ITPP1/443-848/12/BK - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.), uzupełnionym 10 października 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów-jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 3 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan rolnikiem i posiada 28,19 ha gruntów ornych. Pracował Pan w gospodarstwie rodziców od 1972 r. W 1996 r. otrzymał Pan w drodze darowizny gospodarstwo rolne o powierzchni 13,09 ha. W 2004 r. kupił Pan grunty orne o powierzchni 8,41 ha. W 2010 r. kupił Pan 3,34 ha gruntów a w 2011 r. 3,07 ha. Od lipca 2006 r. jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Grunty ma Pan nabyte w drodze darowizny i kupione bez podatku VAT. Grunty położone przy szosie chce Pan sprzedać jako działki budowlane, a następnie nabyć grunty orne pod uprawę roślin. Działki budowlane są droższe od rolnych. Zamierza Pan powiększyć gospodarstwo rolne do powierzchni 80 ha. Może Pan otrzymać przy własnym udziale w wysokości 20% gotówki 80% kredytu na zakup ziemi. Jak wynika z uzupełnienia do wniosku działki będą sprzedawane jako inwestycje budowlane z przeznaczeniem na budowę domków jednorodzinnych i działalność gospodarczą. Grunty będzie Pan sprzedawał kilku nabywcom. Nie będzie Pan prowadził działań marketingowych w zakresie handlu na rynku nieruchomości. Nie będzie Pan zajmował się kupnem i sprzedażą działek budowlanych. Wystąpi Pan o warunki zabudowy, ale nie będzie uzbrajał terenu pod działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek budowlanych położnych na gruntach Pana gospodarstwa można sprzedać bez podatku VAT w wysokości 23%.

Pana zdaniem, podatek VAT nie powinien być zapłacony, dlatego że grunty orne otrzymano od rodziców, a dokupione grunty nabyto z myślą powiększenia gospodarstwa rolnego, a nie na handel z zyskiem. Nie zamierza Pan handlować gruntami tylko powiększyć gospodarstwo do 80 ha. Nie sprzedając działek budowlanych nie ma Pan możliwości powiększenia gospodarstwa rolnego. Jeżeli nie zastosuje się zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży działek budowlanych, nie będzie Pan ich sprzedawać, gdyż nie znajdzie na nie nabywcy. Na małym gospodarstwie rolnym ma Pan mniejszy obrót, a co za tym idzie niższą sprzedaż i mniej pieniędzy do odprowadzenia do budżetu państwa. Powinien być Pan zwolniony z płacenia podatku VAT przy sprzedaży działek budowlanych gdyż jest rolnikiem a nie firmą handlującą nieruchomościami. Nie mógłby Pan być zwolniony od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdyby zajmował się handlem działkami budowlanymi, a nie gospodarstwem rolnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wynika, że w 1996 r. otrzymał Pan w drodze darowizny gospodarstwo rolne o powierzchni 13,09 ha. W 2004 r. nabył Pan grunty orne o powierzchni 8,41 ha. Następnie w 2010 r. kupił Pan 3,34 ha gruntów a w 2011 r. 3,07 ha. Od lipca 2006 r. jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Część posiadanych gruntów otrzymał Pan w drodze darowizny, a pozostałe nabył bez podatku VAT. Grunty położone przy szosie chce Pan sprzedać jako działki budowlane (działki budowlane są droższe od rolnych), a następnie nabyć grunty orne pod uprawę roślin, ponieważ zamierza Pan powiększyć gospodarstwo rolne do powierzchni 80 ha. Działki będą sprzedawane z przeznaczeniem na budowę domków jednorodzinnych i działalność gospodarczą. Grunty będzie Pan sprzedawał kilku nabywcom. Wskazał Pan, iż wystąpi Pan o warunki zabudowy, ale nie będzie uzbrajał terenu pod działki. Nie będzie Pan również zajmował się kupnem i sprzedażą działek budowlanych, ani też prowadził działań marketingowych w zakresie handlu na rynku nieruchomości.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby przy planowanej sprzedaży działek działał Pan w charakterze handlowca. Zatem planując sprzedaż przedmiotowych działek, w tym konkretnym przypadku, korzystać będzie Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań - planowana przez Pana sprzedaż działek - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.