ITPP1/443-650/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnionych w dniach 23 września 2009 r. i 14 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 23 września 2009 r. i 14 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan właścicielem nieruchomości o pow. ok. 1,0 ha, podzielonej na 13 działek budowlanych z wydzieloną działką przeznaczoną pod drogę wewnętrzną. Działki mają powierzchnię zróżnicowaną od 370 m ² do 1000 m ^2. Teren ten jest Pana własnością od 1984 r.. Grunty otrzymał Pan w drodze darowizny od brata.

Powierzchnia otrzymanego w drodze darowizny gruntu wynosiła 2,99 ha i przeznaczona była pod sadownictwo. Od 1987 r. nieruchomość zarejestrowana była jako grunty rolne. Do czasu sprzedaży w 1987 r. większej części działki (ok. 2,0 ha) była ona użytkowana jako sad. W związku z prowadzoną w tym zakresie działalnością rolniczą opłacał Pan podatek rolny. Z uwagi na nieopłacalność produkcji sadowniczej, część gruntów została sprzedana. Na pozostałym gruncie (o pow. ok. 1 ha), który jest obecnie przedmiotem zapytania, od 20 lat nie prowadzi Pan zarobkowej produkcji rolnej. Grunt ten leżał odłogiem i był wyłączony z produkcji rolnej. Jedynie rodzice Pana uprawiali na nim warzywa i owoce na potrzeby własne i rodziny. Od takich gruntów i istniejących na działce nieruchomości, tj. baraku mieszkalno-magazynowego, zbudowanego z elementów drewnianych opłacał Pan podatki. Nie korzystał Pan z dopłat unijnych. Przed podziałem na działki budowlane, zabudowanie (barak mieszkalno-magazynowy), które stało w granicach przyszłych działek, zostało rozebrane, gdyż było w bardzo złym stanie technicznym, grożącym zawaleniem. W 2006 r. przedmiotowy grunt został przekwalifikowany na budowlany i podzielony na 13 działek oraz jedną działkę pod budowę drogi. Przez działkę przebiega kolektor ścieków bytowych, który należy przystosować do nowego podziału gruntu. Zlecił Pan przygotowanie dokumentacji uzbrojenia.

Dodatkowo wskazał Pan, że w 1977 r. nabył Pan działkę pod budowę jednego segmentu szeregowca, w którym obecnie zamieszkuje. Następnie nabył Pan mieszkanie o pow. 56 m ².

Nie dokonał Pan rejestracji w zakresie VAT w związku ze wcześniejszą sprzedażą działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż jednej lub więcej działek rocznie, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Pana zdaniem, opierając się na stanowisku przedstawionym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, sprzedaż działek budowlanych przez wieloletniego właściciela nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan dokonać sprzedaży otrzymanego w drodze darowizny gruntu o pow. ok. 1,0 ha, który od 20 lat jest wyłączony z produkcji rolnej. Grunt leżał odłogiem. Wykorzystywany był jedynie przez Pana rodziców pod uprawę warzyw i owoców na potrzeby własne i rodziny. Zatem przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej lub rolniczej. Przedmiotowy grunt stanowi składnik majątku osobistego. Nieruchomość ta została podzielona na 13 działek budowlanych oraz działkę, na której została wydzielona droga dojazdowa do działek. Istniejące w granicach przedmiotowych działek zabudowanie, ze względu na zły stan techniczny zostało rozebrane.

W opisanym zdarzeniu przyszłym trudno uznać, iż jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży nieruchomości działał Pan w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył Pan grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Zamierza Pan dokonać sprzedaży gruntu otrzymanego w drodze darowizny i należącego do majątku prywatnego.

Podsumowując uznać należy, że planowana dostawa gruntów nabytych w drodze darowizny nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.