ITPP1/443-483/10/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-483/10/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest na etapie aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, będących w użytkowaniu wieczystym osób prawnych i fizycznych. Aktualizacja następuje z urzędu, na podstawie art. 77-80 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej może być aktualizowana, nie częściej niż raz w roku, jeżeli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Ostatnia aktualizacja opłat rocznych dokonywana była w latach 2002-2004, a analiza wartości rynkowej gruntów wyraźnie wskazuje, że wartość nieruchomości znacznie wzrosła. Podstawą do dokonania aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego, pod warunkiem, że z operatu wynikać będzie, że wartość danej nieruchomości uległa zmianie. Właściwy organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość dotychczasowej opłaty, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia. Do wypowiedzenia dołącza się informację o wartości nieruchomości oraz o miejscu, w którym można zapoznać się z operatem szacunkowym. W dniu 1 maja 2004 r. weszła w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisami której opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a stawka tego podatku wynosi 22%. Z uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06 wynika, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek. Na większości gruntów położonych na terenie gminy, prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione przed dniem 1 maja 2004 r., a zatem zgodnie z ww. uchwałą, opłaty roczne dla tych nieruchomości zwolnione były z opodatkowania. Opłaty za użytkowanie wieczyste są ustalane w umowie zawartej pomiędzy właścicielem gruntu, a użytkownikiem wieczystym i mogą one ulec zmianie (bez zmiany umowy) jedynie w trybie art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do nieruchomości gruntowych, dla których prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione przed dniem 1 maja 2004 r. do opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste tych gruntów, należy doliczyć 22% podatek od towarów i usług, jeśli opłaty te uległy zmianie (wzrosły) w wyniku aktualizacji dokonanej po dacie 1 maja 2004 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, uchwała składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r., dotyczyła interpretacji art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą uchwałą, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być o niego powiększona. Zatem w ocenie Wnioskodawcy należy wnioskować, że nawet aktualizacja rocznej opłaty dokonana po 1 maja 2004 r. nie spowoduje, że do opłat rocznych ustalonych przed dniem 1 maja 2004 r. należałoby doliczyć podatek od towarów i usług. Jednakże uchwała ta nie dotyczyła kwestii ewentualnego opodatkowania opłat rocznych ustanowionych przed dniem 1 maja 2004 r., w przypadku, gdy nastąpi ich aktualizacja w oparciu o przepisy art. 77 ust. 1 i art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zdaniem Wnioskodawcy aktualizacja opłat rocznych po dacie 1 maja 2004 r. powoduje zmianę ich wysokości, a zatem powstaje nowa opłata, która obowiązywać będzie w czasie, gdy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przewiduje dla opłat rocznych opodatkowanie. Oznacza to, że do nowej opłaty rocznej wyrażonej w kwocie netto (w oparciu o wycenę rzeczoznawcy) powinien zostać doliczony 22% podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przedstawione przez Wnioskodawcę zagadnienie zostało rozstrzygnięte przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, który w uchwale z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06 stwierdził, że: "Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy".

Użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stanowi dostawę towaru, w przypadku której, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (...). Jeżeli wydanie towaru, w tym przypadku nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste, miało miejsce przed dniem 1 maja 2004 r., czynność ta nie podlega obecnie obowiązującej ustawie o podatku od towarów i usług. Istotnym w sprawie jest również fakt, że w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, a także uwzględniając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Wnioskodawca na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami zamierza z urzędu dokonać aktualizacji opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste gruntów, którego ustanowienie nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r. wskazać należy, że aktualizacja wysokości opłaty pobieranej z tytułu użytkowania wieczystego, ustanowionego przed tym dniem, pozostaje bez wpływu na powstanie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza bowiem dokonać jedynie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu ustanowionego prawa użytkowania wieczystego gruntu. Z wniosku nie wynika natomiast, iż będzie zawierana odrębna umowa cywilnoprawna w zakresie ustanowienia użytkowania wieczystego, a tylko wówczas wystąpiłaby samoistna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z tych też względów zmiana wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., dokonana na skutek ich aktualizacji w oparciu o postanowienia zawarte w ustawie o gospodarce nieruchomościami, nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. W momencie ustanowienia użytkowania wieczystego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, czynność ta nie podlegała opodatkowaniu, tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl