ITPP1/443-675/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia w trybie egzekucji sądowej nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia w trybie egzekucji sądowej nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy egzekucji sądowej i innych prowadzonych przeciwko dłużnikowi PPH "T" sp. z o.o. Egzekucja skierowana została do nieruchomości stanowiącej działkę nr 23, o pow. 0,14 ha, położoną w Powiecie S., zabudowanej budynkiem mieszkalnym, który został przebudowany na budynek mieszkalno-agroturystyczny oraz budynkiem gospodarczo-garażowym z nadbudową mającą służyć celom agroturystycznym, dla której Sąd Rejonowy w S. prowadzi księgę wieczystą. Powyższa nieruchomość została nabyta przez dłużnika aktem notarialnym z dnia 21 lutego 2007 r. od osoby fizycznej. Budynki zostały wybudowane na początku ubiegłego wieku. Budynek mieszkalny został przebudowany i przystosowany do funkcji mieszkalno - agroturystycznej (pokoje do wynajęcia). Obiekt ten jest w bardzo złym stanie i wymaga kapitalnego remontu oraz modernizacji. Natomiast stan budynku gospodarczego kwalifikuje go do rozbiórki. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenach oznaczonych symbolem 12 MN - istniejąca zabudowa mieszkaniowa, pozostawia się dotychczasowe użytkowania ternu, dopuszcza się wprowadzenie funkcji obsługi ruchu turystycznego lub agroturystycznego w ramach dokonywanych remontów, adaptacji i modernizacji istniejącej substancji kubaturowej. Obecnie budynek wykorzystywany jest wyłącznie na cele mieszkalne przez byłego właściciela i nie jest w nim prowadzona działalność agroturystyczna. Ww. informacje zostały pozyskane na podstawie wizji lokalnej oraz sporządzonego przez biegłego operatu szacunkowego zaś uzyskanie informacji od dłużnika okazało się niemożliwe (szczególnie w zakresie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dotyczącego przedmiotowej nieruchomości). Jak wynika z danych uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. dłużnik (podatnik) nieruchomość zabudowaną zakupił bez podatku od towarów i usług. Ponadto dłużnikowi (podatnikowi) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości a nakłady na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro na podstawie ustalonego stanu faktycznego w sprawie tj. dokonanych oględzin, operatu szacunkowego sporządzonego przez biegłego sadowego oraz informacji uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, iż budynki wybudowane zostały na początku ubiegłego wieku, jeden z nich nadaje się wyłącznie do rozbiórki a drugi do kapitalnego remontu i nie były wykorzystywane w celach prowadzenia działalności gospodarczej, nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości to czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie wyżej wymienionej ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle i ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w art. 43 ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a podatnik:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 opisywanej ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zwrócić należy także uwagę na uregulowania zawarte w art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, z których wynika, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczne zasady jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli.

Odnosząc zatem wskazane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej spełnia warunki dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując uznać należy, iż w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu powyższej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.