ITPP1/443-442/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 2 działek z majątku prywatnego - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 2 działek z majątku prywatnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 28 lutego 2007 r. jest Pani właścicielem dwóch działek budowlanych o łącznej pow. 0,1158 ha położonych na terenie miasta. Przedmiotowe działki nabyła Pani od osób fizycznych. Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 31 marca 2006 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, niniejsze działki są przeznaczone pod teren zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej. W celu zaspokojenia potrzeb osobistych zamierza Pani w najbliższej przyszłości sprzedać przedmiotowe działki osobom trzecim. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi także działalności gospodarczej, w tym zarówno działalności w zakresie handlu nieruchomościami oraz nie jest zarejestrowana jako podatnik czynny podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 lipca 2009 r. poinformowała Pani, że nabyła przedmiotowe działki na terenie miasta celem wybudowania na nich budynku mieszkalnego na potrzeby własne. Ponadto oświadczyła Pani, że nie będzie dokonywać jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Dotyczy to w szczególności przygotowania uzbrojenia terenu oraz wykonania czynności przygotowujących teren do rozpoczęcia inwestycji. Nabyte przez Panią nieruchomości, od dnia ich nabycia do chwili obecnej, nie wchodziły w skład gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe działki nie były oraz nie są wykorzystywane przez Panią lub osoby trzecie, na podstawie umowy dzierżawy lub też innej umowy, do prowadzenia działalności gospodarczej lub działalności rolniczej. Nie świadczyła Pani także po nabyciu przedmiotowych działek, usług rolniczych na rzecz osób trzecich. Informację o sprzedaży działek zamierza Pani zamieścić w lokalnej prasie oraz poinformować o tym znajomych. Stwierdziła Pani, iż w przeszłości nie nabywała i nie zbywała jakichkolwiek nieruchomości budowlanych czy też rolniczych lub leśnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w przyszłości 2 działek budowlanych o pow. 0,1158 ha, pochodzących z majątku osobistego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 22% i w związku z tym, czy zobowiązana będzie Pani do zarejestrowania się, jako podatnik VAT oraz składania stosownych deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Pani zdaniem ponieważ nie zajmuje się profesjonalnie sprzedażą nieruchomości, planowana transakcja zbycia 2 działek budowlanych, które są przeznaczone w planie zagospodarowania miejscowego miasta na cele budownictwa mieszkaniowego, jest wyprzedażą majątku osobistego. Zatem nie będzie można niniejszej sprzedaży uznać za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stoi Pani na stanowisku, że sprzedaż przedmiotowych działek budowlanych nabytych w 2007 r. nie uprawnia do twierdzenia, iż będzie zajmować się Pani w przyszłości profesjonalnym handlem nieruchomościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednak o inne niż wskazane we wniosku argumenty.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nieprowadzącą regularnej, zorganizowanej czy też zarejestrowanej działalności gospodarczej nie jest podatnikiem od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego działki, gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży 2 działek nie wskazują na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy i w celach zarobkowych.

Nabyła Pani do majątku osobistego 2 działki gruntu w celu wybudowania na nich budynku mieszkalnego na potrzeby własne. Z uwagi na konieczność zaspokojenia potrzeb osobistych, zdecydowała się Pani na sprzedaż tych nieruchomości. Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, sprzedaż opisanych we wniosku działek gruntu nie daje podstaw do uznania tych czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.