ITPP1/443-633/09/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 września 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-633/09/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2009 r. (data wpływu 8 lipca 2009 r.) uzupełnionym w dniach 9 i 11 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z dofinansowaniem do zakupu autobusu przeznaczonego do przewozu osób niepełnosprawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2009 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z dofinansowaniem do zakupu autobusu przeznaczonego do przewozu osób niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Urząd jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług, realizującym na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zadania Gminy. W bieżącym roku Urząd zamierza ubiegać się o dofinansowanie do zakupu autobusu przeznaczonego do przewozu niepełnosprawnych osób. Zakup ma być dofinansowany w wysokości 50% ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych (PFRON) w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami II - Obszar D". Pozostałe 50% kosztów sfinansowane zostanie ze środków własnych Gminy. Po zakupie środek trwały zostanie przekazany do jednostki budżetowej realizującej zadania Gminy, tj. Administracji Oświaty i Wychowania, która otrzymany autobus będzie wykorzystywała do świadczenia usług na rzecz gminnej jednostki budżetowej - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, w celu dowozu osób niepełnosprawnych uczęszczających do Środowiskowego Domu Samopomocy. Będą to więc usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi, które są zwolnione od podatku od towarów i usług. A zatem, ani Urząd Gminy, ani Administracja Oświaty i Wychowania nie będą uzyskiwały żadnych przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w związku z zakupem autobusu ze środków PFRON.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu istnieje możliwość odzyskania podatku od towarów i usług, w jakikolwiek sposób w systemie podatku od towarów i usług oraz poza nim.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego, ponieważ zakupiony autobusu nie będzie wykorzystywany do żadnych odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem. Zakupiony autobus będzie wykorzystywany w statutowej działalności Administracji Oświaty i Wychowania, która będzie świadczyła usługi w zakresie dowozu osób niepełnosprawnych na rzecz innej jednostki budżetowej - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Usługi te są zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Ponadto przekazany nieodpłatnie przez Urząd autobus, na rzecz swojej jednostki organizacyjnej nie spełnia również przesłanek, określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do uznania ich za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ są one związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże w oparciu o inne przepisy prawa podatkowego.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl ust. 2 ww. artykułu przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zatem przesłanką do opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania towarów jest istnienie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług, które są związane z przekazaniem.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie towarów lub świadczenie usług pozostaje neutralne podatkowo.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza ubiegać się o dofinansowanie, w wysokości 50% ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych, do zakupu autobusu przeznaczonego do przewozu niepełnosprawnych osób. Po zakupie środek trwały zostanie nieodpłatnie przekazany do jednostki budżetowej realizującej zadania Gminy. Wskazano, że zakupiony autobusu nie będzie wykorzystywany do żadnych czynności opodatkowanych podatkiem.

W konsekwencji, z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem z autobusu przeznaczonego do przewozu niepełnosprawnych osób.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl