ITPP1/443-555/14/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy przekazanie środków pieniężnych na przebudowę drogi gminnej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy przekazanie środków pieniężnych na przebudowę drogi gminnej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka realizuje inwestycję, polegającą na budowie stacji transformatorowo-rozdzielczej 400/110 kV w obrębie miejscowości S. gmina L. Spółka zadeklarowała przekazanie środków dla Gminy na sfinansowanie przebudowy z rozbudową drogi gminnej. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2014 r. Gmina zobowiązała się wykonać przebudowę z rozbudową drogi gminnej nr...w P. (obręb S.) na gruntach, które są własnością Gminy. Środki na przebudowę drogi gminnej od Spółki w wysokości 1.401.616 zł wpłynęły na rachunek Gminy w dniu 8 maja 2014 r. Wartość zrealizowanej inwestycji zostanie zaksięgowana na majątek Gminy, jak również grunt jest własnością Gminy. Z drogi tej korzysta społeczność Gminy, w szczególności mieszkańcy wsi P. i S. Jest to również droga dojazdowa do kompleksów leśnych. Z drogi tej będzie także korzystać Spółka jako dojazd do budowanej stacji transformatorowo-rozdzielczej 400 /110 kV, a w przyszłości właściciel tej stacji. Na realizację omawianego przedsięwzięcia została podpisana umowa pomiędzy Spółką a Gminą. Z § 1 umowy wynika, że Spółka pokryje koszty przebudowy drogi w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy środki przekazane na realizację inwestycji omówione w pkt 68 można traktować jako darowiznę, od której nie odprowadza się podatku od towarów i usług.

2. Czy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opisana w pkt 68 czynność stanowi odpłatne wzajemne świadczenie usług i czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Gminy, z treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, które nie stanowią dostawy towarów. W przedstawionym przypadku nie występuje świadczenie usług, a jest to jedynie deklaracja na pokrycie wydatków na przebudowę drogi gminnej, która jest własnością Gminy i pozostanie jej własnością po zrealizowaniu inwestycji. W związku z tym przekazanie przez Spółkę na rzecz Gminy środków na omawiane przedsięwzięcie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Z powyższego wynika, iż w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zauważyć tutaj jednakże należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka realizuje inwestycję, polegającą na budowie stacji transformatorowo-rozdzielczej 400/110 kV. Spółka zadeklarowała przekazanie środków dla Gminy na sfinansowanie przebudowy z rozbudową drogi gminnej. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2014 r. Gmina zobowiązała się wykonać przebudowę z rozbudową drogi gminnej na gruntach, które są własnością Gminy. Wartość zrealizowanej inwestycji zostanie zaksięgowana na majątek Gminy, jak również grunt jest własnością Gminy. Z drogi tej korzysta społeczność Gminy w szczególności mieszkańcy wsi. Jest to również droga dojazdowa do kompleksów leśnych. Z drogi tej będzie także korzystać Spółka jako dojazd do budowanej stacji transformatorowo - rozdzielczej 400/110 kV, a w przyszłości właściciel tej stacji. Na realizację omawianego przedsięwzięcia została podpisana umowa pomiędzy Spółką a Gminą. Z § 1 umowy wynika, że Spółka pokryje koszty przebudowy drogi w pełnej wysokości.

W tym miejscu należy zauważyć, że obowiązek udziału Spółki w budowie lub przebudowie drogi publicznej wynika z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.). W myśl tego przepisu budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych szczegółowe warunki realizacji tego obowiązku reguluje umowa pomiędzy zarządcą drogi a inwestorem.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika aby w niniejszej sprawie miało dojść do odpłatnego świadczenia usług na rzecz Spółki. Skoro inwestycja drogowa jest realizowana na gruncie stanowiącym własność Gminy i z drogi tej korzystać będzie społeczność Gminy, w szczególności mieszkańcy wsi (jest to również droga dojazdowa do kompleksów leśnych), a ponadto budowa dróg należy do zadań własnych Gminy, to sama czynność przekazania środków finansowych na tą inwestycję drogową nie będzie stanowić zapłaty za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga zagadnienia, czy środki przekazane na realizację inwestycji drogowej stanowią darowiznę a także nie zawiera oceny stanowiska zawartego we wniosku dotyczącego tego zagadnienia, gdyż kwestia ta wykracza poza zakres art. 14b Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.