ITPP1/443-495/10/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2010 r., (data wpływu 27 maja 2010 r.) uzupełnionym w dniu 29 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT na usługi hotelowe (PKWiU 55.11.10) i gastronomiczne (PKWiU 55.30.11) - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT na usługi hotelowe (PKWiU 55.11.10) i gastronomiczne (PKWiU 55.30.11).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z organizacją spotkań szkoleniowych, konferencji i integracji dla firm. Świadczone usługi dokumentowała Pani fakturami, w których naliczany był VAT w wysokości 22%.

Od 21 maja 2010 r. posiada Pani wpis do ewidencji działalności gospodarczej, który pozwala na wystawianie faktur na usługi noclegowe (7%) i gastronomiczne (7% i 22%). W związku z nabywaniem tych usług od kontrahentów otrzymuje Pani faktury. Wskazała Pani, iż jest pośrednikiem pomiędzy klientem zainteresowanym organizacją szkolenia, a hotelem i innymi usługodawcami.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż pytanie zawarte we wniosku dotyczy sytuacji, w której klient zamawia usługę hotelową (noclegi PKWiU 55.11.10) i usługę gastronomiczną (lunch, kolacja PKWiU 55.30.11), a także salę wykładową i przerwy kawowe, a nie kompleksową organizację szkolenia.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy postępuje Pani prawidłowo, gdy po otrzymaniu faktury VAT z hotelu na usługi hotelowe (opodatkowane stawką w wysokości 7%) i gastronomiczne (opodatkowane stawkami w wysokościach 7% i 22%), wystawia Pani fakturę "refakturującą" klientowi również usługi noclegowe (VAT 7%) i gastronomiczne (7 i 22%).

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie polegające na wystawianiu faktur na usługi noclegowe (VAT 7%) i gastronomiczne (VAT 7 i 22%) jest prawidłowe. Posiada Pani odpowiedni wpis do ewidencji działalności gospodarczej i na wystawianych fakturach ma zastosowanie dokładnie ta sama stawka VAT, jaka widnieje na fakturach obciążających Panią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z zapisem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, że ustawodawca krajowy nawiązał pośrednio do art. 28 ww. Dyrektywy, włączając do przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, taki schemat pośrednictwa w świadczeniu usług, poprzez zapis art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten przesądza, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi albo zwolnienie od podatku.

Konstrukcja większości przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, które wprowadzają stawkę preferencyjną albo zwolnienie od podatku, wskazuje, że - co do zasady - zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm.).

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku nr 3 pod poz. 139 wymienione są usługi hoteli o symbolu PKWiU 55.1.

Ponadto zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 20 ww. załącznika wymieniono usługi gastronomiczne, z wyłączeniem:

* sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Wskazać należy, iż w przypadku, gdy dana usługa składa się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu, stanowi ona usługą złożoną (kompleksową). Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje Pani odsprzedaży usług hotelowych i gastronomicznych. Jak wskazano, w takim przypadku przedmiotem zamówienia klienta nie jest usługa polegająca na kompleksowej organizacji szkolenia, a jedynie usługi hotelowe (noclegi PKWiU 55.11.10) i usługi gastronomiczne (lunch, kolacja PKWiU 55.30.11), a także "sala wykładowa i przerwy kawowe".

Zatem, mając na uwadze powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i rozporządzenia oraz opierając się na podanych klasyfikacjach statystycznych, jeżeli faktycznie przedmiotem świadczenia są wskazane usługi i nie stanowią one poszczególnych elementów składowych kompleksowej usługi, należy uznać, iż świadczenie przez Panią (działającą we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej)

* usług hotelowych, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 55.11.10 są podlega opodatkowaniu wg wstawki 7%,

* usług gastronomicznych, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 55.30.11 podlega opodatkowaniu wg wstawki 7%, z wyłączeniem sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% oraz sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%,

* usług gastronomicznych, w ramach których dokonywana jest sprzedaż towarów objętych ww. wyłączeniem podlega opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. 22%.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, gdyby świadczenie tych usług miało charakter pomocniczy w stosunku do świadczonych kompleksowo usług organizacji szkolenia, czy też konferencji - jako czynności zasadniczych i docelowych, zastosowanie do nich będzie miała stawka podatku właściwa dla świadczonej usługi głównej.

Jednocześnie wskazać należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do weryfikacji klasyfikacji usług, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Panią grupowania statystyczne. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2. ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.