ITPP1/443-859/12/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) uzupełnionym w dniu 15 października 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy na okoliczność sprzedaży odpadów zawierających metal oraz złomu - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 15 października 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy na okoliczność sprzedaży odpadów zawierających metal oraz złomu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Jest podatnikiem VAT czynnym, nie korzystającym ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT oraz dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej na rzecz czynnych podatników podatku od towarowi usług (nie dokonuje dostaw objętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. W zakresie działalności znajduje się m.in. sprzedaż hurtowa odpadów i złomu (PKD 46.77.z). Wnioskodawca prowadzi punkty skupu złomu i makulatury. Skupuje odpady zawierające metal i złom: aluminium, akumulatorów, brązu, chłodnic, cynku, miedzi, mosiądzu, niklu, ołowiu, płyt offsetowych, puszek aluminiowych, stali, znalu, żelaza oraz makulaturę.

W przypadku nabycia ww. towarów od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jako dokument księgowy przyjmuje dowody wewnętrzne. Jeśli transakcje handlowe zawierane są z przedsiębiorstwami otrzymuje faktury VAT, zawierające adnotacje "podatek rozlicza nabywca" lub "odwrotne obciążenie". W tych przypadkach do każdej faktury wystawia faktury wewnętrzne rozliczające podatek należny.

Jedynie faktury na nabycie i dostawę makulatury zawierają podstawową stawkę (23%) oraz wartość podatku VAT. Dokonując sprzedaży odpadów zawierających metal, złomu oraz akumulatorów stosuje przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, który wprowadza mechanizm, polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa. Wnioskodawca wystawia faktury, nie wykazując w nich danych dotyczących stawki i kwoty podatku, zawierające jednocześnie adnotację, że podatek rozlicza nabywca.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż na potrzeby działalności Wnioskodawcy wymienione odpady są klasyfikowane według następujących symboli PKWiU:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec braku ustawowej definicji złomu do sprzedaży wymienionych we wniosku odpadów zawierających metal oraz złomu ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia złomu. Ustawodawca na potrzeby stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 odwołał się do klasyfikacji statystycznych. Symbole PKWiU towarów, o których mowa w ww. przepisie zostały podane w załączniku nr 11 do ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 134, poz. 780). Kierując się więc klasyfikacją statystyczną oraz wykładnią historyczną i celowością przez złom należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych (aluminium, cynk, miedź, ołów, płyty offsetowe, puszka aluminiowa), stopów metali nieżelaznych (brąz, mosiądz, znal, nikiel). Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (źródło: słownik on-line www. sjp. pwn.pl) złom stanowią niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny. W metalurgii pod pojęciem złomu rozumie się przedmioty metalowe przeznaczone do wykorzystywania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wymienione odpady, złom oraz akumulatory wpisują się w cel przyjętej w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT regulacji.

Tym samym jeżeli są spełnione łącznie poniższe warunki:

należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

W myśl art. 106 ust. 1a ustawy o VAT dla udokumentowania dostawy Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić fakturę VAT nie wykazując w niej danych dotyczących stawki i kwoty podatku, zawierającą jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub oznaczenie "odwrotne obciążenie".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o którym mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), która zastąpiła obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Natomiast wprowadzony do ustawy, z dniem 1 lipca 2011 r., załącznik nr 11 określa wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Obejmuje on:

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy).

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca skupuje odpady zawierające metal i złom: aluminium, akumulatorów, brązu, chłodnic, cynku, miedzi, mosiądzu, niklu, ołowiu, płyt offsetowych, puszek aluminiowych, stali, znalu, żelaza oraz makulaturę. W przypadku nabycia ww. towarów od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jako dokument księgowy przyjmuje dowody wewnętrzne, natomiast w przypadku transakcji zawieranych z przedsiębiorstwami i otrzymania faktur VAT zawierających adnotacje "podatek rozlicza nabywca" lub "odwrotne obciążenie", do każdej faktury wystawia faktury wewnętrzne rozliczające podatek należny. Dokonując sprzedaży odpadów zawierających metal, złomu oraz akumulatorów stosuje przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, który wprowadza mechanizm, polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy, ponadto nie dokonuje dostaw objętych zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro przedmiotem dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw są odpady zawierające metal oraz złom, które mieszczą się odpowiednio w grupowaniach PKWiU 24.45.30.0, 38.11.58.0, 38.12.27, 38.32.29.0 (przy założeniu, że podane klasyfikacje są prawidłowe) oraz towary te nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a sprzedaż nastąpi na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, niekorzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, to w świetle brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towaru i usług zastosowanie znajdzie mechanizm odwróconego opodatkowania, a więc to na nabywcy będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji.

W tym przypadku bowiem z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem dostawy był towar, o którym mowa w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem z tytułu przedmiotowej dostawy, Wnioskodawca wystawia na rzecz nabywcy fakturę VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1a cyt. ustawy, nie wykazując w niej danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, stawkawprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług, dlatego też Minister Finansów nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji statystycznej wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności. W związku z tym niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawioną przez Spółkę klasyfikację statystyczną.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.