ITPP1/443-599/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku-jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Szkoła od dnia 1 października 2001 r. jest podatnikiem podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (wartość sprzedaży przekroczyła łącznie równowartość 10.000 euro - próg zwolnienia). Uwzględniając fakt, że ok. 80% tej kwoty stanowiła sprzedaż posiłków przez stołówkę szkolną, Szkoła nieprawidłowo dokonała rejestracji jako podatnik VAT czynny. W ramach zadań oświatowych i statutowych w stołówce szkolnej wydawane są za odpłatnością posiłki dla uczniów i pracowników Szkoły. Stołówka nie jest prowadzona przez inny podmiot gospodarczy, ani przez gospodarstwo pomocnicze przy szkole, ani też nie przygotowuje posiłków na odrębne zlecenie innych podmiotów. Usługi te zostały zaklasyfikowane w PKWiU 80 jako usługi zwolnione od podatku. Ponadto Szkoła wynajmuje swoje pomieszczenie innym podmiotom gospodarczym, jednak kwoty uzyskane za wynajem są stosunkowo małe (bez sprzedaży posiłków nie przekroczą 50.000 zł) Całkowita sprzedaż w 2009 r. wyniosła 132.489,40 zł w tym sprzedaż w zakresie prowadzenia stołówki szkolnej stanowiła kwotę 100.744,55 zł, tj. 76,04%. W bieżącym roku dochody z tytułu najmu przewidywane są w podobnej części ogólnych dochodów w sprzedaży (na dzień 31 maja 2010 r. 20.531,55 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Szkoła ma prawo ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, skoro sprzedaż usług podlegających opodatkowaniu nigdy nie przekroczyła progu zwolnienia od podatku VAT, a zarejestrowanie nastąpiło na skutek braku jednoznacznej interpretacji odnośnie usług świadczonych przez stołówki szkolne.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, iż Szkoła od 2001 r. jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności prowadzi stołówkę szkolną, która nie jest wyodrębnionym podmiotem gospodarczym. W stołówce wydawane są posiłki dla uczniów i pracowników Wnioskodawcy. Usługi te zostały zaklasyfikowane w PKWiU 80 jako usługi zwolnione od podatku. Ponadto, Szkoła świadczy usługi w zakresie najmu. Dane liczbowe przedstawione w złożonym wniosku wskazują, iż obrót osiągnięty ze sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług 2009 r. nie przekroczył wartości 50.000 zł. jak również w 2010 r. również nie przekroczy tej kwoty.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, nie oceniając prawidłowości zastosowanego zwolnienia przedmiotowego oraz stawek podatkowych należy stwierdzić, iż skoro zarówno w 2009 r., jak i w 2010 r. po pomniejszeniu o wartość obrotu zwolnionego z opodatkowania, osiągnięty obrót podlegający opodatkowaniu nie przekroczył (nie przekroczy) kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, to w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii prawidłowości zastosowania zwolnienia podatkowego oraz stawek podatkowych, bowiem nie było to przedmiotem zapytania. Zauważyć również należy, iż organ nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych. Należy bowiem zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że zastosowane przez Wnioskodawcę zwolnienie oraz stawki podatku są zasadne, podana klasyfikacja jest prawidłowa, a świadczone usługi stołówkowe nie są zaklasyfikowane do innego grupowania PKWiU.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.