ITPP1/443-774/08/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.), uzupełnionym wnioskiem, który wpłynął do tut. organu 27 października 2008 r. w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymywanej dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 27 października 2008 r. wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku w podstawie opodatkowania otrzymywanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto jako jedyny wspólnik Spółki uiści na Jej rzecz dopłaty:

Dopłata, o której mowa w pkt 1 za okres styczeń - marzec 2008 r. została już przez wspólnika uiszczona. Natomiast za okres kwiecień - grudzień 2008 r. powinna być uiszczona przez miasto na rachunek Spółki miesięcznie do 20-go każdego miesiąca za dany miesiąc. Dopłata na sfinansowanie rat leasingowych powinna być uiszczona przez wspólnika na rachunek bankowy Spółki w dwóch równych ratach w terminie do dnia 25 czerwca 2008 r. i do dnia 25 września 2008 r. Umowa określa, iż zwrot kosztów stasowania przez Spółkę ulg przejazdowych będzie następował w trybie art. 177 i 178 Kodeksu spółek handlowych w formie dopłat z budżetu Miasta wyrównujących spółce utracone przychody z tytułu uwzględniania tych ulg. W oparciu o chwałę oraz umowę ramową w dniu podjęcia uchwały całą kwotę dopłaty Spółka zaewidencjonowała w księgach na kapitał rezerwowy i równolegle na koncie właściciela. Przyjęto, iż dopłata na podstawie art. 177 i 178 Kodeksu spółek handlowych jest dopłatą wolną od podatku dochodowego oraz nie podlega VAT. Po zakończeniu roku obrotowego i porządzeniu bilansu dopłata ta po podjęciu kolejnej uchwały będzie przeksięgowana na pokrycie straty bilansowej. Dopłaty pobrane w nadmiernej wysokości podlegają zwrotowi na rzecz Miasta jako jedynego wspólnika Spółki w terminie do końca lutego następnego roku kalendarzowego w trybie art. 179 Kodeksu spółek handlowych. Dopłaty nie stanowią obrotu dla Spółki, a zwiększają kapitał rezerwowy. Tryb przyznawania dopłat, jak wskazuje Wnioskodawca, wynika z art. 177 i art. 178 Kodeksu spółek handlowych.

Powyższa dopłata nie jest związana bezpośrednio z ceną usługi, ani nie jest zapłatą za usługę, lecz przeznaczona jest na pokrycie kosztów ponoszonych przez spółkę w związku ze stosowaniem ulg w przejazdach autobusami komunikacji miejskiej na terenie miasta Białogard. Dopłaty nie wpływają na cenę biletu oraz nie rekompensują utraty wpływu z tytułu bezpłatnych przejazdów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa dopłata podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 8 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy dopłaty wspólnika zwiększają kapitał rezerwowy w dacie podjęcia uchwały o wniesieniu dopłat. Dopłaty do kapitału nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zwiększają obrotu podlegającego opodatkowaniu, gdyż nie mają bezpośredniego wpływu na cenę usług dostarczanych przez podatnika, są dopłatami na pokrycie kosztów, a w konsekwencji straty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powołany przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z powołanego przepisu wynika, że elementem wpływającym na ewentualne zwiększenie obrotu o otrzymaną dotację jest stwierdzenie, czy są one przekazywane w celu sfinansowania bądź dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, otrzymane dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów nie ma wpływu na wysokość obrotu.

Jak wskazał Wnioskodawca otrzymywane dotacje są przeznaczone na pokrycie kosztów dotyczących działalności Spółki, powiększają kapitał rezerwowy i nie mają wpływu na cenę świadczonych usług, a zatem dotacje te, jako niezwiązane z dostawą towarów lub świadczeniem usług, nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy i nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż zgodnie z treścią art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z powyższym załączone do złożonego przez Spółkę wniosku dokumenty, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.