ITPP1/443-671a/10/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 października 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-671a/10/BJ

Rodzaj dokumentu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Sygnatura

ITPP1/443-671a/10/BJ

Data

2010.10.13

Autor

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat

Podatek od towarów i usług -> Zakres opodatkowania -> Przepisy ogólne -> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług -> Zakres opodatkowania -> Dostawa towarów i świadczenie usług -> Świadczenie usług

Podatek od towarów i usług -> Zakres opodatkowania -> Dostawa towarów i świadczenie usług -> Dostawa towarów

Podatek od towarów i usług -> Przepisy ogólne -> Definicje legalne

Podatek od towarów i usług -> Wysokość opodatkowania -> Stawki -> Stawki podatku

Słowa kluczowe

hala

lokal mieszkalny

miejsce postojowe

pensjonat

sprzedaż

Istota interpretacji

Czy sprzedaż jednostek mieszkalnych w planowanej inwestycji może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7% ?

Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 4 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w hali garażowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony 4 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w hali garażowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności zakupiła grunt pod inwestycję o nazwie "budowa budynku pensjonatowego". W uzyskanym pozwoleniu na budowę z dnia 19 października 2010 r. organ wydający decyzję określił kategorię budynku XIV, która zgodnie z załącznikiem do ustawy - Prawo budowlane obejmuje budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. W planowanej inwestycji zaprojektowano 34 jednostki mieszkalne z przynależnymi miejscami postojowymi w hali garażowej oraz jeden lokal użytkowy. Powierzchnia każdej jednostki mieszkalnej nie przekracza 150 m 2. Każda jednostka mieszkalna składa się z pokoju z aneksem kuchennym, przedpokoju i łazienki z wc, a niektóre dodatkowo posiadają antresole, czyli w rozumieniu ustawy o własności lokali stanowią samodzielne lokale mieszkalne. Każdy lokal będzie posiadał udział w gruncie i w częściach wspólnych budynku oraz wyodrębnioną księgę wieczystą na podstawie umowy notarialnej przenoszącej własność lokalu. Sprzedawane lokale oferowane są jako lokale mieszkalne, które będą wykorzystywane przez nabywców do zamieszkania lub wynajmu. W niektórych przypadkach niewykluczone jest wykorzystywanie ich na działalność pensjonatową.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 października 2010 r. Spółdzielnia wskazała, że sprzedaż jednostek mieszkalnych będzie dokonywana wraz z miejscami postojowymi. Miejsca postojowe (prawo do wyłącznego używania miejsca postojowego) będzie nabywane i zbywane tylko łącznie z mieszkaniem, gdyż ze względów technicznych nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu. W zawieranych umowach przedwstępnych, a później w aktach notarialnych miejsca postojowe uznane będą jako element części wspólnej budynku z jednoczesnym określeniem sposobu korzystania z poszczególnych miejsc przez właścicieli lokali mieszkalnych. Wartość lokalu mieszkalnego obejmuje wszystkie elementy transakcji bez wyodrębnienia pozostałych elementów, w tym miejsca postojowego. W umowach sprzedaży jest podawana tylko jedna cena. Skalkulowana cena transakcji uwzględnia wartość prawa do korzystania z poszczególnych miejsc postojowych przez właścicieli lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż jednostek mieszkalnych w planowanej inwestycji może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług art. 41 ust. 12 stawkę 7% podatku VAT stosuję się do obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W oparciu o Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych dział 12 obejmuje budynki niemieszkalne w tym jest grupa 121 hotele i budynki zakwaterowania turystycznego.

Na podstawie wydanego pozwolenia na budowę realizowany przez Spółdzielnię obiekt zalicza się do działu 12, jako budynek pensjonatowy. W związku z tym, że sprzedawane przez nas jednostki mieszkalne zaliczają się do działu 12 PKOB i zostaną wyodrębnione wraz udziałem w gruncie i dla każdego z nich założona zostanie indywidualna księga wieczysta oraz będą przeznaczone na cele mieszkalne, uważamy że ich sprzedaż powinna być objęta 7% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towar należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 12 cyt. ustawy, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. przepisu, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b) wskazanej ustawy, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej wskazane wyżej limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

A contrario nie jest lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb nieprzeznaczona na stały pobyt ludzi i niesłużąca zaspokajaniu ich potrzeb.

Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według dyspozycji art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 wskazanego artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawiera § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690). Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że podziemna hala garażowa, w której znajdują się konkretne, oznakowane miejsca postojowe, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym stanowi lokal użytkowy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia realizuje budowę budynku pensjonatowego, w którym będą znajdowały się 34 jednostki mieszkalne o powierzchni nie-przekraczającej 150 m 2 każda oraz hala garażowa z miejscami postojowymi. Jak wskazała Spółdzielnia jednostki mieszkalne stanowią samodzielne lokale mieszkalne w rozumieniu ustawy o własności lokali. Lokale mieszkalne będą sprzedawane wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego. Miejsce postojowe (prawo do wyłącznego używania miejsca postojowego) będzie nabywane i zbywane tylko łącznie z mieszkaniem, a w umowach sprzedaży podawana jest tylko jedna cena transakcji. Lokale mieszkalne wykorzystywane będą przez nabywców do zamieszkania lub wynajmu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, iż preferencyjną stawką podatku w wysokości 7% objęta będzie sprzedaż lokali mieszkalnych (skoro, jak wskazano spełniać będą definicję lokalu mieszkalnego). Natomiast sprzedaż prawa do korzystania z miejsca postojowego, które sprzedawane będą łącznie z lokalem mieszkalnym, jako niepełniącego funkcji mieszkaniowych nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku i podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Należy mieć na uwadze, iż obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Intencją ustawodawcy było natomiast objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem tutejszy organ podatkowy nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych przedmiotowych obiektów, wobec czego niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl