ITPP1/443-84/08/10-S/DM - Stawka VAT dla usług montażu trwałej zabudowy w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt I FSK 1218/09 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.) uzupełnionym w dniach 10 i 17 marca 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy świadczeniu usług montażu trwałej zabudowy w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniach 10 i 17 marca 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy świadczeniu usług montażu trwałej zabudowy w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pani świadczyć usługi montażu w rozumieniu prawa budowlanego, czyli wykonywać roboty budowlane polegające na połączeniu ze sobą gotowych elementów prefabrykowanych, zamontowanych na stałe, bez możliwości przeniesienia w inne miejsce. Wskazane elementy będą pochodziły od producentów produkujących metalowe, jak i niemetalowe elementy stolarki budowlanej. Umiejscawiane zaś będą w budynkach mieszkalnych, mieszczących się w ramach grupowań PKOB 111, 112, 113, a dokładnie we wnękach, które będą tam występowały. Wskazane usługi montażu trwałej zabudowy przestrzeni wnękowej będą tworzyły swego rodzaju szafy wnękowe zbudowane z elementów opisanych powyżej. Usługi będą świadczone na podstawie umów cywilnoprawnych, których przedmiotem będzie wykonanie robót budowlano-montażowych, których całość zostanie protokolarnie odebrana przez zleceniodawcę. Umowy nie będą przewidywały odrębnego rozliczania zużytych materiałów i wykonanych robót, zaś wystawiona faktura VAT zawierać będzie jedną pozycję obejmującą całość robót wraz z wykorzystanymi materiałami. Podkreśla Pani także, iż wskazane usługi klasyfikowane są przez Urząd Statystyczny w Łodzi w grupowaniach PKWiU 45.42.13-00.00 oraz PKWiU 45.42.12-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zawieraniem umów o wykonanie robót budowlano-monterskich można stosować obniżoną stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% w stosunku do całości przedmiotu umowy zgodnie z art. 146 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi w zakresie montażu trwale umiejscowionej zabudowy w obiektach budownictwa mieszkaniowego, z wykorzystaniem materiału nabytego w innej firmie a następnie odsprzedane wraz z usługą mieszczą się w pojęciu robót budowlano-monterskich. Zatem będzie miała zastosowanie 7% stawka podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołuje Pani postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu z dnia 31 lipca 2007 r. Nr PP-II-443/84/07/IW.

W interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2008 r. znak ITPP1/443-84/08/DM oceniono stanowisko Wnioskodawcy jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 790/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (po przekazaniu do rozpoznania według właściwości), podzielając stanowisko organu, oddalił skargę.

W skardze kasacyjnej z dnia 25 maja 2009 r. zakwestionowała Pani stanowisko sądu I instancji. Wyrokiem z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt I FSK 1218/09 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w całości zaskarżony wyrok, jak również interpretację indywidualną. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że przy badaniu, czy w zakresie "robót budowlano-montażowych", mieszczą się "usługi montażu trwałej zabudowy przestrzeni wnękowej", należy odwołać się z jednej strony do językowego znaczenia "montażu", z drugiej zaś do wykładni celowościowej, a więc analizy, czy montaż szaf wnękowych można uznać za mieszczący się w intencjach ustawodawcy wprowadzającego dla "robót budowlano-montażowych" preferencyjną stawkę podatku. W zakresie pojęciowym słowa "montaż" zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl/) mieści się składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, jak również zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z tych też względów, zdaniem Sądu, skoro zamierzone czynności (montaż stałej zabudowy kuchennej i szaf wnękowych) polegają na wykonywaniu szeregu czynności związanych z dopasowywaniem montowanych elementów, przez zmianę ich kształtu i rozmiaru do indywidualnych potrzeb klientów, to dominującym elementem tych czynności jest świadczenie usług (w znaczeniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) polegających na montażu, a nie - jak uznały nieprawidłowo organ i Sąd I instancji - dostawa towarów (o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy) w postaci trwałej zabudowy meblowej. Ponadto powołując orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2005 r. sygn. akt SK 2691/04 i I FSK 112/05, jak i z dnia 9 września 2005 r. sygn. akt I FSK 76/05 i I FSK 79/05, Sąd wskazał, że wydatki poniesione z robotami związanymi z trwale umiejscowionymi szafami wnękowymi (a zatem i ich montażem) mocą art. 27a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) - obecnie nieobowiązującego - uznane zostały za zasługujące na ulgę w podatku dochodowym, a cel tejże regulacji był tożsamy z celem przyświecającym prawodawcy przy objęciu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług m.in. robót budowlano-montażowych, o których mowa w sprawie będącej przedmiotem zaskarżenia. Cel tych unormowań, to przyczynianie się do rozwijania budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim poprawy warunków mieszkaniowych ludności i podniesienia standardów w tej dziedzinie. Prawodawca czynił w ten sposób zadość dyspozycji ustawy zasadniczej, która nakazuje władzom publicznym prowadzić politykę mieszkaniową służącą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli (art. 75 ust. 1 zd. 1 Konstytucji RP). Montaż na stałe zabudowy meblowej, bez możliwości przeniesienia jej do innego obiektu spełnia, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wymogi podnoszenia standardów w dziedzinie warunków mieszkaniowych ludności. W związku z powyższym zdaniem Sądu, zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa przemawia za uznaniem, że usługi polegające na montażu stałej zabudowy kuchennej oraz montażu szaf wnękowych z elementów i materiałów zakupionych od producentów tych elementów i materiałów tej zabudowy mieszczą się w ramach pojęcia "robót budowlano-montażowych", które zgodnie z przepisami rozporządzeń wydanych na podstawie art. 41 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług uprawniają do opodatkowania 7% stawką podatku od towarów i usług. Sąd zwrócił także uwagę na to, że kwestia wykładni pojęcia "robót budowlano-montażowych" pozostaje niezmienna niezależnie od tego, czy mowa o § 5 ust. 1 lit. a) pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., czy § 37 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

W dniu 22 września 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt I FSK 1218/09, uchylający orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 790/08 i zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt I FSK 1218/09 - Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.