ITPP1/443-708/12/JJ - Ustalenie stawki podatku dla usług związanych z działalnością obiektów sportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu 12 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z działalnością obiektów sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z działalnością obiektów sportowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka powstała z przekształcenia zakładu budżetowego, przy czym Gmina posiada "100 udziałów". Spółkę powołano do wykonywania zadań własnych gminy o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:

Gmina przekazała Spółce na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 grudnia 2010 r. budynek hali rehabilitacyjno-sportowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą i wyposażeniem. Z § 5 niniejszej umowy wynika, że dzierżawca jako zastępczy operator hali rehabilitacyjno-sportowej zobowiązuje się w szczególności do prowadzenia w przedmiocie dzierżawy wyłącznie działalności przewidzianej projektem, tj. zajęć rehabilitacyjno-sportowych przez cały okres trwania umowy. Ponadto na podstawie przedmiotowej umowy Gmina przekazała w zarządzanie boisko sportowe do piłki nożnej i lekkoatletyki wraz z infrastrukturą towarzyszącą i wyposażeniem. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: z 2011 r. Nr 45 poz. 236 z późn. zm.) Rada Gminy powierzyła Wójtowi ustalenie wysokości cen i opłat za korzystanie z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Wójt wydał kolejne zarządzenie w sprawie ustalenia stawek za korzystanie z hali rehabilitacyjno-sportowej oraz boiska szkolnego do piłki nożnej i lekkoatletyki. W zarządzeniu ustalono stawki za korzystanie:

Spółka wprowadziła regulamin hali rehabilitacyjno-sportowej oraz boiska sportowego, w których zawarto m.in. zapisy, że:

* hala rehabilitacyjno-sportowa służy do przeprowadzania zajęć i rozgrywek sportowych, oraz innych imprez rekreacyjno-sportowych, rehabilitacyjnych i kulturalnych. Hala nie jest powszechnie dostępna. Zajęcia w hali odbywają się według wcześniej ustalonego harmonogramu. W dni powszednie hala udostępniona jest przede wszystkim na realizację zajęć dydaktycznych z zakresu wychowania fizycznego dla uczniów szkół gminnych i rehabilitacji. W pozostałych godzinach obiekt udostępniony jest osobom fizycznym i grupom zorganizowanym. Regulamin określa również kto może korzystać z hali, a kto nie może oraz zakazy i nakazy, a także odpowiedzialność materialną za wyrządzone szkody;

* boisko jest obiektem użyteczności publicznej i służy do przeprowadzania rozgrywek sportowych, meczy, programowych i sportowych zajęć szkolnych oraz innych imprez rekreacyjno-sportowych. Boisko nie jest powszechnie dostępne. Rozgrywki sportowe, mecze, programowe zajęcia szkolne oraz inne imprezy rekreacyjno-sportowe odbywają się wg wcześniej zatwierdzonego przez administratora boiska harmonogramu tygodniowego, miesięcznego lub sezonowego. Udostępnienie organizatorowi imprezy boiska lub jego części następuje na podstawie umowy zawartej przez organizatora imprezy z administratorem boiska, na zasadach określonych w tej umowie oraz regulaminie. Przebywać na boisku oraz korzystać z urządzeń sportowych mogą tylko osoby mające zajęcia sportowe. Regulamin określa również kto może korzystać z boiska, a kto nie może, oraz zakazy i nakazy, a także odpowiedzialność materialną za wyrządzone szkody.

Spółka jako administrator obiektów sportowych udostępnia je dla szkół podstawowych i gimnazjów gminy, klubów sportowych na podstawie zawartej umowy wynajmu, która określa m.in.:

* że, wynajmujący udostępnia najemcy halę rehabilitacyjno-sportową w celu prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (dotyczy szkół z Gminy); w celu zajęć treningowych, w celu spotkań piłkarskich (dotyczy klubów sportowych), gry w halową piłkę nożną i ręczną (dotyczy innych podmiotów i osób fizycznych) oraz w celu prowadzenia zajęć z aerobiku (dotyczy osób fizycznych),

* termin określający daty i godziny korzystania z obiektów sportowych,

* że, najemca zobowiązuje się do używania na hali obuwia sportowego,

* odpowiedzialność za szkody,

* czas zawarcia umowy,

* stawki za bloki 1,5 godz.,

* że, najemca zobowiązuje się do przestrzegania regulaminu hali rehabilitacyjno-sportowej i boiska.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udostępniając obiekty sportowe (halę rehabilitacyjno-sportową i boisko sportowe) na podstawie umowy wynajmu, należy stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, gdzie w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 - "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych".

W ocenie Spółki udostępnianie hali sportowej i boiska, na podstawie umowy cywilnoprawnej zwanej umową wynajmu, jako związane z działalnością obiektów sportowych podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%. Spółka wskazuje, iż pod poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 - "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych". Jest to uzasadnione również uwzględniając opis do PKD z 2007 r. - 93.11.Z Działalność obiektów sportowych gdzie, podklasa ta obejmuje:

* działalność obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub obiektów sportowych halowych (otwartych, zamkniętych lub zadaszonych, z miejscami siedzącymi dla widzów lub bez, tj.:

* stadiony do gry w piłkę nożną,

* stadiony do gry w krykieta, rugby,

* tory wyścigowe dla samochodów, psów, koni,

* baseny,

* stadiony lekkoatletyczne,

* hale i stadiony przeznaczone dla sportów zimowych, włączając hale do gry w hokeja,

* hale bokserskie,

* pola golfowe,

* tory do gry w kręgle,

* pozostałe obiekty sportowe,

* organizowanie i przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych,

* zarządzanie i zapewnienie pracowników do obsługi tych obiektów.

Podklasa ta nie obejmuje:

* obsługi wyciągów narciarskich, sklasyfikowanej w 49.39.Z,

* wypożyczania sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanego w 77.21.Z,

* działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanej w 93.13.Z,

* działalności związanej z prowadzeniem parków i plaż, sklasyfikowanej w 93.29.Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 179 mieszczą się - "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych" (PKWiU 93.11.10.0).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., stosowaną dla celów podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r., w Sekcji R mieszczą się Usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne. W Dziale 93 "usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją" mieszczącym się w Sekcji R wymienione zostały:

93.11.10 usługi związane z działalnością obiektów sportowych,

W wyjaśnieniach do PKWiU wskazano, iż grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

* usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,

* usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,

* usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Gmina przekazała Spółce na podstawie umowy dzierżawy budynek hali rehabilitacyjno-sportowej, boiska sportowego do piłki nożnej i lekkoatletyki wraz z infrastrukturą towarzyszącą i wyposażeniem. Jak wynika z treści wniosku opisana hala oraz boiska są obiektami sportowymi. Spółka jako administrator obiektów sportowych udostępnia je szkołom podstawowym i gimnazjom gminy oraz klubom sportowym na podstawie zawartej umowy wynajmu. Opisane usługi Wnioskodawca sklasyfikował w PKWiU w grupowaniu 93.11.10.0.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż świadczone przez Spółkę usługi, o ile mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0, jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych, a podana klasyfikacja jest prawidłowa, podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy i poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej we wniosku klasyfikacji usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane w złożonym wniosku.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.