ITPP1/443-41a/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych z tytułu konwersji zadłużenia Spółki na udziały w jej kapitale zakładowym - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych z tytułu konwersji zadłużenia Spółki na udziały w jej kapitale zakładowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (Wnioskodawca) planuje podwyższenie swojego kapitału zakładowego. Podwyższenie kapitału ma zostać dokonane przez konwersję wierzytelności wspólnika (spółki "A." Sp. z o.o.) na udziały w spółce Wnioskodawcy. Udziały zostaną objęte w zamian za wniesienie jako aportu (wkładu niepieniężnego) wierzytelności spółki wspólnika wobec spółki Wnioskodawcy. W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, wspólnik obejmie nowe udziały w Spółce. Wartość wnoszonych wierzytelności będzie znacznie wyższa od wartości nominalnej nowoutworzonych udziałów, czyli od wartości podwyższenia kapitału zakładowego. Nadwyżka wartości przedmiotu wkładu wniesionego do Spółki ponad łączną wartość nominalna nowych udziałów (tzw.agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki. Zarówno Spółka, jak i wspólnik są czynnymi podatnikami VAT, z "polską rezydencja podatkową".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

AD. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, czynność polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego przez konwersję wierzytelności na udziały w Spółce, w wyniku której nastąpi wygaśnięcie długu Spółki oraz podwyższenie kapitału zakładowego, nie stanowi dostawy towaru, ani świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zarówno po stronie Spółki jak i wspólnika. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, towarami w rozumieniu ustawy są rzeczy lub ich części, a także wszelkie postacie energii. Wniesienie własnej wierzytelności przez wspólnika nie można uznać za dostawę towaru ponieważ wierzytelność stanowi prawo majątkowe, nieobjęte dyspozycją powołanego art. 2 pkt 6. Również Spółka otrzymując przedmiotową wierzytelność nie dokonuje dostawy towaru.

Z kolei stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 świadczeniem usług jest każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Konwersja wierzytelności na kapitał nie stanowi świadczenia usługi przez wspólnika, który przenosząc wierzytelność na Spółkę wykonuje prawo własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu. Z kolei w Spółce, na skutek konwersji długu na kapitał, nastąpi wygaśnięcie długu i podwyższenie kapitału zakładowego. Nie wystąpi więc po stronie Spółki, ani dostawa towaru, ani też świadczenie usług w rozumieniu powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nie nabędzie wierzytelności, ponieważ z chwilą jej wniesienia przez Wspólnika, dojdzie do połączenia "w jednym ręku długu i wierzytelności", a w efekcie do wygaśnięcia zobowiązania (konfuzja).

Spółka wskazała, iż podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji nr ITPP1/443-174/10/MN z dnia 4 maja 2010 r., gdzie wskazano, iż "jak wynika z treści opisu zdarzenia przyszłego, w wyniku planowanej operacji gospodarczej nastąpi podwyższenie kapitału poprzez konwersję wierzytelności pożyczkowej na udziały w Spółce. W efekcie opisanej czynności po stronie Wnioskodawcy nastąpi wygaśnięcie w całości długu oraz podwyższenie kapitału zakładowego. Po stronie Spółki nie wystąpi w tym przypadku, ani dostawa towaru, ani też świadczenie usług w rozumieniu powołanych przepisów. Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż przedmiotowa czynność w tym konkretnym przypadku, nie stanowi dostawy towarów, ani świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem zarówno po stronie udziałowca jak i Spółki".

Ad. 2 zdaniem Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym czynność nie podlega podatkowi VAT. Jeśli jednak Spółka byłaby zobowiązana do naliczenia podatku VAT i wystawienia faktury, podstawą do naliczenia podatku powinna być wartość, o jaką zostałby podwyższony kapitał zakładowy, brak jest bowiem innej wartości, którą można potraktować jako wartość świadczenia Spółki. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, tj. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. W przypadku przyjęcia, iż świadczenie Spółki polega na przejęciu jako nabywcy wierzytelności, ciężaru dochodzenia należności (Spółka tego poglądu nie podziela), to odpłatność może obejmować jedynie wartość nominalną nowych udziałów w kapitale zakładowym. A zatem obrotem byłaby wartość jedynie podwyższenia kapitału zakładowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje podwyższenie kapitału zakładowego, które ma zostać dokonane przez konwersję wierzytelności wspólnika Spółki na udziały w Spółce. Wspólnik obejmie udziały w Spółce w zamian za wniesienie jako aportu wkładu niepieniężnego wierzytelności wspólnika wobec Spółki. Wartość wnoszonych wierzytelności będzie znacznie wyższa od wartości nominalnej nowoutworzonych udziałów (tj. od wartości podwyższenia kapitału zakładowego). Nadwyżka wartości przedmiotu wkładu wniesionego do Spółki ponad łączną wartość nominalna nowych udziałów (tzw.agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

Mając powyższe na uwadze, w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności. Czynności przeniesienia wierzytelności własnej nie można w takim razie utożsamiać ze świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy. Zbycie owo jest bowiem jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu.

Czynności tej nie można również uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, określającego co na potrzeby podatku od towarów i usług należy rozumieć, pod pojęciem towaru.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż czynność polegającą na podwyższeniu kapitału zakładowego, w wyniku wniesienia przez wspólnika Spółki aportu w postaci wierzytelności - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ani jako odpłatna dostawa towarów ani też jako odpłatne świadczenie usług. Tym samym czynność ta pozostaje poza zakresem przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż przedmiotowa czynność w tym konkretnym przypadku nie stanowi dostawy towarów, ani świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż konwersja wierzytelności wspólnika na udziały spółki Wnioskodawcy jest jedynie formą wygaszenia wierzytelności, jaka przysługuje wspólnikowi względem Wnioskodawcy.

Jednocześnie wobec stwierdzenia, iż przedmiotowa czynność nie stanowi ani dostawy towarów ani świadczenia usług - bezprzedmiotowe jest rozważanie kwestii dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania.

Ponadto informuje się, że w kwestii dotyczącej opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności przez wspólnika Wnioskodawcy, wydano postanowienie nr ITPP1/443-41b/12/MS.

Końcowo wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca jako otrzymujący aportem wierzytelności własne wspólnika Wnioskodawcy, przedmiotowa interpretacja nie ma mocy wiążącej dla tego podmiotu, a wspólnik Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.