ITPP1/443-582/13/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 12 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia:

* telefonów komórkowych - jest prawidłowe,

* kuponów zakupowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 12 sierpnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia telefonów komórkowych oraz kuponów zakupowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podpisał umowę z O. na rozmowy telefoniczne, która będzie obowiązywała od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2015 r. W ramach podpisanej umowy Wnioskodawca zakupi "kupony zakupowe za kwotę 430,50 zł brutto (70 szt x 5 zł/szt. = 350 zł netto + podatek VAT)" o wartości nominalnej 70.000 zł (wartość brutto jednego kuponu wynosi 1.000 zł) do realizacji w sieci M. Za kupony zakupowe Wnioskodawca zakupi telefony komórkowe, które będą stanowiły składniki majątku Wnioskodawcy i będą wykorzystywane w ramach prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej. Z M. Wnioskodawca otrzyma fakturę VAT, za którą zapłaci kuponami zakupowymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w umowie z firmą O. (której okres obowiązywania rozpoczyna się z dniem 1 października 2013 r. i obowiązuje na 2 lata) określono, że Wnioskodawca zakupi 70 aktywacji - kart SIM. Zobowiązanie miesięczne nie może być niższe niż średnio 45 zł na jedną kartę SIM. W zamian za to Wnioskodawcy przysługuje prawo zakupu telefonów komórkowych o wartości około 70.000 zł. Telefony mogą być kupione w cenie 5 zł netto za jeden telefon, ale łączna wartość wszystkich telefonów liczona według obowiązującego cennika O. nie może być wyższa niż 70.000 zł.

Drugi wariant przewiduje zakup od O. kuponów zakupowych w cenie 5 zł netto. Za jeden kupon Wnioskodawca może zakupić telefony komórkowe w sieci M. lub S. w cenie 1.000 zł brutto. Ponieważ ceny telefonów w sieci M. są o ok. 15-20% niższe niż według cennika O., korzystniejszym wariantem jest zakup kart zakupowych.

Pojęcie "kupony zakupowe" oznacza środek płatniczy, za który Wnioskodawca zapłaci O. cenę 5 zł netto za jeden kupon. Za nabyty kupon Wnioskodawca będzie miał prawo zakupić aparat telefoniczny w sieci sklepów M. lub S. o wartości 1.000 zł brutto.

Kupony nie dokumentują żadnej czynności, a jedynie dają prawo do dokonania za ich pośrednictwem zakupu telefonów komórkowych w sieci sklepów, które będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca będzie posiadał fakturę od O. dokumentującą nabycie ww. kuponów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy z faktury za zakupione kupony zakupowe oraz faktury zakupu telefonów komórkowych uregulowanej tymi kuponami istnieje prawo odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawa nie przewiduje żadnych ograniczeń w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu towaru, za które zapłata dokonana została "kartami zakupowymi". Prawo to przysługuje podatnikowi, który otrzymał towar oraz fakturę dokumentującą tą transakcje. Bez znaczenia jest forma zapłaty za ten towar. Jeśli zatem wystawiona faktura podaje prawidłowe kwoty transakcji (wartość netto, kwotę podatku, kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem), wówczas odbiorcy faktury przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego wykazanego na takiej fakturze zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. w zakresie w jakim poniesione wydatki są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy firma O. wystawi fakturę VAT za kupony zakupowe, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup kuponów w momencie otrzymania faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje również prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup telefonów komórkowych wystawionej przez sklepy M, a zapłaconej kuponami zakupowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia telefonów komórkowych,

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kuponów zakupowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku zawartej umowy Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT zakupi od O. "kupony zakupowe", za które zakupi telefony komórkowe w sieci M. Kupon zakupowy oznacza środek płatniczy, za który Wnioskodawca zapłaci O. cenę 5 zł netto za jeden kupon. Kupony nie dokumentują żadnej czynności, a jedynie dają prawo do dokonania za ich pośrednictwem zakupu telefonów komórkowych. Telefony będą stanowiły składniki majątku Wnioskodawcy i będą wykorzystywane w ramach prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej. Wnioskodawca otrzyma od kontrahentów zarówno fakturę za nabycie "kuponów zakupowych" (wystawiona przez O.), jak i fakturę za nabycie telefonów komórkowych (z M.).

Ustosunkowując się do powyższego wskazać należy, że z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy - o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że skoro, jak wskazano we wniosku, kupony zakupowe oznaczają "środek płatniczy" i nie dokumentują żadnej czynności, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktury dokumentującej nabycie kuponów zakupowych. Jak wykazano powyżej uprawnienie to przysługuje bowiem w przypadku nabyć towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej. Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika natomiast, że w chwili wydania kuponów na rzecz Wnioskodawcy w zamian za pieniądze nie dojdzie do dostawy towarów ani usług definiowanych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (a tym samym ich nabycia przez Wnioskodawcę), bowiem w tym konkretnym przypadku kupon sam w sobie nie będzie stanowił ani towaru ani usługi a jedynie znak legitymacyjny o wartości określonej w innej niż pieniądz formie. Kupon stanowiąc "środek płatniczy" uprawnia Wnioskodawcę do zakupu telefonów komórkowych od innego (niż sprzedawca kuponu) podmiotu.

Z tych też względów stanowisko wyrażone we wniosku w ww. zakresie uznać należało za nieprawidłowe.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć telefony komórkowe, które będą stanowiły składniki majątku wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej. Zapłata za telefony zostanie uregulowana posiadanymi kuponami zakupowymi. Odnosząc się do powyższego, uwzględniając powołane przepisy, wskazać należy, że w sytuacji nabycia telefonów komórkowych i otrzymania z tego tytułu faktury dokumentującej ww. nabycia, Wnioskodawcy - jak słusznie wskazano we wniosku - będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w otrzymanych fakturach. Uprawnienie to przysługiwać będzie na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto tut. organ nie jest uprawniony do oceniania ważności zawartych umów.

Jednocześnie wskazać należy, że interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania), dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym pozostałe kwestie odnośnie terminu odliczenia podatku naliczonego nie mogą być przedmiotem rozstrzygnięcia. Interpretacja nie rozstrzyga także o ewentualnej zasadności wystawiania faktur przez kontrahentów Spółki, gdyż kwestie te wykraczają poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.