ITPP1/443-566/10/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 17 czerwca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 2 i 8 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 2 i 8 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego, do jego zadań statutowych należy:

* świadczenie usług zdrowotnych i opiekuńczych w domu podopiecznych, w warunkach ambulatoryjnych i w ramach opieki dziennej, a w tym usługi pielęgniarskie, lekarskie, rehabilitacja lecznicza i społeczna, duchowa i inne,

* pozyskiwanie ludzi i zasobów materialnych dla celów statutowych, w tym pozyskiwanie do współpracy osoby z kwalifikacjami zawodowymi, wolontariuszy, sponsorów, opracowanie i realizacja projektów,

* pomoc podopiecznym w zaopatrzeniu w niezbędny sprzęt rehabilitacyjny i pomocniczy,

* prowadzenie grup wsparcia,

* współpraca z różnymi instytucjami i organizacjami,

* organizowanie imprez charytatywnych i promujących działalność statutową,

* organizowanie konferencji, seminariów, szkoleń i wykładów,

* prowadzenie działalności informacyjnej na temat realizacji zadań statutowych.

Wnioskodawca prowadzi nieodpłatną i odpłatną działalność. W ramach działalności nieodpłatnej występuje sprzedaż usług medycznych realizowana przez jednostkę organizacyjną stowarzyszenia, jaką jest niepubliczny zakład opieki zdrowotnej ośrodek pielęgnacyjno-opiekuńczy. Sprzedaż ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług (w myśl art. 43 ust. 1 ustawy o VAT), dochód uzyskiwany z tego tytułu jest przeznaczony na cele statutowe i podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4).

Wnioskodawca wprowadził od dnia 1 czerwca 2010 r. odpłatną działalność polegającą na wynajmie (na podstawie umowy najmu) osobom niepełnosprawnym niezbędnego sprzętu rehabilitacyjnego i pomocniczego. Nie wystawia najemcy faktur VAT, lecz rachunki, a wartość tej sprzedaży nie jest ujmowana w deklaracji VAT-7. Dochód uzyskany z tego tytułu jest przeznaczony na cele statutowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż niepubliczny zakład opieki zdrowotnej ośrodek pielęgnacyjno-opiekuńczy istnieje w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy i nie stanowi odrębnego podmiotu, a Wnioskodawca jest wyłącznie "podatnikiem VAT zwolnionym". Jednakże w kolejnym uzupełnieniu wskazano, iż w 1999 r. Wnioskodawca złożył wniosek rejestracyjny VAT-R jako podatnik świadczący usługi wyłącznie zwolnione od podatku od towarów i usług oraz jako podatnik, który będzie składać deklaracje VAT-7, w związku z tym na usługi medyczne (zwolnione) wystawia faktury VAT i składa deklaracje do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT od dnia rozpoczęcia wykonywania czynności najmu sprzętu rehabilitacyjnego i pomocniczego oraz czy sprzedaż ww. usługi nie musi być dokumentowana fakturą VAT (lecz rachunkiem), a wartość tej sprzedaży nie ujmowana w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT od dnia rozpoczęcia wykonywania czynności najmu sprzętu rehabilitacyjnego i pomocniczego, a sprzedaż ww. usługi nie musi być dokumentowana fakturą VAT, lecz rachunkiem. W związku z tym wartość tej sprzedaży nie jest ujmowana w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, iż podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Przepis art. 113 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.) stanowi, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. W rozumieniu ust. 5 tego samego przepisu jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę. (...).

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 11, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 96 ust. 4 ww. ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 96 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, że obecnie obowiązująca ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r. i zastąpiła ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem przejściowym tj. art. 157 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy zarejestrowani na ostatni dzień przed dniem, o którym mowa w art. 176 pkt 2, na podstawie art. 9 ustawy wymienionej w art. 175, z wyłączeniem podatników wymienionych w art. 5 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 175, będą uważani za podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT, z tym że podatnicy, którzy w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 175, zgłosili, że będą składać deklaracje podatkowe dla podatku od towarów i usług, zostaną uznani za podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, a pozostali - za podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni, bez konieczności potwierdzania tego faktu przez naczelnika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 157 ust. 2 przepisu ust. 1 nie stosuje się:

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług medycznych, które korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1999 r. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa co miesiąc deklaracje VAT-7, wystawiając także faktury VAT.

Równocześnie obok świadczenia usług medycznych, Wnioskodawca od dnia 1 czerwca 2010 r. świadczy usługi, polegające na wynajmie (na podstawie umowy najmu) osobom niepełnosprawnym niezbędnego sprzętu rehabilitacyjnego i pomocniczego, które generalnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do zacytowanych wyżej przepisów prawnych tut. organ stwierdza, iż to, czy Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT, czy podatnika VAT zwolnionego, zależy od tego, czy i jakie zgłoszenie rejestracyjne podatnik złożył w urzędzie skarbowym oraz jak został na podstawie tego złożenia rejestracyjnego lub zgłoszenia aktualizacyjnego zarejestrowany w urzędzie skarbowym. Jeżeli bowiem Wnioskodawca wykonujący czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 ww. ustawy, utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował, to stał się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jeżeli natomiast wybrał zwolnienie i z niego nie zrezygnował, ani go nie utracił, to jest podatnikiem VAT zwolnionym. Określone decyzje Wnioskodawcy w tym zakresie wymagają złożenia odpowiednio wypełnionego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R oraz aktualizacji tego zgłoszenia.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, który złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R w 1999 r. i od tego czasu składa miesięczne deklaracje VAT-7, wystawiając faktury VAT, to w oparciu o przepis przejściowy, jakim jest art. 157 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług, posiada status podatnika VAT czynnego w rozumieniu tej ustawy.

Ponieważ nie ma możliwości wyboru zwolnienia w trakcie roku, to Wnioskodawca będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonując jednocześnie czynności podlegające opodatkowaniu, nie może zaprzestać dokonywania rozliczania VAT i składania deklaracji do końca 2010 r. Wybór ewentualnego zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy będzie możliwy dopiero od dnia 1 stycznia 2011 r. przy założeniu, że obroty podatnika osiągnięte w roku 2010 r. będą uprawniały go do skorzystania z tego zwolnienia.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w 2010 r. na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast w kwestii odpowiedniego udokumentowania świadczonych usług wynajmu sprzętu rehabilitacyjnego, wskazać należy, że czynności te winny być udokumentowane fakturą VAT w przypadku, gdy świadczone są na rzecz podmiotów gospodarczych. Natomiast w sytuacji, gdy usługi te będą świadczone rzecz osób fizycznych nieprowadzacych działalności gospodarczej, obowiązek wystawienia faktury VAT nie wystąpi, chyba że osoby te zażądają ich wystawienia.

W konsekwencji powyższe transakcje należy również wykazać w składanej deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zdarzenia stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.