ITPP1/443-642/10/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę drogi publicznej - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę drogi publicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadząc działalność gospodarczą była właścicielem placu składowego opału, zabudowanego budowlą w postaci żelbetonowego muru oporowego, położonego na działce gruntu 22/2, powstałej na skutek podziału działki nr 22. Budowle znajdujące się na przedmiotowym gruncie zostały wybudowane i przyjęte do ewidencji środków trwałych Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa E. w 1978 r. Spółka powstała na mocy Zarządzenia Wojewody z dnia 10 lipca 1992 r. jako wydzielone części przedsiębiorstwa z WPE (przejmując m.in. majątek trwały) i została przekazana Gminie. W dniu 24 czerwca 1997 r. aktem notarialnym, na mocy ustawy o gospodarce komunalnej oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw, przekształcono komunalne przedsiębiorstwo - Przedsiębiorstwo E. w Przedsiębiorstwo E. Sp. z o.o. Następnie w dniu 22 grudnia 1997 r. na podstawie aktu notarialnego podwyższono kapitał zakładowy w formie wkładu niepieniężnego (aportu), zwolnionego od podatku od towarów i usług na podstawie § 73 pkt 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 154, poz. 797 z późn. zm.), przenosząc na Spółkę własność nieruchomości działek nr 22, 23 i 24, co nastąpiło na podstawie aktu notarialnego, w dniu 26 lutego 1998 r. Na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 19 marca 2009 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej wywłaszczono na rzecz Miasta, wydzielone z działki nr 22/2, działki nr 22/4 i 23/2, o łącznej powierzchni 1804 m^2. Na wywłaszczonych gruntach znajdowały się budowle w postaci ogrodzenia oraz część żelbetonowego muru oporowego istniejącego składu opałowego. W decyzji z dnia 14 maja 2010 r. Prezydent ustalił na rzecz Spółki odszkodowanie w kwocie 348.155,00 zł, za grunt oraz składniki majątkowe znajdujące się na wywłaszczonych działkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej w zamian za odszkodowanie prawa własności gruntu, na którym znajdują się budowle trwale z nim związane, zwolnione jest od podatku od towarów i usług.

Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie rodzi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług. Jednak z uwagi na fakt, że wywłaszczone nieruchomości zabudowane były budowlami trwale związane z gruntem, których pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 18 stycznia 1978 r. należy przyjąć, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług przyznane odszkodowanie zwolnione jest od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednak w oparciu o inne niż wskazano we wniosku argumenty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei w art. 7 ust. 1 ww. ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem sprzedaż gruntów zabudowanych podlega w chwili sprzedaży opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do treści ust. 1 pkt 10 ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Natomiast pkt 10a tego artykułu stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z kolei w myśl przepisu art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług można zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z ustępem 11 tego artykułu oświadczenie o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków mającym, prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka była właścicielem działki zabudowanej budowlami w postaci ogrodzenia oraz części żelbetonowego muru oporowego istniejącego składu opałowego. Przedmiotowa działka została wniesiona do Spółki w dniu 22 grudnia 1997 r. na podstawie aktu notarialnego stwierdzającego podwyższenie kapitału zakładowego Spółki w formie wkładu niepieniężnego (aportu), zwolnionego od podatku od towarów i usług na podstawie § 73 pkt 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 154, poz. 797 z późn. zm.) poprzez przeniesienie na Spółkę własności nieruchomości działek nr 22, 23 i 24, co nastąpiło na podstawie aktu notarialnego, w dniu 26 lutego 1998 r. Z treści wniosku nie wynika, aby Spółka ponosiła jakiekolwiek wydatki na ulepszenie przedmiotowych budowli. Na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 19 marca 2009 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej wywłaszczono na rzecz Miasta, wydzielone z działki nr 22/2, działki nr 22/4 i 23/2, o łącznej powierzchni 1804 m^2. W decyzji z dnia 14 maja 2010 r. Prezydent ustalił na rzecz Spółki odszkodowanie w kwocie 348.155,00 zł, za grunt oraz składniki majątkowe znajdujące się na wywłaszczonych działkach.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, iż przeniesienie z mocy prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji przeniesienie prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie jest czynnością określoną w art. 5 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisanej sytuacji przedmiotem dostawy jest nieruchomość gruntowa zabudowana, której pierwsze zasiedlenie (tekst jedn.: oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 2 ust. 14 cyt. ustawy) nastąpiło w roku 1998, a nie jak wskazano we wniosku w roku 1978 r. A zatem przy opisanej dostawie budowli wraz z gruntem zastosowanie będzie miało - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.