ITPP1/443-539/12/KM - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy masowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. organu 7 maja 2012 r.) uzupełnionym w dniu 20 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy masowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy masowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest miejską instytucją kultury, utworzoną w celu zaspakajania kulturalnych potrzeb mieszkańców miasta oraz zapewnienia rozwoju kultury. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podatnikami VAT są podmioty wykonujące działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym Wnioskodawca prowadzi działalność statutową, do której został powołany oraz działalność gospodarczą, która pozwala na pozyskiwanie środków finansowych na wykonywanie działań statutowych. W ramach prowadzonej działalności świadczy usługi opodatkowane i zwolnione od podatku VAT, w związku z tym podatek naliczony rozlicza zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. W pierwszej kolejności identyfikuje wydatki związane ze sprzedażą opodatkowaną, od których przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego, a następnie wydatki dotyczące zarówno sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej rozlicza zgodnie z ustaloną proporcją.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca organizuje także duże koncerty plenerowe, na których uzyskuje wpływy ze sprzedaży reklam oraz udostępnienia miejsc i powierzchni dla przedsiębiorców, chcących zaprezentować swoje towary, produkty i usługi oraz tych, którzy prowadzą podczas takiej imprezy sprzedaż różnego rodzaju upominków oraz zapewniają widzom przekąski i napoje.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż koncerty, o których mowa nie są "biletowane". Wszystkie przychody osiągane z ww. źródeł podlegają w całości opodatkowaniu podatkiem VAT. Wysokość wpływów uzależniona jest od atrakcyjności imprezy. Im lepszy koncert, tym wyższe przychody osiągane przez Wnioskodawcę. Przedsiębiorcy kupujący usługi reklamowe i wystawiennicze oceniają atrakcyjność "gwiazd" pod względem przyciągania publiczności i w zależności od tego czynnika kształtuje się skłonność do wykupienia takiej usługi oraz zapłacenia odpowiedniej ceny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy od wydatków poniesionych na organizację imprezy masowej (np. usługa koncertowa) przysługuje pełne odliczenie podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągane z organizacji imprezy masowej podlegają w całości opodatkowaniu podatkiem VAT, a co za tym idzie organizatorowi przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego zawartego w kosztach organizacji takiej imprezy.

Wnioskodawca organizuje koncerty i imprezy w celu uzyskania wpływów z głównych źródeł przychodów związanych z organizacją imprezy, czyli sprzedaży usług reklamowych oraz wynajmu powierzchni (udostępniania miejsc dla przedsiębiorców) opodatkowanych stawką podstawową. Sprzedaż usług reklamowych i wynajmu powierzchni wystawienniczej jest możliwa tylko dlatego, że zorganizowanie imprezy masowej z zapewnieniem atrakcyjnych występów artystycznych zapewnia dużą ilość osób zgromadzonych w jednym miejscu. Bezsprzecznym jest fakt, że bez zapewnienia występów znanych i popularnych artystów, za które Wnioskodawca musi zapłacić odpowiednią cenę, nie udałoby się przyciągnąć na imprezę dużej ilości widzów. Przedsiębiorcy kupujący usługi reklamowe i wystawiennicze z pewnością oceniają atrakcyjność gwiazd pod względem "przyciągania publiczności" i w zależności od tego czynnika kształtuje się ich skłonność do wykupienia takiej usługi oraz zapłacenia odpowiedniej ceny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Odliczyć można więc w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, poz. 1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Powyższe regulacje wskazują, że w przypadku gdy podatnik prowadzi jednocześnie działalność opodatkowaną, jak i działalność, która nie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, konieczne jest przyporządkowanie zakupów i wynikającego z nich podatku naliczonego do obu rodzajów działalności.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przypadku zakupów, których nie można jednoznacznie przypisać tylko do określonego rodzaju działalności (np. opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu), nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ich zakupu w pełnym zakresie, lecz w takiej części, w jakiej zakupy te wiążą się z czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, oprócz działalności statutowej, do której został powołany prowadzi działalność gospodarczą, pozwalającą na pozyskiwanie środków finansowych na wykonywanie działań statutowych. W ramach prowadzonej działalności świadczy usługi opodatkowane i zwolnione z podatku VAT, w związku z tym podatek naliczony rozlicza zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca organizuje także duże koncerty plenerowe (imprezy masowe), uzyskując jednocześnie wpływy ze sprzedaży reklam oraz udostępnienia miejsc i powierzchni dla przedsiębiorców, chcących zaprezentować swoje towary, produkty i usługi oraz tych, którzy prowadzą podczas takiej imprezy sprzedaż różnego rodzaju upominków oraz zapewniają widzom przekąski i napoje. Koncerty te nie są "biletowane", a wszystkie przychody osiągane z tego źródła podlegają w całości opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że pomimo, iż organizacja imprezy masowej (koncertu plenerowego) w ramach prowadzonej działalności statutowej jest nieopodatkowana (tego typu czynności nie podlegają opodatkowaniu), to jednak w przedmiotowej sprawie - jak wskazano we wniosku - poniesione wydatki posłużą do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. usługi reklamowej oraz wynajmu powierzchni wystawienniczej, za które Jednostka wystawi faktury z właściwą stawką podatku.

Powyższe wskazuje, iż zaistnieje związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, zatem w tym konkretnym przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów poniesionych na organizację imprezy masowej.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.