ITPP1/443-480/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-480/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania do użytkowania gruntów rolnych przez emerytów i rencistów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania do użytkowania gruntów rolnych przez emerytów i rencistów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie § 16 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - emeryci i renciści, których łączył z Wnioskodawcą stosunek pracy, mogą użytkować bezpłatnie określone powierzchnie gruntów rolnych, zarządzanych przez pracodawcę. W związku z bezpłatnym użytkowaniem gruntów rolnych, po stronie emerytów i rencistów powstaje "przysporzenie" majątkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu przekazania gruntu rolnego w bezpłatne użytkowanie przez emerytów i rencistów powstaje obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w związku z czynnością przekazania gruntów rolnych w bezpłatne użytkowanie przez emerytów i rencistów, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a przekazanie związane jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa (ponieważ wynika z układu zbiorowego pracy), przekazanie to nie wyczerpuje definicji dostawy towarów (art. 7 ust. 1 i ust. 2) ani definicji świadczenia usług (art. 8 ust. 2) opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych czynności.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów jako niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu, działającego w jego imieniu lub nakazem, wynikającym z mocy prawa.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 powołanej ustawy - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Należy zatem podkreślić, iż aby przedmiotowe świadczenia podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:

1.

świadczenia muszą być wykonane na potrzeby osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług;

2.

usługi te nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa;

3.

podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako były pracodawca, zgodnie z układem zbiorowym pracy przekazał do bezpłatnego użytkowania emerytom i rencistom (związanym wcześniej z Wnioskodawcą stosunkiem pracy), określone powierzchnie gruntów rolnych. Ponadto wskazano, iż w związku z tą czynnością, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę opis przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż przekazanie przez Wnioskodawcę emerytom i rencistom gruntów rolnych do nieodpłatnego użytkowania, nie wypełnia przesłanek dostawy towarów. Nie zostały spełnione również przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym przekazaniem gruntów, a zatem czynność ta nie jest również świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie do użytkowania przez Wnioskodawcę gruntów rolnych emerytom i rencistom nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl