ITPP1/443-669/07/AJ - Czy od sprzedaży niezabudowanej działki o powierzchni 2105 m2 konieczne było naliczenie i zapłata podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 października 1997 r. na podstawie aktu notarialnego nabyła Pani ziemię rolną o powierzchni 4,62 ha. Nabyty grunt wszedł w skład prowadzonego przez Panią gospodarstwa rolnego i prowadziła Pani na nim działalność rolniczą. W 2004 r. dokonała Pani podziału przedmiotowego gruntu rolnego na 24 działki, które wówczas nie straciły dotychczasowej funkcji.

W 2007 r. Rada S., w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczyła wyznaczone przez Panią działki pod budownictwo mieszkaniowe, jednorodzinne. 28 września 2007 r. sprzedała Pani jedną z tych działek, w związku z czym notariusz naliczył 22% podatku od towarów i usług.

W wyniku informacji uzyskanej we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym, zarejestrowała się Pani jako podatnik podatku od towarów i usług, złożyła deklarację VAT-7 dla rozliczenia tego podatku oraz dokonała jego wpłaty. Dodatkowo nadmieniła Pani, iż nie wyklucza sprzedaży kolejnych działek.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży niezabudowanej działki o powierzchni 2.105 m² konieczne było naliczenie i zapłata podatku od towarów i usług?

Pani zdaniem niesłusznie naliczono i pobrano podatek od sprzedanej działki, ponieważ nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Powołując się na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w wyr. sygn. akt I FPS 3/07, za chybione uważa Pani branie pod uwagę w celu opodatkowania faktu kilkukrotnego zamiaru sprzedaży, gdyż nie jest Pani producentem, usługodawcą ani handlowcem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwalnia się od podatku od towarów i usług - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści art. 15 ww. ustawy wynika, że podatnikami są również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe dla rozstrzygnięcia kwestii, czy dokonywana przez Panią sprzedaż jednej z działek budowlanych powstałych w wyniku przekształcenia gruntów rolnych, podlega opodatkowaniu istotne znaczenie ma, czy czynnościom tym można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Z uwagi na treść powołanych przepisów ważne jest zatem ustalenie, czy w związku ze sprzedażą działek podmiot działa jako handlowiec oraz czy ma zamiar czynności wykonywać w sposób częstotliwy. Zatem dostawę towarów lub świadczenie usług uznaje się za działalność gospodarczą, jeżeli w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie (częstotliwie), a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania do wykonywania tej czynności.

Przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Fakt wyodrębnienia przez Panią 24 działek prowadzi do wniosku, iż działki te zostały wydzielone w tym celu i z tym zamiarem, by w sposób częstotliwy (powtarzalny) dokonywać ich sprzedaży i by mogły one przynieść sprzedającemu określony zysk. Dokonany w ten sposób podział wskazuje na intencje, z jaką dokonywała Pani powyższych czynności, a mianowicie przeznaczenie wyznaczonych działek do dalszej odsprzedaży dla celów zarobkowych. Powyższe potwierdza też dokonanie sprzedaży pierwszej działki oraz, jak zaznaczono w złożonym wniosku, możliwość sprzedaży kolejnych działek, które wydzielone zostały z gruntów wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - działalność rolnicza również uznana jest za działalność gospodarczą.

Dostawa działek stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, a dokonujący tych czynności uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług. Potwierdza to też nowy charakter i przeznaczenie gruntu niezwiązanego z zaspokojeniem potrzeb własnych.

Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem Pani, że sprzedając przedmiotową działkę nie działa Pani w charakterze handlowca. W przeciwnym wypadku dzielenie gruntu na 24 działki byłoby niecelowe. Stan faktyczny przedstawiony przez Panią w złożonym wniosku wskazuje, że zgodnie z powołanymi przepisami posiada Pani status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów (budowlanych czy przeznaczonych pod zabudowę) nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, co w niniejszej sprawie zostało dokonane.

Reasumując, analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, iż dokonana przez Panią dostawa działki budowlanej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, iż od podatku - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy), transakcje sprzedaży przedmiotowych działek budowlanych winny być opodatkowane.

Nadmienia się, że powołane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroki polskich sądów administracyjnych stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą powodując określone skutki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.