlu, czyli dokonywał w sposób zorganizowany zakupów nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży. Zatem nie można Wnioskodawcy przypisać zamiaru zbycia nieruchomości w momencie jej nabycia, co wyklucza możliwość uznania go za podatnika podatku od towarów i usług. Decyzja Wnioskodawcy o podziale gruntu na mniejsze działki i ich sprzedaży była skutkiem zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, a nie przyczyną tej zmiany.

Tutejszy organ kwestionując stanowisko Sądu I instancji złożył w dniu 8 grudnia 2010 r. skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1736/11 została oddalona.

W uzasadnieniu wyroku Sąd odniósł się do kwestii opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości gruntowej, w której wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach (C 180/10) i (C 181/10). W wyroku tym, Trybunał m.in. stwierdził, iż osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie może zostać uznana za podatnika podatku od wartości dodanej, w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

W świetle powyższego, Sąd zwrócił uwagę, że ustawodawca krajowy nie przyjął regulacji umożliwiających opodatkowanie transakcji okazjonalnych, a więc dokonywanych przez przedsiębiorcę w związku z prowadzoną działalnością w rozumieniu art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, powoduje to, że aby uznać Wnioskodawcę za podatnika, powinien on występować w ramach dokonywanej sprzedaży jako podmiot zawodowo dokonujący obrotu nieruchomościami. W niniejszej sprawie z opisanych przez Wnioskodawcę okoliczności nie wynika, aby podejmował on działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Samo wyodrębnienie działek budowlanych nie może stanowić okoliczności przesądzających. Nie można zatem uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 5 marca 2012 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 690/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1736/11 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 690/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.