ITPP1/443-514/07/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 i 16 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek, które zostały wydzielone z gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 2 działek, które zostały wydzielone z gospodarstwa rolnego z warunkami zabudowy jednemu nabywcy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1996 r. otrzymał Pan darowiznę działki rolnej położonej w obrębie Krępsko, która stanowiła majątek rodziny od trzech pokoleń. Ponieważ grunty te są 6 klasy i ziemia jest rolniczo bezwartościowa zdecydował się Pan na ich sprzedaż. W listopadzie 2006 r. dokonano podziału na działki 9/1, 9/2, 9/3. Wydzielone działki z gruntów rolnych posiadają warunki zabudowy. Dwie działki po podziale o nr 9/1, 9/2 zostały przez Pana sprzedane jednemu nabywcy (małżeństwu). Natomiast na działce o nr 9/3 znajduje się Pana gospodarstwo. Jednocześnie wskazał Pan, iż nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej tym bardziej w zakresie sprzedaży działek, jest Pan rolnikiem i nie zamierza Pan sprzedawać więcej ziemi. W złożonych uzupełnieniach do wniosku wskazał Pan, iż grunty będące przedmiotem sprzedaży nie są zabudowane, prowadzono na nich działalność rolniczą i od 2004 r. do gruntów tych otrzymywał Pan dopłaty bezpośrednie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając jednorazowo dwie działki rolne z warunkami zabudowy odziedziczone w 1996 r. jednemu nabywcy musi Pan zapłacić VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż dwóch działek jednemu nabywcy (małżeństwu) nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie przepisów ustawy o VAT, tj. od dnia 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwolniona od podatku - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Na potrzeby tego podatku pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Istotnym więc elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt, że przedmiotowe grunty wykorzystywane były przez Pana do prowadzonej działalności rolniczej. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż majątku osobistego. W efekcie dokonaną przez Pana dostawę przedmiotowych gruntów posiadających decyzje o warunkach zabudowy, które były wykorzystywane w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług a sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.