ITPP1/443-473/13/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) uzupełnionym w dniu 22 sierpnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dzierżawy nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z rozbudową i bieżącym utrzymaniem remizy strażackiej - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 22 sierpnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dzierżawy nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z rozbudową i bieżącym utrzymaniem remizy strażackiej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto jest właścicielem budynku remizy strażackiej Ochotniczej Straży Pożarnej w B. Remiza OSP obejmuje m.in. biura, pomieszczenie socjalne, pomieszczenie sanitarne oraz garaże na pojazdy ratowniczo-gaśnicze, zaś na gruncie przylegającym do budynku znajdują się m.in. plac manewrowy, plac reprezentacyjny oraz plac ćwiczeń (dalej grunty wraz z budynkiem remizy oraz jego wyposażeniem łącznie jako: "Nieruchomość").

Ochotnicza Straż Pożarna w B. (dalej: "Jednostka OSP") jest stowarzyszeniem wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, posiadającym osobowość prawną na gruncie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach.

W latach 2009-2012 Gmina zrealizowała z własnych środków projekt "Rozbudowa i nadbudowa budynku remizy strażackiej OSP w B." (dalej: "Inwestycja"). W ramach tej inwestycji zostały m.in. zakupione urządzenia służące potrzebom statutowym jednostki OSP, meble, urządzenia kuchenne, a także wykonane roboty budowlane, remont pomieszczeń socjalnych oraz przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne. Ponadto, Gmina poniosła nakłady na grunt, na którym położona jest remiza OSP. Wydatki te związane były z zagospodarowaniem terenu wokół remizy OSP i obejmowały m.in. wykonanie parkingu, alejek, nawierzchni placów przylegających do budynku.

Łączna wartość inwestycji wskazana w dokumencie księgowym OT z dnia 31 grudnia 2012 r. wyniosła 1.789.100,06 zł brutto. Z uwagi na usterki budowlane oraz konieczność wezwania przez Gminę wykonawcy inwestycji do dokonania jej przeglądu gwarancyjnego, a następnie usunięcia usterek remiza OSP została faktycznie oddana do używania w dniu 1 kwietnia 2013 r.

Jednocześnie, Gmina ponosiła/ponosi wydatki na bieżące utrzymanie remizy OSP. Wydatki te obejmowały/obejmują zarówno nabycie towarów (m.in. energię elektryczną, wodę, środki czystości), jak i usług (m.in. drobne remonty/konserwacje etc).

W związku z ponoszeniem wyżej wymienionych wydatków, tak inwestycyjnych jak i bieżących, Gmina otrzymywała/otrzymuje od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Początkowo, to jest w momencie rozpoczęcia inwestycji, Gmina nie posiadała sprecyzowanej koncepcji zagospodarowania nieruchomości. Dominował wstępny pomysł, że Gmina udostępni ją nieodpłatnie jednostce OSP. Po konsultacjach wewnętrznych i zewnętrznych, Gmina zmieniła koncepcję zagospodarowania nieruchomości i podjęła decyzję o oddaniu jej w dzierżawę dla jednostki OSP, a więc powzięła zamiar wykorzystania nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W rezultacie zmiany decyzji, w dniu 19 października 2012 r. Jednostka OSP złożyła wniosek o wydzierżawianie nieruchomości za odpłatnością na cele związane z prowadzeniem działalności statutowej. Na posiedzeniu Komisji Rady Miejskiej w dniu 22 października 2012 r. wniosek jednostki OSP został przez radnych zaopiniowany pozytywnie. Z dniem 1 kwietnia 2013 r. (a więc z dniem kiedy remiza była technicznie gotowa do używania) Gmina oddała nieruchomość w dzierżawę jednostce OSP.

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług dzierżawy Gmina wystawia na rzecz jednostki OSP faktury VAT, które ujmuje w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Gmina będzie wykazywać w deklaracjach VAT-7.

Gmina nie dokonała dotychczas odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących poniesionych na Nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy usługi dzierżawy nieruchomości świadczone przez Gminę na rzecz jednostki OSP podlegają opodatkowaniu VAT.

2. Czy Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące, które zostały poniesione/zostaną poniesione na Nieruchomość będącą przedmiotem dzierżawy do jednostki OSP.

3. W rozliczeniu za jakie okresy Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych, które zostały poniesione na nieruchomość będącą przedmiotem dzierżawy do jednostki OSP.

4. W rozliczeniu za jakie okresy Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących, które zostały poniesione/zostaną poniesione na nieruchomość będącą przedmiotem dzierżawy do jednostki OSP.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, usługi dzierżawy nieruchomości świadczone przez Gminę na rzecz jednostki OSP podlegają opodatkowaniu VAT oraz nie korzystają ze zwolnienia z VAT.

