ITPP1/443-52/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nabytej w drodze spadku, wykorzystywanej w działalności w działalności rolniczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nabytej w drodze spadku, wykorzystywanej w działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W dniu 8 listopada 2004 r. postanowieniem sądu w drodze spadku po ojcu nabył Pan 3/16 części gospodarstwa rolnego. Aktem notarialnym w dniu 31 sierpnia 2006 r. podpisano umowę o dział spadku i podział majątku wspólnego, nabył Pan na własność w całości 3 działki o łącznej powierzchni 2,1724 ha położone w C. i jedną na współwłasność po #189; części (łączna pow. działki 1,4604 ha). Przedmiotowe grunty do jesieni 2006 r. były wykorzystywane w działalności rolniczej (uprawa zbóż), po tym okresie nie były uprawiane.

Po uzyskaniu pozwolenia na budowę w 2007 r. rozpoczął Pan na jednej z odziedziczonych działek budowę budynku jednorodzinnego. W listopadzie 2007 r. działka z rozpoczętą budową została podzielona na 2 mniejsze: o pow. 0,5531 ha, w obrębie, której został wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny oraz o pow. 0,5778 ha. W 2008 r. sprzedał Pan działkę o pow. 0,5778 ha. W chwili sprzedaży zgodnie z przestrzennym planem zagospodarowania gminy działka stanowiła tereny przemysłowe, drobnego przemysłu i rzemiosła usługowego oraz urządzeń komunikacji samochodowej. Ponadto, jak oświadczył Pan w piśmie uzupełniającym z dnia 23 lutego 2009 r. nie dokonywał Pan żadnych czynności zmierzających do przygotowani gruntu do sprzedaży (uzbrojenie terenu, zmiany przeznaczenia gruntu itp.). Oświadczył Pan również, że nie planuje w przyszłości dokonywać zbycia posiadanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług od sprzedanej działki. Jeśli tak, to w jakiej wysokości, a jeśli nie, czy musi Pan złożyć stosowne oświadczenie w odpowiednim dla siebie urzędzie skarbowym.

Pana zdaniem, nie spełnia Pan definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy i nie powinien być obciążonym podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Artykuł 15 ust. 3 i 3a ustawy o podatku od towarów i usług zawiera katalog czynności, których nie można uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jednak żadna z nich nie dotyczy czynności będących przedmiotem tej sprawy. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością. Jednak ustawodawca polski implementował w art. 15 ust. 2 wspomnianej ustawy konstrukcję zawartą w art. 4 (3) VI Dyrektywy (77/388/EEC) Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145), obecnie art. 12 (1) zastępującej ją od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347). Zakłada ona możliwość uznania za działalność gospodarczą również czynności wykonywanych jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Podsumowując powyższe stwierdzić należy, iż za podatnika można uznać również osobę, która (okazjonalnie) sporadycznie względnie jednorazowo dokonuje czynności, gdy te okazjonalnie lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami wykonywanymi w związku działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także z działalnością osób wykonujących wolne zawody.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabył Pan w drodze spadku po ojcu 3 działki o łącznej powierzchni 2,1724 ha oraz jedną na współwłasność. Na jednej z działek w 2007 r. rozpoczął Pan budowę budynku jednorodzinnego. Jednocześnie działka z rozpoczętą budową została podzielona na dwie mniejsze: o pow. 0,5531 ha, w obrębie, której został wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny oraz o pow. 0,5778 ha. Działka o pow. 0,5778 ha została przez Pana sprzedana we wrześniu 2008 r.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że przedmiotowe działki po ich nabyciu stanowiły grunty rolne, służące działalności rolniczej (uprawa zbóż).

W tym miejscu wskazać trzeba, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 ^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zatem, sprzedaż części gruntu (działki o pow. o, 5778 ha), wykorzystywanego wcześniej w działalności rolniczej (uprawa zbóż), winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zaś jako sprzedaż części majątku osobistego.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), sprzedaż przez Pana działki służącej uprzednio działalności rolniczej, winna być opodatkowana 22% stawką podatku.

Należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy stanowi, że podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.