ITPP1/443-811/08/11-S/KM - Ustalenie stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2010 r. sygn. akt I FSK 1637/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1177/10 stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu dnia 17 września 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 24 i 28 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismami z dnia 24 i 28 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest w trakcie realizacji inwestycji budowy zespołu 5-ciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych "na wspólnej kondygnacji podziemnej" (PKOB 1122). Zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym w kondygnacji podziemnej znajdują się m.in. hale garażowe, które stanowią jednocześnie dojście do komórek lokatorskich, pomieszczeń pomocniczych, pomieszczeń zaplecza motoryzacyjnego i gospodarczych związanych z obsługą danego budynku.

W uzupełnieniu z dnia 24 listopada 2008 r. wskazano, iż przedmiotem planowanej transakcji jest sprzedaż przedmiotu umowy składającego się z lokalu mieszkalnego oraz udziałów w częściach wspólnych nieruchomości wraz z prawem do wyłącznego użytkowania określonych części wspólnych w postaci miejsca postojowego, komórki lokatorskiej itp. Prawo do wyłącznego użytkowania miejsca postojowego nie jest samodzielnym przedmiotem obrotu, gdyż może być nabywane i zbywane tylko łącznie z lokalem mieszkalnym. Dokumentacja i plan sprzedaży zakłada, iż wszyscy nabywcy lokali mieszkalnych mają możliwość zakupu prawa do wyłącznego korzystania z określonych części wspólnych, w tym z miejsca postojowego. Miejsca postojowe, zarówno w umowach przedwstępnych, jak i w planowanych aktach notarialnych, uznane są (i będą) za element części wspólnych nieruchomości oraz zostanie określony sposób korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych, ponadto miejsca postojowe nie zostaną wydzielone jako samodzielny lokal w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali, a poszczególni nabywcy nie kupują udziału w prawie własności tego lokalu. W umowach przedwstępnych podawana jest wartość brutto przedmiotu umowy i kalkulacja czynników składających się na przedmiot umowy tj. wartość m² lokalu mieszkalnego, ilość m², wartość prawa do wyłącznego użytkowania określonych części wspólnych np. miejsca postojowego, komórki lokatorskiej lub zaplecza motoryzacyjnego, natomiast w aktach notarialnych będzie podana jedna wartość - wartość lokalu mieszkalnego - i wymienione prawa nabywcy ww. lokalu, w tym ewentualnie prawo do wyłącznego korzystania z określonych części wspólnych nieruchomości. Wartość przedmiotu umowy skalkulowana jest jako suma elementów składowych, tj. wartość 1m2 lokalu mieszkalnego x ilość m², wartość prawa do wyłącznego korzystania określonych części wspólnych - miejsca postojowego, wartość prawa do wyłącznego korzystania określonych części wspólnych - komórki lokatorskiej, wartość prawa do wyłącznego korzystania określonych części wspólnych - pomieszczenia zaplecza motoryzacyjnego.

W uzupełnieniu z dnia 28 listopada 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż pomieszczenia zaplecza motoryzacyjnego (nazwane tak w projekcie architektoniczno-budowlanym, będącym podstawą do wydania pozwolenia na budowę), oferowane są klientom jako prawo wyłącznego użytkowania części wspólnych zamiennie z komórkami lokatorskimi, czyli klient dokonuje zakupu przedmiotu umowy składającego się z lokalu mieszkalnego oraz udziałów w częściach wspólnych nieruchomości wraz z prawem do wyłącznego użytkowania określonych części wspólnych w postaci miejsca postojowego, komórki lokatorskiej lub w postaci miejsca postojowego, pomieszczenia zaplecza motoryzacyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować do sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego użytkowania z części wspólnej nieruchomości, tj. określonego miejsca postojowego, komórki lokatorskiej i pomieszczeniem zaplecza motoryzacyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego art. 41 ust. 2 oraz ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego użytkowania z części wspólnych nieruchomości, tj. określonego miejsca postojowego, określonej komórki lokatorskiej i określonego pomieszczenia zaplecza motoryzacyjnego opodatkowane jest jednolitą 7% stawką VAT, właściwą dla sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego. Nie jest możliwa bowiem sprzedaż prawa do wyłącznego użytkowania części wspólnej nieruchomości (m.in. miejsca postojowego) w oderwaniu od sprzedawanego lokalu, gdyż kondygnacja nie stanowi samodzielnego lokalu użytkowego.

W interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2008 r. znak ITPP1/443-811/08/KM oceniono stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę, którą oddalono wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 19 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 251/09.

Wnioskodawca kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 17 lipca 2009 r. złożył skargę kasacyjną, w wyniku której Naczelny Sądu Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 września 2010 r. sygn. akt I FSK 1637/09 uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1177/10, uchylający zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu Sąd, powołując wiążące stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 września 2010 r. uznał, iż jeżeli wraz z prawem własności lokalu mieszkalnego przedmiotem sprzedaży będzie prawo do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego o konkretnej powierzchni (miejsce postojowe) lub garaż, który nie został wyodrębniony jako samodzielny lokal użytkowy i jest integralnie związany z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, to sprzedaż tego lokalu wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego lub garażu znajdującego się w danym budynku (jak i poza jego obrębem, ale w ramach tej samej nieruchomości gruntowej) podlegać będzie jednej stawce podatku VAT, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2010 r. sygn. akt I FSK 1637/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1177/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.