W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działania przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w charakterze podatnika VAT. Mając na uwadze, że umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w opinii Gminy w ramach wykonywania przedmiotowej czynności działa ona w roli podatnika VAT.

Jednocześnie uwzględniając, że Gmina wykonuje usługę dzierżawy za wynagrodzeniem i działa w roli podatnika VAT, przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy transakcja ta nie jest również zwolniona z VAT, gdyż ani ustawa o VAT ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2, Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące, które zostały poniesione/zostaną poniesione na nieruchomość będącą przedmiotem dzierżawy do jednostki OSP.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, to jak wskazano powyżej, kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego uznać należy, iż z tytułu dzierżawy nieruchomości Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenia wykonywane są na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przez Gminę z jednostką OSP. W konsekwencji uznać należy, iż Gmina dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Gminy, usługa ta nie korzysta ze zwolnienia z VAT. W konsekwencji, zdaniem Gminy, pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest spełniony.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy stanowi umowę cywilnoprawną i w konsekwencji, Gmina działając w roli podatnika zobligowana będzie do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, należy uznać, iż w przypadku odpłatnej dzierżawy nieruchomości istnieje bezpośredni związek podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. odpłatną dzierżawą. Zatem również drugi ze wskazanych (w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) warunków odliczenia podatku również jest spełniony.

Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. IPTPP1/443-1003/11-7/RG, uznał, iż " (...) w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustany, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem wybudowana hala sportowo-widowiskowa służyć będzie wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali sportowej będącej przedmiotem dzierżawy na rzecz MGOK, bowiem zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna, jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną".

Zasadniczo Gminie przysługiwać powinno pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z nieruchomością będącą przedmiotem dzierżawy. Ponadto, od momentu wydzierżawienia Nieruchomości na rzecz jednostki OSP, Gminie przysługiwać powinno pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wnikającego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z utrzymaniem nieruchomości stanowiącej przedmiot dzierżawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pyt. 3, w zakresie wydatków inwestycyjnych poniesionych przed zmianą decyzji co do przeznaczenia nieruchomości, to jest do października 2012 r. Gmina ma prawo dokonać odliczenia całego podatku VAT jednorazowo w deklaracji za październik 2012 r., stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku wydatków inwestycyjnych dokonanych po zmianie decyzji zawiązanej z przeznaczeniem nieruchomości, to jest od października 2012 r., Gmina powinna dokonać bieżącego odliczania w oparciu o zasadę ogólną, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych lub przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z kolei odnosząc się do pytania nr 4, w ocenie Wnioskodawcy, w zakresie wydatków bieżących, które zostały poniesione/zostaną poniesione przez Gminę po dniu 1 kwietnia 2013 r., tj. od momentu wydzierżawienia nieruchomości na rzecz jednostki OSP, Gmina powinna dokonać bieżącego odliczenia w oparciu o zasadę ogólną, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych lub przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W uzasadnieniu dot. pyt. 3 i 4 wskazano, że prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Jednocześnie jak stanowi art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów ~ w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie natomiast do ust. 3 ww. artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, ustawodawca określił, iż gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W takim przypadku, jak stanowi ust. 5 powołanego artykułu, podatnik powinien dokonać takiej korekty jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż bądź w stosunku do towarów opodatkowanych zgodnie z art. 14 ustawy o VAT w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkom.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o którycłrmowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się również, w świetle art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego początkowo Gmina zakładała, iż będzie wykorzystywać nieruchomość do czynności nieodpłatnych, nieopodatkowanych VAT. Gmina podjęła decyzję o zmianie sposobu wykorzystania nieruchomości w październiku 2012 r. Tym samym nie nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanego przez Gminę środka trwałego, lecz zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do jego wytworzenia. Decyzję o zmianie przeznaczenia zakupionych towarów i usług podjęto bowiem przed oddaniem środka trwałego do użytkowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, w zakresie wydatków inwestycyjnych poniesionych na nieruchomość do momentu podjęcia decyzji o zmianie jej przeznaczenia, Gmina ma prawo do skorygowania nieodliczonego podatku VAT poprzez dokonanie korekty jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług, tj. w deklaracji za październik 2012 r.

W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych dokonywanych przez Gminę po podjęciu decyzji o zmianie przeznaczenia nieruchomości, tj. od października 2012 r., Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, tj. na bieżąco, czyli w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych lub przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W zakresie wydatków bieżących, które zostały poniesione/zostaną poniesione przez Gminę po dniu 1 kwietnia 2013 r. tj. od momentu wydzierżawienia nieruchomości na rzecz jednostki OSP, Gmina powinna dokonać bieżącego odliczenia w oparciu o zasadę ogólną, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych lub przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.