ITPP1/443-756/10/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 października 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-756/10/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 3 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasta była właścicielem nieruchomości, tj.: działki nr 35 o pow. 484 m2 oraz działki nr 301/36 o pow. 163 m2. Działka nr 35, w chwili zbycia zabudowana była rozebranym częściowo budynkiem gospodarczym, tj. fundamentami, betonową płytą podłogową i 2 ścianami nośnymi, a także zabudowana przyłączem wodnym i przyłączem kanalizacyjnym wraz ze studzienką kanalizacyjną, które do 1999 r. służyły do obsługi budynku mieszkalnego, a obecnie stanowią samodzielną infrastrukturę nie podłączoną do żadnego obiektu budowlanego. Działka nr 301/36 zabudowana była przyłączem wodnym.

Przyłącza powyższe oraz studzienka kanalizacyjna są nieuszkodzone i gotowe do użycia. Gmina Miasta zbyła w trybie umowy zamiany przedmiotowe nieruchomości na rzecz osoby fizycznej. Przyłącze wodne zostało wykonane w okresie międzywojennym, natomiast przyłącze kanalizacyjne zostało wykonane w latach 70-tych XX wieku. Nie udało się ustalić dokładnej daty wykonania przedmiotowej infrastruktury. W stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na to, że przepisy prawa podatkowego nie przewidywały jeszcze instytucji podatku od towarów i usług. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku i budowli. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe działki usytuowane są w strefie przeznaczonej pod zabudowę. Przyłącze wodne i przyłącze kanalizacyjne oraz studzienka kanalizacyjna nie zostały wedle wiedzy Wnioskodawcy, oddane przed zbyciem przez Gminę do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miasta przy zbyciu działki nr 35 i działki nr 301/36 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno dostawa działki nr 35, jak i działki nr 301/36 podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, stosownie do 43 ust. 1 pkt 10a. Pozostałości budynku gospodarczego nie mogą stanowić podstawy do zwolnienia od podatku VAT, jako że nie można ich zakwalifikować jako budynek, jak i budowlę w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane. Podstawą do zwolnienia od podatku VAT w niniejszej sprawie stanowi okoliczność, iż na nieruchomości znajdują się budowle trwale związane z gruntem w postaci przyłącza wodnego oraz przyłącza kanalizacyjnego wraz ze studzienką kanalizacyjną. Przepis art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane wymienia przykładowo obiekty, które należy zakwalifikować jako budowlę, wskazując, iż należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Jednocześnie art. 3 pkt 9 określa co należy rozumieć przez urządzenia budowlane wskazując, że są nimi urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne (...).Urządzenie budowlane (w rozumieniu art. 3 pkt 9) nie może funkcjonować w oderwaniu od głównego obiektu budowlanego i stanowi wraz z nim jeden obiekt budowlany (art. 3 pkt 1 lit. a i b). W sytuacji natomiast, gdy taka instalacja ma charakter samodzielny i istnieje niezależnie od jakiegokolwiek innego obiektu budowlanego stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3. Zatem budowlą są wolnostojące instalacje techniczne (nie będące częścią składową innego obiektu). Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przywołuje interpretacje o nr: IBPP2/443-594/08/EJ, IBPP2/443-462/08/AB, ILPP1/443-148/08-2/BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy, art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków mającym prawo skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina zbyła nieruchomości zabudowane. W chwili zbycia jedna z nieruchomości (działka nr 35) zabudowana była rozebranym częściowo budynkiem gospodarczym, tj. fundamentami, betonową płytą podłogową i 2 ścianami nośnymi oraz przyłączem wodnym i przyłączem kanalizacyjnym wraz ze studzienką kanalizacyjną. Na drugiej działce o nr 301/36 znajdowały się przyłącza wodne. Przy nabyciu opisanych nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, również Gmina nie ponosiła żadnych wydatków i nie dokonano żadnych ulepszeń obiektów posadowionych na przedmiotowych działkach. Ponadto, jak wskazano, wg wiedzy Wnioskodawcy przyłącza wodne i kanalizacyjne oraz studzienka kanalizacyjna przed ich zbyciem nie zostały oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż dostawa nieruchomości zabudowanych (działek nr 35 i nr 301/36) opisanymi budowlami wraz z przyłączem wodnym i kanalizacyjnym oraz studzienką kanalizacyjną, o ile towary te stanowią budowle wymienione w klasyfikacjach statystycznych, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że wymienione we wniosku towary stanowią budowle w rozumieniu powołanych przepisów o statystyce publicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl