ITPP1/443-535/10/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2005 zawarła Pani akt notarialny z gminą miejską, w którym zobowiązała się ona do sprzedaży nieruchomości pod warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę i wykonania stanu surowego budynku w ciągu 3 lat. Przed sporządzeniem aktu notarialnego zapłaciła Pani 100% wylicytowanej ceny. Przedmiot umowy został wydany z prawem do rozpoczęcia inwestycji. W 2008 r., po spełnieniu warunków, zawarta została w drodze aktu notarialnego umowa sprzedaży nieruchomości przez gminę z zaznaczeniem, że wydanie działki nastąpiło w 2005 r.. Pozwolenie na użytkowanie budynku uzyskała Pani w maju 2010. Sytuacja ekonomiczna zmusiła Panią do sprzedaży części budynku w postaci 4 mieszkań. Pozostałą część w postaci lokalu użytkowego zamierza Pani wynajmować. Wskazała Pani również, że nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest (i nie była w trakcie prowadzenia inwestycji) czynnym podatnikiem VAT, nie korzystała z jakichkolwiek ulg, odliczeń czy zwrotów, zarówno w podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i w podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku, w dniu 12 lipca 2010 r., wskazała Pani, że realizacja ww. inwestycji miała na celu wybudowanie budynku na potrzeby własne i rodziny. W związku z faktem, że jego budowa możliwa była dzięki darowiźnie otrzymanej od rodziców w łącznej wysokości 1.000.000 zł, planowała Pani stworzenie wielopokoleniowego budynku mieszkalnego, w którym w przyszłości mogliby zamieszkać także rodzice (jako dowód wdzięczności m.in. za pomoc w budowie) i dzieci. Oświadczyła Pani ponadto, że celem budowy opisanego budynku nie była chęć wynajmu m.in. 4 lokali mieszkalnych, które planuje sprzedać oraz że lokale te nie są aktualnie wynajmowane i do momentu realizacji transakcji sprzedaży nie zostaną wynajęte.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż mieszkań będzie zwolniona od podatku od towarów i usług w wypadku zawarcia transakcji z jednym lub kilkoma nabywcami.

Pani zdaniem, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie w opisanej sytuacji (zarówno przy sprzedaży wszystkich mieszkań jednemu, jak i wielu odbiorcom), gdyż przewidywane czynności będą odnosiły się do majątku osobistego. Kluczowe znaczenie ma regulacja zawarta w art. 15 ustawy o VAT, na którego treść się Pani powołuje.

W Pani ocenie, przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT odzwierciedla treść przepisu art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, stanowiącego, że podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą, określoną w ust. 2. bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Wskazuje Pani również na art. 4 ust. 2 ww. dyrektywy oraz 15 ust. 2 ustawy VAT.

Według Pani, operowanie przez polskiego ustawodawcę zwrotem - również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, chociaż zwrotu takiego w przepisie art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy brak, nie może działać na Pani niekorzyść, tak więc nie powinien mieć znaczenia dla ewentualnego opodatkowania fakt, że podczas sprzedaży mieszkań dojdzie być może do więcej niż jednej (maksymalnie 4) transakcji sprzedaży. W stanowisku tym utwierdza Panią wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, III SA/Wa 1948/07, w którym Sąd opowiedział się za całkowitym brakiem opodatkowania w podobnym przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zauważyć należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego wcześniej art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż planuje Pani dokonać sprzedaży części budynku stanowiącego jej własność w postaci 4 mieszkań (pozostałą część budynku, tj. 1 lokal użytkowy, planuje Pani wynająć). Oświadczyła Pani, że nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest i nie była w trakcie prowadzenia inwestycji czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotowy budynek wybudowała Pani ze środków pochodzących z darowizny pieniężnej otrzymanej od rodziców z zamiarem stworzenia wielopokoleniowego budynku mieszkalnego, w którym w przyszłości mogliby zamieszkać także rodzice i dzieci - celem jego budowy nie była chęć wynajmu m.in. 4 lokali mieszkalnych. Lokale te nie są aktualnie wynajmowane i do momentu realizacji transakcji sprzedaży nie zostaną wynajęte.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego, na tle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje na to, iż dokonując okazjonalnej sprzedaży 4 lokali mieszkalnych, nie będzie Pani działała w charakterze handlowca. W tak przedstawionych okolicznościach sprawy, zbycie tych lokali, znajdujących się w budynku wybudowanym ze środków pieniężnych pochodzących z darowizny uzyskanej od rodziców, mających służyć potrzebom własnym oraz członków najbliższej rodziny (stworzenie wielopokoleniowego budynku mieszkalnego), nie daje podstaw by stwierdzić, iż prowadzi Pan działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W kontekście powyższego, należy zauważyć, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego lokali mieszkalnych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru oraz za którą nie jest przewidziana regularna zapłata.

Reasumując, stwierdzić należy, że dokonując planowanej sprzedaży 4 lokali mieszkalnych, w przedstawionej we wniosku sytuacji (które miały być wykorzystywane wyłącznie w celach osobistych), będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W rezultacie, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, wskazuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania Pani, bądź też nie uznania za podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do planowanego wynajmu części opisanego we wniosku budynku w postaci lokalu użytkowego, gdyż w tym zakresie nie postawiono pytania oraz nie przedstawiono własnego stanowiska w sprawie.

Końcowo, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie będzie wywierała dla Pani skutków podatkowo-prawnych, o ile właściwy organ podatkowy w toku prowadzonego postępowania podatkowego ustali, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, którego skutki zaistnieją do czasu przeprowadzenia tego postępowania, jest odmienne od okoliczności w nim przedstawionych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.