ITPP1/443-690/09/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur korygujących w związku ze zmianą ceny usługi - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur korygujących w związku ze zmianą ceny usługi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka - jako Partner konsorcjum, które zawarło z inwestorem umowę o roboty budowlane realizowane w trybie zamówień publicznych, zgodnie z porozumieniem między partnerami, a Liderem konsorcjum, realizuje określony zakres robót. W myśl porozumienia Lider wystawia faktury inwestorowi, a Partner Liderowi za swój zakres robót. W umowie, z uwagi na finansowanie części inwestycji ze środków unijnych, określone będzie wynagrodzenie w PLN wyliczane na podstawie określonego kursu EUR. Ustalono przy tym, że w fakturze określone będzie wynagrodzenie wg PLN wg kursu EUR na dzień wystawienia faktury. Wypłata wynagrodzenia następuje natomiast w PLN wg kursu obowiązującego w dniu przekazania środków przez inwestora. Po otrzymaniu należności Lider inwestorowi, a Spółka, jako Partner Liderowi wystawiają faktury korygujące w PLN na kwotę rzeczywiście otrzymaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest wystawienie faktur korygujących.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawienie faktur w takiej sytuacji jest zgodne z § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W umowie wskazano sposób ustalania wynagrodzenia w odniesieniu do kursu waluty obcej. Możliwość ustalenia wynagrodzenia przez wskazanie sposobu jego obliczenia wynika z art. 353 ¹ k.c. oraz art. 358 i 536 k.c. Spółka wskazuje, że należności w fakturach nie są określane w walucie obcej, zatem nie występuje przypadek określony w art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług. Według umowy cena ostateczna jest ustalona w PLN w odniesieniu do kursu z dnia zapłaty przez inwestora. Zatem po wystawieniu faktury, w której podstawa opodatkowania wskazana jest w PLN wg kursu z dnia wystawienia faktury, następuje faktyczna zmiana ceny, gdyż jej ostateczną wysokość określa się na podstawie kursu z dnia zapłaty. W przypadku zmiany ceny należy, zgodnie z § 13 ust. 1 i § 14 ust. 1 powołanego rozporządzenia, wystawić fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z przepisem art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy dotyczące wystawiania faktur i faktur korygujących uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej określają regulacje zawarte w § 13 i § 14 cyt. rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż w świetle zawartej umowy należne wynagrodzenie za świadczone usługi budowlane ustalane jest w walucie PLN, obliczonej wg kursu z dnia przekazania środków przez inwestora, natomiast faktura dokumentująca świadczenie przedmiotowych zawiera kwotę wynagrodzenia wyliczoną przy zastosowaniu kursu z dnia wystawienia faktury.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania cytowany art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż z zawartej umowy wynika, iż kwota należna (wynagrodzenie za świadczenie usług) określona została w PLN, natomiast wyliczenie jej na podstawie kwoty wyrażonej w EUR przy zastosowaniu określonego kursu nie przesądza o konieczności stosowania przy określaniu podstawy opodatkowania powołanego art. 31a.

Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w momencie wystawiania faktur ma wiedzę o ewentualnej konieczności dokonania w przyszłości stosownej korekty wystawionych faktur pierwotnych.

W związku z faktem, iż kwota należna wynikająca z wystawionej faktury (wyliczona wg kursu z dnia wystawienia faktury) nie odpowiada rzeczywistej należnej kwocie wynagrodzenia (wyliczonej wg kursu z dnia przekazania środków przez inwestora), wynikającej z zawartej umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej uwzględniającej zmianę ceny (należnej kwoty za świadczone usługi).

Reasumując, wystawienie faktur korygujących będzie zasadne w przypadku, gdy podstawa opodatkowania określona w fakturze pierwotnej będzie rozbieżna z rzeczywistym, należnym wynagrodzeniem wynikającym z zawartej umowy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do świadczonych usług, gdyż zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Spółki, jak również nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.