ITPP1/443-768a/10/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-768a/10/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 28 października oraz 22 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 28 października oraz 22 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn.: "Budowa oczyszczalni przydomowych na terenie Gminy". Inwestycja ma być sfinansowana w 25% wartości netto przez rolników, a w pozostałej części przez PROW na lata 2007-2013 oraz środków własnych Gminy. Prognozując inwestycję zostały podpisane z rolnikami wstępne umowy na finansowanie oczyszczalni, na mocy których udostępniają oni nieodpłatnie na rzecz inwestora (tekst jedn. Gminy) grunty pod budowę oczyszczalni. Szacunkowy koszt jednej oczyszczalni wynosi średnio 10.390,00 zł netto. Odpłatność rolników wyniosłaby więc średnio 2.600,00 zł netto. Mieszkańcy w ten sposób partycypują w kosztach budowy. Mieszkańcy, na podstawie zawartych umów, dotyczących finansowania oczyszczalni, zobligowani są do dokonania wpłaty w kwocie 400,00 zł na rzecz 25% udziału rolnika w inwestycji rozliczanej po jej zakończeniu, stanowiącej równocześnie zabezpieczenie Gminy jako inwestora przed poniesieniem kosztów projektu budowy, w przypadku rezygnacji mieszkańca z budowy oczyszczalni. Po zakończeniu inwestycji Gmina pobierać będzie odpłatność kwartalną za użytkowanie oczyszczalni oraz za nadzór nad jej prawidłowym eksploatowaniu. W uzupełnieniach do wniosku Gmina wskazuje, iż po zakończeniu inwestycji, przez okres 5 lat od dokonania przez Agencję płatności ostatecznej, przydomowe oczyszczalnie ścieków będą własnością Gminy. Po upływie tego terminu, zostanie dokonana analiza funkcjonowania przydomowych oczyszczalni ścieków, na podstawie której zostaną określone dalsze zasady ich wykorzystywania oraz to czy pozostaną nadal własnością Gminy. Ponadto w związku z wezwaniem doprecyzowano, iż budowa oczyszczalni nie jest bezpośrednio uzależniona od wniesienia odpłatności na rzecz ww. inwestycji. Jedynym wymogiem stawianym przez Gminę jest złożenie deklaracji przystąpienia do programu budowy oczyszczalni przydomowych oraz gwarancja, że zainteresowany się z tego programu nie wycofa. Budowa oczyszczalni przydomowych jest częścią realizacji zadania własnego Gminy wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminy. Złożenie deklaracji przez mieszkańców było niezbędne do zapewnienia źródeł inwestycji, ponieważ zgodnie z ustawą o finansach publicznych Gmina mogła rozpocząć inwestycję wtedy, gdy w budżecie znajdują się źródła jej sfinansowania. Ponieważ Gmina nie miała wystarczających środków własnych na realizację programu, zaproponowała mieszkańcom dobrowolny udział w programie, a mieszkańcy zgłaszając swój udział zadeklarowali dobrowolne wpłaty na rzecz Gminy. Zaplanowany zwrot kosztów inwestycji w wysokości 25% wartości netto przedmiotowej inwestycji miał charakter planu finansowego niezbędnego do zapewnienia źródeł finansowania, wynikającego z konstrukcji budżetu Gminy. Deklaracja dokonania wpłat przez poszczególnych rolników (w różnych wysokościach) traktowana była jako wyrażenie zgody na objęcie programem budowy oczyszczalni. Wpłaty miały wspomóc Gminę finansowo w celu koniecznego zapewnienia środków własnych. Wymóg ten był związany ze staraniem o uzyskanie środków z PROW. Dysponent środków na dofinansowanie Urzędu Marszałkowskiego wymagał określenia co do ilości oczyszczalni, które będą objęte dofinansowaniem, ze wskazaniem gospodarstw domowych, które ten program obejmie. Zapis o 25% finansowaniu netto kosztów inwestycji przez mieszkańców oraz dokonane, na jego podstawie wpłaty mają charakter darowizny rozumianej jako dobrowolne i bezpłatne przysporzenie na rzecz innej jednostki. Celem tych darowizn jest zapewnienie wystarczających dochodów budżetu Gminy, aby program budowy oczyszczalni przydomowych mógł zostać zrealizowany. Gmina podkreśla, iż nie można mówić w tym wypadku o "zobligowaniu mieszkańców do dokonania wpłat".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od pobranych przy podpisywaniu umów wpłat należy naliczyć i odprowadzić podatek należny.

