ITPP1/443-677/13/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na pełen etat. W 2010 r., po uzyskaniu dyplomu ukończenia studiów podyplomowych o kierunku "Budownictwo..." w B., uprawniających do wykonywania zawodu certyfikatora energetycznego, Wnioskodawca zarejestrował własną działalność gospodarczą.

Główny Urząd Statystyczny określił spośród wybranych oznaczeń PKD, kod i nazwę przeważającego rodzaju działalności jako PKD 2007: 7120B - pozostałe badania i analizy techniczne.

Działalność Wnioskodawcy polega na obliczaniu charakterystyki energetycznej i sporządzaniu świadectw charakterystyki energetycznej według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej.

Charakterystyki energetyczne Wnioskodawca sporządza sporadycznie dla architektów lub osób posiadających stosowne uprawnienia do projektowania budynków w przypadku, gdy taką charakterystykę muszą dołączyć do projektu budowlanego. Obliczając charakterystykę Wnioskodawca stwierdza, przy założonych przez projektanta warunkach, jakie jest zapotrzebowanie na energię budynku.

Natomiast świadectwa charakterystyki energetycznej Wnioskodawca sporządza, na potrzeby określone w ustawie - Prawo budowlane w art. 5 ust. 3 w przeważającej większości dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak też sporadycznie firmom. Za każdym razem, gdy Wnioskodawca sporządza charakterystyki energetyczne i świadectwa charakterystyki energetycznej dokumentuje realizację transakcji poprzez wystawienie rachunku dla zwolnionych podmiotowo z VAT. Zapłata za wykonaną usługę odbywa się każdorazowo poprzez przelew na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Świadectwa charakterystyki energetycznej, Wnioskodawca wykonuje zgodnie ze stanem rzeczywistym budynku. Obliczenia wykonywane są na podstawie wizji lokalnej, dokumentacji technicznej i danych uzupełniających (pytania do właściciela obiektu). Po otrzymaniu wyników Wnioskodawca ocenia budynek pod względem spełnienia wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Spełnienie warunków jest wymagane tylko dla budynku nowego lub przebudowanego. W przypadku niespełnienia wymagań ww. rozporządzenia, Wnioskodawca udziela uwag o możliwych zmianach w zakresie zmniejszenia zapotrzebowania na energię końcową. Przyczyną niespełnienia warunków rozporządzenia jest budowa według projektu sporządzonego przed nowelizacją WT (projekt spełniał warunki o niższych parametrach) albo nadmierne odstępstwa od projektu.

Wykonując zawód certyfikatora energetycznego Wnioskodawca jest zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia OC i takowe posiada. Ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej certyfikatorów nie obejmuje doradztwa czy projektowania. Wnioskodawca nie może zatem udzielać porad i przedstawiać rozwiązań technicznych. Porady techniczne może udzielać kierownik budowy lub projektant, ponieważ posiadają wyższe ubezpieczenie OC, obejmujące czynności doradcze lub projektowe oraz mają stosowne uprawnienia.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz zwolnienia z ewidencji obrotów za pomocą kasy fiskalnej określonego w § 2 ust. 1 i poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. ze względu na nieprzekroczenie obrotu w wysokości limitów w kwocie odpowiednio 150.000 zł i 20.000 zł oraz ze względu na to, że zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiedni na rachunek bankowy podatnika lub rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie zapłaty czynność dotyczyła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących określonego w § 2 ust. 1 i poz. 37 załącznika do "rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r." oraz czy limit kwoty określony w § 3 ust. 1 tj. 20.000 zł obowiązuje również w przypadku czynności wymienionych w poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, tzn. czy po przekroczeniu limitu kwotowego może nadal korzystać ze zwolnienia ze względu na to, że zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytrowej, której jest członkiem) a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. 2010 r., tj. 40.000 zł zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ponieważ wielkość obrotów z tytułu działalności w 2012 r. nie przekroczyła kwoty 20.000 zł oraz realizując wszystkie transakcje dokumentuje je poprzez wystawienie rachunku a zapłata za wykonaną usługę odbywa się każdorazowo poprzez przelew na konto Wnioskodawcy - zgodnie z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów czynności te są zwolnione z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej bez względu na limit kwotowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, od dnia 1 stycznia 2013 r., zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Z kolei jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku:

Jak wynika z zapisu § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Ze złożonego wniosku wynika, że z tytułu wykonywania usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej osiągnięty przez Pana obrót nie przekroczył w 2012 r. kwoty 20.000 zł. Dokonywane świadczenia każdorazowo dokumentuje Pan rachunkiem natomiast zapłata za dokonywane świadczenia wpływa na Pana rachunek bankowy. Z wniosku nie wynika natomiast, aby wykonywane przez Pana świadczenia były wymienione w powołanym § 4 rozporządzenia.

W świetle powyższego przedstawione okoliczności wskazują - przy założeniu, że z prowadzonej przez Pana ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła - że na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r., może Pan korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2014 r. bez względu na wysokość osiągniętego obrotu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.