ITPP1/443-728/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu do organu) uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 maja 1996 r. nabył Pan wraz z żoną dwie działki rolne o numerach 90 (pow. 1,85 ha) oraz nr. 116 (pow. 1,55 ha). Działki zostały nabyte do celów prywatnych (nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) w celu poprawy warunków mieszkaniowych. Głównym powodem zakupu była chęć budowy dwóch domów w ramach zabudowy siedliskowej (opcja dostępna wyłącznie dla działek rolnych o pow. powyżej 1 ha.). Jednak władze gminy i parku krajobrazowego uzależniły pozwolenie na budowę jakiegokolwiek obiektu budowlanego od dokonania zmian w planie zagospodarowania przestrzennego miejscowości. Dopiero w 2004 r. władze gminy przystąpiły do opracowania planu, który został wykonany w 2005 r. według założeń planisty Regionalnego Biura Gospodarki. W nowym planie zagospodarowania przestrzennego działkę nr 90 podzielono na 14 działek rolnych z możliwością zabudowy jednorodzinnej, natomiast działkę nr 116 podzielono na 13 działek rolnych z możliwością zabudowy jednorodzinnej. Pomimo nowego podziału geodezyjnego wszystkie działki stanowią nadal dwie ogrodzone całości. Jak Pan wskazał, grunty nie służą do towarowej produkcji rolniczej i są wykorzystywane na własne potrzeby. Nie są one zabudowane i nie są uzbrojone. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Z powodu trudnej sytuacji finansowej oraz potrzeby uzyskania środków na bieżące wydatki związane z utrzymaniem rodziny zmuszony jest Pan sukcesywnie sprzedawać działki rolne, prawdopodobnie w okresie wieloletnim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek należy opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdyż nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej zawartych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zakup działek rolnych w 1996 r. był zdarzeniem jednorazowym i incydentalnym. Celem zakupu nie było uzyskiwanie regularnej zapłaty lub prowadzenie zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności w zakresie obrotu nieruchomościami tylko działanie w sferze prywatnej w ramach obowiązujących wówczas przepisów. Dokonane zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego oraz aktualny podział geodezyjny działek są konsekwencją działań władz gminy, zarządu parku krajobrazowego oraz regionalnego biura gospodarki przestrzennej w celu zorganizowania zwartej zabudowy miejscowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zgodnie z treścią ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, np. zbycia majątku osobistego.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, nabytych do celów osobistych, przy czym czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że zamierza Pan rozpocząć sprzedaż gruntów nabytych wraz z żoną jako dwie działki rolne w 1996 r. w celu poprawy warunków mieszkaniowych, tj. budowy dwóch domów. Działki zostały w 2005 r. przekształcone zgodnie z nowym planem zagospodarowania przestrzennego na grunty rolne z możliwością zabudowy jednorodzinnej - łącznie wydzielono 27 działek. Jak wskazano, opisane grunty nie służyły jakiejkolwiek działalności gospodarczej (w tym rolniczej) lecz wykorzystywane są na własne potrzeby. Z powodu trudnej sytuacji finansowej oraz potrzeby uzyskania środków na bieżące wydatki związane z utrzymaniem rodziny zmuszony jest Pan sukcesywnie sprzedawać ww. działki, prawdopodobnie w okresie wieloletnim.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż w tym konkretnym przypadku, o ile faktycznie - jak wskazano we wniosku - grunty nie były wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności (w tym rolniczej), ich zbycie będzie traktowane jako sprzedaż majątku osobistego i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pan nie będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.