Zdaniem Gminy dokonane przez mieszkańców wpłaty związane z realizacją inwestycji mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji, służących zaspokojeniu potrzeb zbiorowych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem nie są to czynności, o których mowa art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonanie przedmiotowych oczyszczalni nie może być uznane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, ponieważ w związku z wpłatą mieszkańcy nie nabywają własności oczyszczalni. Nie jest to także odpłatność za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy, gdyż mieszkańcy nie korzystają z żadnych ulg oraz bonifikat w związku z użytkowaniem oczyszczalni. Dokonane wpłaty nie mają wpływu na późniejszą cenę jednostkową za usługi świadczone przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl unormowania zawartego w art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak wynika z treści przedstawionego we wniosku Gmina realizuje projekt pn.: "Budowa oczyszczalni przydomowych na terenie Gminy". Budowa oczyszczalni przydomowych jest częścią realizacji zadania własnego Gminy wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminy. Inwestycja ma zostać sfinansowana w 25% wartości netto przez rolników, a w pozostałej części przez PROW na lata 2007-2013 oraz środków własnych Gminy. Mieszkańcy, na podstawie zawartych umów, dotyczących finansowania oczyszczalni, dokonują wpłaty w kwocie 400,00 zł na rzecz 25% udziału rolnika w inwestycji rozliczanej po jej zakończeniu, stanowiącej równocześnie zabezpieczenie Gminy jako inwestora przed poniesieniem kosztów projektu budowy, w przypadku rezygnacji z budowy oczyszczalni. Dokonane wpłaty są dobrowolne i traktowane są jako bezpłatne przysporzenie na rzecz innej jednostki. Celem tych wpłat jest zapewnienie wystarczających dochodów budżetu Gminy, aby program budowy oczyszczalni przydomowych mógł zostać zrealizowany. Po zakończeniu inwestycji Gmina pobierać będzie odpłatność kwartalną od rolników za użytkowanie oczyszczalni oraz za nadzór nad jej prawidłowym użytkowaniu. Z tytułu dokonanych wpłat mieszkańcy nie uzyskują żadnych ulg ani bonifikat od Gminy, w związku z użytkowaniem oczyszczalni. Dokonane wpłaty nie mają wpływu na późniejszą cenę jednostkową za usługi świadczone przez Gminę. Przez okres 5 lat od dokonania przez Agencję płatności ostatecznej, przydomowe oczyszczalnie ścieków będą własnością Gminy. Po upływie tego terminu, zostanie dokonana analiza funkcjonowania przydomowych oczyszczalni ścieków, na podstawie której zostaną określone dalsze zasady ich wykorzystywania.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa wskazuje, iż wnoszone przez mieszkańców wpłaty na rzecz Gminy, jako mające charakter dobrowolny, nie stanowią należności związanej z wykonywaniem przez Gminę, na rzecz jej mieszkańców, czynności podlegających opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz są współfinansowaniem inwestycji realizowanej przez Gminę. Z uwagi na powyższe, w tym stanie prawnym stwierdzić należy, że wnoszone przez mieszkańców na rzecz Gminy wpłaty nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga fakt, iż niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu - tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego - że uiszczane przez rolników wpłaty nie stanowią wynagrodzenia należnego z tytułu korzystania z przydomowych oczyszczalni ścieków, czy też realizacji przedmiotowych inwestycji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl