ITPP1/443-497a/09/BS - Opodatkowanie VAT nieodpłatnego przekazania bonów towarowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2009 r. (wpływ 29 maja 2009 r.) uzupełnionym w dniu 1 września 2009 r. (data wpływu do organu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania bonów towarowych kontrahentom w związku z przekroczeniem przez nich ustalonego progu obrotów - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania bonów towarowych kontrahentom w związku z przekroczeniem przez nich ustalonego progu obrotów.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, nabywa bony towarowe, które przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom w celu zachęcenia ich do zakupu swoich towarów. Warunkiem otrzymania bonów przez danego kontrahenta jest przekroczenie indywidualnie ustalonego progu obrotów z Wnioskodawcą. Bony towarowe mogą być realizowane w wielu placówkach handlowych i usługowych innych niż Spółka. Przy nabyciu bonów towarowych Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (zakup nie podlega VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę bonów towarowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie bonów towarowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazał na przepis art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu nie podlega nieodpłatna dostawa towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jak wskazuje Wnioskodawca, wykonanie wymienionych czynności związane jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa produkcyjno-handlowego. Celem nieodpłatnych świadczeń jest promowanie towarów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy, a w konsekwencji rozwój działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 743/07 oraz z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt FPS 6/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 1 wymienionej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w zamian za osiągnięcie w danym czasie określonego pułapu obrotów wydaje kontrahentom bony towarowe, które mogą być realizowane w wielu placówkach handlowych i usługowych.

Wydanie bonu towarowego jest związane wyłącznie z przekroczeniem przez kontrahentów indywidualnie określonego poziomu obrotów. Tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się z wykonywaniem przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy czynności innych niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przekazanie bonów towarowych nie stanowi ani dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, ani świadczenia usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy i nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy. Bon towarowy, stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru (otrzymania) w oznaczonym terminie określonych towarów i dlatego nie mieści się on w dyspozycji przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Bon nie jest towarem, lecz tylko kwitem, którym można zapłacić za nabywane towary. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Przekazania bonów, ze względu na ich specyfikę, nie można też uznać za świadczenie usług. Bony towarowe same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią więc autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi. Tym samym fakt przekazania bonu nie powoduje powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.