ITPP1/443-865/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 2 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy robotach budowlano-montażowych w zakresie montażu stolarki okiennej w budownictwie mieszkaniowym - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy robotach budowlano-montażowych w zakresie montażu stolarki okiennej w budownictwie mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem stolarki otworowej PCV. W niektórych przypadkach otrzymuje zlecenie na roboty budowlane, polegające na montażu ram okiennych w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Zlecającym daną usługę nie jest jednak osoba fizyczna, która nabyła dany lokal lub budynek mieszkalny, a firma budowlana, będąca inwestorem w budownictwo mieszkalne. Po zakończeniu inwestycji firma sprzedaje lokale lub budynki mieszkalne na wolnym rynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może po 1 stycznia 2008 r. stosować stawkę obniżoną w wysokości 7% do robót budowlano-montażowych, dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, polegających na montażu ram okiennych w budynkach lub lokalach, których właścicielem jest firma budowlana, prowadząca inwestycje mieszkaniowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 12 znowelizowanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Należą do nich budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), budynki o dwóch mieszkaniach, wielorodzinne (PKOB 112) oraz budynki zbiorowego zamieszkania (PKBO 113). W znowelizowanej ustawie zagadnienie stawki obniżonej 7% uregulowane zostały w przepisach art. 41 ust. 12 - 12c. Zgodnie z przepisami art. 41 ust. 12 - 12c ww. ustawy, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznych programem mieszkaniowym. W ustawie w ust. 12a zdefiniowano jak należy rozumieć ten program. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Nie wszystkie jednak budynki mieszkalne wymienione w dziale 11 PKOB zostały zaliczone do programu budownictwa społecznego. Nie zalicza się do nich budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m#178; oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².

Minister Finansów, korzystając ze swoich uprawnień ustawowych wydał w dniu 24 grudnia 2007 r. rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861), dokonując zmiany § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970). Zgodnie z tym przepisem stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do 7% również w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych, dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz samych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokal nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Oznacza to, że od 1 stycznia 2008 r. roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego, jak również sama dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych - w całości korzysta z preferencyjnej stawki 7%. Ponieważ obniżenie stawki podstawowej oparte jest na kryteriach przedmiotowych, tj. dostawa obiektów budowlanych, roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne, dotyczyć muszą zdefiniowanych w ustawie obiektów budownictwa mieszkaniowego. Istotny zatem dla zastosowania stawki obniżonej jest przedmiot dostawy, czy usługi, a nie podmiot nabywający.

Tym samym należy uznać, że po 1 stycznia 2008 r. podatnik może stosować stawkę obniżoną w wysokości 7% do robót budowlano-montażowych, dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, polegających na montażu ram okiennych w budynkach lub lokalach, których właścicielem jest firma budowlana, prowadząca inwestycje mieszkaniową.

Pismem z dnia 27 października 2008 r. Spółka uzupełniła stan faktyczny o informacje, że usługi montażu ram okiennych świadczone są w obiektach budownictwa mieszkaniowego, zaliczanych do budynków mieszkalnych jednorodzinnych (PKOB 111), budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych (PKOB 112) oraz budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB 113).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie świadczenia usług zostało zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Co do zasady, stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do zapisu § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w ust. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia.

W poz. 19 tego załącznika, wymieniono montaż okien przez producenta tych towarów, dokonywany w obiektach, o których mowa art. 2 pkt 12 ustawy lub ich częściach, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także w obiektach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z zapisem art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotowe usługi wykonywane są w obiektach (ich częściach), o których mowa w poz. 19 załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług W związku z tym ww. usługi montażu podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Końcowo należy zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji przedmiotowych budynków, a obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania budynków do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na Wnioskodawcy.

W związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.