ITPP1/443-542/10/MN - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z duplikatu faktury w przypadku, gdy wyrokiem sądu została zasądzona należność w innej wysokości, niż wynikająca z faktury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 11 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku wynikającego z duplikatu faktury, w przypadku gdy wyrokiem sądu została zasądzona należność w innej wysokości, niż wynikająca z faktury - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku wynikającego z duplikatu faktury, w przypadku gdy wyrokiem sądu została zasądzona należność w innej wysokości, niż wynikająca z faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2006 r., na podstawie krótkoterminowej umowy, wypożyczył Pan auto dostawcze, w którym w trakcie użytkowania nastąpiła awaria silnika. Ponieważ firma ubezpieczeniowa odmówiła wypłaty odszkodowania, wynajmujący obciążył Pana fakturą VAT wystawioną w dniu 29 grudnia 2006 r. na kwotę 22.278,33 zł brutto za naprawę auta. Fakturę tą odrzucił Pan jako niezasadną (wg Pana nie było w tym zdarzeniu winy kierowcy, który prowadził to auto) i została ona odesłana wystawcy, w związku z czym faktura ta nie była również księgowana. W związku z niezapłaceniem należności wynikającej z tej faktury, w roku 2009 wszczęto sprawę sądową przeciw Pana firmie, w wyniku której sąd zasądził kwotę 10.457,10 zł (47% wartości faktury) wraz z należnymi odsetkami. Zasądzona kwotę wpłacił Pan na początku maja 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2010 r. może Pan dokonać odliczenia VAT w kwocie 4.017,40 zł, wynikającej z duplikatu opisanej faktury wystawionego w dniu 9 czerwca 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, cytującego treść art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo do dokonania odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przypadki, w których podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego z otrzymanych faktur i dokumentów celnych określa m.in. przepis art. 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Z analizy przywołanych regulacji prawnych wynika, iż podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej. Zatem, w przypadku braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Jednakże podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest nieograniczone.

Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone w ustawie i rozporządzeniu wykonawczym do niej. Zasadniczym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie jest jednak związane tylko z otrzymaniem faktury, choćby od strony formalnej poprawnej, bowiem przysługuje ono m.in. w związku z nabyciem towarów i usług w kwotach odpowiadających rzeczywistości.

Zasadą jest, że dla odliczenia podatku naliczonego nie wystarcza posiadanie faktury, ale muszą istnieć dowody, że wartości wskazane na fakturze odnoszą się do rzeczywistych zdarzeń. Faktura musi odzwierciedlać dokonanie czynności pomiędzy podmiotami gospodarczymi w niej wykazanymi. Uprawnienie do odliczenia podatku daje tylko taka faktura, która dokumentuje rzeczywisty obrót gospodarczy.

Z treści wniosku wynika, iż w związku z awarią silnika wynajętego przez Pana samochodu, został Pan obciążony przez firmę wynajmującą kosztami naprawy usterki w kwocie brutto 22.278,33 zł (w tym VAT 4.017,40 zł). Otrzymaną fakturę odesłał Pan wystawcy, nie ujmując jej jednocześnie w prowadzonych ewidencjach. W związku z nieuregulowaniem tej należności, w wyniku podjętych przez kontrahenta czynności, sąd zasądził kwotę 10.457,10 zł (47% wartości faktury) wraz z należnymi odsetkami, którą wpłacił Pan na początku maja 2010 r.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego na tle cytowanych uregulowań prawnych prowadzi do wniosku w przedstawionej sytuacji zachodzą okoliczności wymienione w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ustawy - wystawiona faktura podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością - i tym samym podatek naliczony w przedmiotowej fakturze nie daje prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w całości. Jednakże w opisanej sytuacji Panu - jako nabywcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane kwoty są zgodne z rzeczywistością, tzn. w części dotyczącej wartości usługi naprawy zasądzonej wyrokiem sądu, jako należnej, pod warunkiem, że istnieje związek dokonanego zakupu z czynnościami opodatkowanymi. Ograniczenie prawa do odliczenia w opisanym przypadku wynika wprost z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11).

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast stosownie do § 20 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1037 z późn. zm.), jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Przy czym w myśl ust. 3 powołanego przepisu, faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że otrzymaną fakturę pierwotną z dnia 29 grudnia 2006 r. odesłał Pan wystawcy. Następnie otrzymał Pan duplikat tej faktury, wystawiony w dniu 9 czerwca 2010 r.

Stwierdzić zatem należy, iż był Pan uprawniony do zastosowania odliczenia, zgodnie z cytowanym art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ww. ustawy. Terminu wymienionego w art. 86 ustawy nie zmienia fakt, że faktura ta została przez Pana odesłana. W przedmiotowej sprawie otrzymał Pan bowiem oryginał faktury, tym samym podatek naliczony winien zostać rozliczony w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej lub w miesiącu następnym - poprzez korektę deklaracji VAT za ten miesiąc, przy czym obecnie dokonując tej korekty, skoro ma Pan wiedzę, jaka kwota tej faktury odpowiada rzeczywistej wartości usługi, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie odpowiadającej wyliczonej z wartości ustalonej i zasądzonej przez sąd.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.