ITPP1/443-818a/09/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-818a/09/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup motocykli oraz motoroweru używanych w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup motocykli oraz motoroweru używanych w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wydobywaniu kruszywa. Do celów prowadzonej działalności wykorzystuje Pan motocykle oraz motorower, które służą wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Motocykle oraz motorower umożliwiają pracownikom szybsze poruszanie się po żwirowni i ulicach miasta, a tym samym szybsze załatwianie spraw i dotarcie do klientów. Motocykle oraz motorower są ujęte w ewidencji środków trwałych. Pojazdy te zostały zakupione po 1 maja 2004 r. (w latach 2007-2008), tj. po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, która wprowadziła ograniczenia w odliczeniu podatku VAT od zakupu tego typu pojazdów i zakaz odliczenia VAT od zakupu paliwa. Podatek VAT od zakupu przedmiotowych pojazdów odliczył Pan w ograniczonym zakresie zgodnie z obowiązującymi w momencie ich nabycia przepisami o podatku VAT. Natomiast z tytułu nabywania paliwa nie dokonywał Pan odliczenia podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy przysługuje Panu prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT.

2.

Czy uwzględniając przepisy unijne w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczące podatków oraz powołując się na wyrok Magoora C-414/07, przysługuje Panu prawo do skorygowania podatku VAT poprzez złożenie stosownych korekt deklaracji VAT-7 za okres kiedy otrzymał Pan faktur zakupu ww. pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ograniczenie odliczenia podatku VAT dotyczyło zakupu samochodów osobowych i innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg. Nie było zaś ograniczeń dotyczących odliczenia podatku VAT od zakupu motocykli i motorowerów (które nie mieściły się w definicji samochodu osobowego czy też innego samochodu o ładowności do 500 kg). Z dniem 11 marca 2004 r. wprowadzony został przepis art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonego w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca-nie więcej niż 6.000 zł. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochodu osobowego czy innych pojazdów samochodowych. Jednakże w art. 86 ust. 4 ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 2 pkt 45 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, motocykl jest to pojazd jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy. Natomiast w myśl art. 2 pkt 46 ww ustawy motorower to pojazd jednośladowy lub dwuśladowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczajacej 50 cm3 którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h. Definicja motoroweru pozwala stwierdzić, iż motorower nie jest samochodem osobowym ani też innym samochodem, a w związku z powyższym nie obejmują go przepisy ograniczające możliwość odliczenia podatku VAT od jego zakupu.

Ponadto w związku z wyrokiem ETS z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie Magoora C-414/0, po dniu 1 maja 2004 r. ma Pan prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu motocykli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast na podstawie ust. 3 powołanego artykułu, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) przepis ograniczający prawo do odliczenia, w związku z nabyciem pojazdów zawarty był w art. 25 ust. 1 pkt 2, który stanowił: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów ciężarowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika".

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochodu osobowego czy samochodu, jednakże w art. 86 ust. 4 ustawy, ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Natomiast pojazd silnikowy - to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.

Zgodnie z art. 2 pkt 40 ww. ustawy, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Definicję samochodu ciężarowego ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 42 ww. ustawy, zgodnie z którym jest to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków; określenie to obejmuje również samochód ciężarowo-osobowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 łącznie z kierowcą.

W art. 2 pkt 45 cyt. ustawy podana została definicja "motocykla", który jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem - wielośladowy, natomiast "motorower" - zgodnie z art. 2 pkt 46 określony został jako pojazd jednośladowy lub dwuśladowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm#179;, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.), a wcześniej VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI Dyrektywy formułuje zasadę "stand still" (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy.

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan motocykle oraz motorower zakupione w latach 2007 - 2008. Motocykle i motorower służą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i zostały przyjęte na stan środków trwałych. Z tytułu ich zakupu skorzystał Pan z prawa do odliczenia podatku naliczonego w ograniczonym zakresie.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa wspólnotowego i krajowego, biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do odliczania całego podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie motocykli oraz motoroweru, jeżeli spełnia on wymogi wynikające z art. 2 pkt 46 ustawy - Prawo o ruchu drogowym i są one wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, pod warunkiem, że nie zachodzą wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Rozpatrując kwestię możliwości dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego należy mieć na względzie treść art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, co do zasady, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy).

Zgodnie jednak z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W związku z tym ma Pan również prawo do dokonania korekt kwoty podatku naliczonego przy zakupie motocykli oraz motoroweru, poprzez złożenie korekt deklaracji VAT.

Jednocześnie informuje się, że kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa służącego do napędu motocykli oraz motoroweru została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP1/443-818b/09/BK.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl