ITPP1/443-457/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), uzupełniony w dniu 25 czerwca 2010 r. udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej i zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 25 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej i zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasta jest właścicielem nieruchomości, tj.: działki nr 70/1 o pow. 53 828 m ² (objętej księgą wieczystą) oraz działki o nr 22/1 o pow. 3660 m ² (objętej księgą wieczystą). Gmina przeznaczyła powyższe nieruchomości do zbycia w trybie przetargu ustnego nieograniczonego. Działka o nr 22/1 stanowi działkę niezabudowaną, natomiast działka o nr 70/1 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wraz z przyłączem telekomunikacyjnym oraz budynkami po byłej garbarni oraz znajdują się na niej również ruiny dawnej tuczarni i zabudowań gospodarczych. Przedmiotowe budynki zostały wybudowane przed 1992 r. W stosunku do opisanych obiektów na działce 70/1 nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż budynek mieszkalny na działce o nr 70/1 był użytkowany przez osobę fizyczną zgodnie z umową dzierżawy od 1 stycznia 1984 r. do 30 września 1997 r., a od tej daty do chwili obecnej budynek jest użytkowany przez osobę fizyczną - bez tytułu prawnego. Ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku i budowli, w stosunku do których przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość jest przeznaczona do sprzedaży jako jedna całość. Obecnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie przedmiotowego gruntu, jako gruntu pod zabudowę wielorodzinną i zabudowę usługową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina przy zbyciu przedmiotowego terenu korzysta ze zwolnienia a art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość objętą księgą wieczystą należy potraktować jako zabudowaną budynkami - nie naliczać podatku VAT od ceny sprzedaży działki 70/1 i zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Natomiast do ceny sprzedaży niezabudowanej działki nr 22/1 objętej księgą wieczystą do ww. transakcji sprzedaży należy naliczyć podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy, art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków mającym prawo skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina zamierza zbyć nieruchomość, składającą się z 2 działek. Jedna z działek stanowi teren niezabudowany, druga zaś teren zabudowany budynkiem mieszkalnym oraz ruinami po byłej garbarni i tuczarni. Budynek mieszkalny do roku 1997 był dzierżawiony. Przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, również Gmina nie ponosiła żadnych wydatków inwestycyjnych na ulepszenie budynków i budowli posadowionych na przedmiotowej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż dostawa budynku posadowionego na działce 70/1, nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia. W opisanej sytuacji należy przyjąć, iż pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, już nastąpiło (budynek był przedmiotem dzierżawy). Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, zatem przedmiotowa sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, (o ile Gmina nie wybierze opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 powołanej ustawy) a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, dlatego też w tym zakresie należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części budynków lub budowli, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

A zatem sprzedaż gruntu (działki 70/1) wraz z posadowionym na nim budynkiem podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Natomiast w odniesieniu do działki 22/1, która stanowi teren przeznaczony pod zabudowę dostawa jej podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80- 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.