ITPP1/443-476/10/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada 50% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, a także jest członkiem zarządu w tej spółce. Zamierza wnieść posiadane udziały do nowo tworzonej spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Polski. Ponadto udziały w spółce z o.o. z siedzibą na terytorium Polski wniesie jako wkład niepieniężny do spółki także drugi ze wspólników (osoba fizyczna zamieszkała na terytorium Polski) nowo tworzonej spółki komandytowej. Wnoszone udziały w spółce z o.o. będą wniesione po cenie rynkowej po uprzednim dokonaniu ich wyceny. Taka też - rynkowa - wartość zostanie przyjęta w umowie spółki oraz w jej księgach jako wartość wkładu (aportu) wnoszonego (w tym odpowiednio przez Wnioskodawcę). W przyszłości nie wyklucza się, że spółka dokona sprzedaży przedmiotowych udziałów (wniesionych przez obu lub przez jednego ze wspólników).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wniesienia przedmiotowego wkładu przez Wnioskodawcę wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług oraz czy z tym wniesieniem wiązać się będzie obowiązek wystawienia faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie posiadanych w spółce z o.o. udziałów do Spółki nie będzie wiązać się powstaniem obowiązków podatkowych w podatku od towarów i usług. Transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie podlega bowiem VAT w sytuacji, gdy nie dokonuje tego podmiot wyspecjalizowany w obrocie w tym zakresie. Wnioskodawca nie jest podmiotem wyspecjalizowanym w takiej działalności, podmiotem takim ma zostać dopiero tworzona w tym celu spółka. W konsekwencji nie powstanie z tytułu wniesienia przedmiotowego wkładu do spółki po stronie Wnioskodawcy jakikolwiek obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, nie wystąpi zobowiązanie podatkowe w tym podatku oraz nie powstanie obowiązek wystawienia faktury VAT (art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Podobne zdanie wyraził Europejski Trybunał Sprawiedliwości, i tak w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1991 r. w sprawie C-60/90 wskazano, iż dyrektywa VAT określa bardzo szeroki zakres opodatkowania. Nie oznacza to, że samo nabywanie i posiadanie akcji (udziałów) w spółce ma być traktowane jako działalność gospodarcza. W innych wyrokach ETS potwierdził, iż o działalności gospodarczej nie może przesądzać sam fakt posiadania przez udziałowca udziałów w spółce (wyrok ETS z dnia 6 lutego 1997 r. w sprawie C-80/95 oraz z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99). Tym samym sprzedaż udziałów powinna być poza regulacją ustawy o VAT (wyrok ETS z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 lub z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01). Skoro sprzedaż udziałów w spółce powinna być traktowana jako pozostająca poza regulacją ustawy o VAT, tym bardziej wniesienie ich aportem (jako wkład niepieniężny) nie powinno mieć odmiennego skutku w sytuacji, gdy taki obrót ma charakter - jak w niniejszej sprawie - incydentalny, nie stanowi profesjonalnej działalności osoby wnoszącej. W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca nie stanie się z tytułu dokonania wniesienia wkładu podatnikiem, o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Czynność ta nie będzie stanowić czynności, o jakiej mowa w art. 5 ustawy. Powołano w tym miejscu interpretację indywidualną z dnia 1 marca 2010 r. nr IPPP1-443-1320/09-2/MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2, pkt 6 cytowanej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ust. 2 powołanego powyżej przepisu ma charakter podmiotowy, odnosi się bowiem do podmiotów prowadzących tę działalność. Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Dotyczy to sytuacji gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samej sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samej sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wnieść posiadane (w spółce z o.o. z siedzibą na terytorium Polski) udziały do nowo tworzonej spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Polski - jako wkład niepieniężny po cenie rynkowej po uprzednim dokonaniu ich wyceny. Taka też - rynkowa - wartość zostanie przyjęta w umowie spółki oraz w jej księgach jako wartość wnoszonego przez Wnioskodawcę wkładu (aportu).

Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż czynność wniesienia aportem opisanych udziałów nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca bowiem nie uzyskuje statusu podatnika w tym zakresie, tym bardziej, iż - jak podkreślono we wniosku - sytuacja ta ma charakter incydentalny. Zatem wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci udziałów w spółce z o.o. do spółki komandytowej, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.