ITPP1/443-418c/09/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-418c/09/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 6 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu przez Gminę do spółki gminnej w postaci budynków, budowli lub ich części, przy nabyciu których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania czynności wniesienia aportu przez Gminę do spółki gminnej w postaci budynków, budowli lub ich części, przy nabyciu których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wnosi do spółek gminnych, w formie wkładów niepieniężnych (aportów), nieruchomości. Część przedmiotowych nieruchomości w postaci budynków, budowli lub ich części została nabyta lub wybudowana przez Gminę wiele lat temu, tj. co najmniej przed dwoma laty, a następnie oddana w najem lub dzierżawę, w okresie dwóch lat poprzedzających wniesienie ich aportem. W stosunku do części nieruchomości przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego, a do części nie przysługiwało takie prawo, gdyż ich wybudowanie lub nabycie było dokonane pierwotnie na cele statutowe Gminy.

Pozostałą część nieruchomości, które będą wnoszone do spółki aportem, stanowią grunty i prawo użytkowania wieczystego gruntów. Z nabyciem tych gruntów nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż grunty te pochodzą z uwłaszczenia jednostek samorządu terytorialnego w okresie nieobowiązywania jeszcze formy podatku od wartości dodanej.

Zarówno Gmina, jak również spółki gminne, będące nabywcami nieruchomości, w wyniku ich aportu, są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zdarzenie przyszłe rozpatrywane w niniejszej interpretacji dotyczy aportu budynków i lokali użytkowych nabytych lub wybudowanych na własne cele statutowe Gminy. Od dnia ich nabycia lub wybudowania upłynął okres ponad dwóch lat. W związku z tymi czynnościami nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Wraz z dokonaniem aportu nastąpi wykonanie pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, gdyż do tego dnia przedmiotowe nieruchomości nie były oddane do używania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, jedynie - jak wskazano - były wykorzystywane na własne cele Gminy, związane z wykonywaniem zadań statutowych. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie powołanych nieruchomości, z którymi związane byłoby prawo odliczania podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina, wnosząc do spółki gminnej wkład rzeczowy w postaci budynków, budowli i ich części, nabytych lub wybudowanych przed dwoma laty i używanych na własne cele, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy możliwa jest rezygnacja ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy opisana czynność obejmująca nieruchomości, z których nabyciem (wybudowaniem) nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego, korzysta ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a i jest to zwolnienie bezwzględnie obowiązujące, z którego Wnioskodawca nie może zrezygnować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa ww. art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, a tym samym, w rozumieniu przywołanego art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić należy, iż z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Przepisy obowiązujące od 1 kwietnia 2009 r., co do zasady, nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana.

Wniesienie do spółki prawa handlowego aportu niepieniężnego, któremu towarzyszy świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony - stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku.

Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki: sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powstaje zatem zależność prawa do zastosowania zwolnienia na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a od przysługującego podatnikowi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bez znaczenia natomiast jest fakt, czy podatnik z tego prawa skorzystał i dokonał odliczenia czy też, mimo przysługującego prawa, odliczenia takiego nie dokonał.

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż w przypadku, gdy przedmiotem aportu będą budynki, budowle lub ich części i czynność ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, dostawa tych budynków, budowli lub ich części nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi jednak na fakt, iż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu (budowie) opisanych budynków i lokali użytkowych, czynność wniesienia ich aportem będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 cyt. ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy spełnieniu określonych warunków.

Przepis dający możliwość rezygnacji ze zwolnienia odnosi się wyłącznie do zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10, natomiast planowana dostawa, jak wyżej wskazano, będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, co oznacza, iż Gmina w odniesieniu do aportu przedmiotowych nieruchomości nie będzie uprawniona do rezygnacji ze zwolnienia.

Reasumując, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, czynność wniesienia przez Gminę aportu w postaci przedmiotowych budynków i lokali w zamian za który przysługuje jej świadczenie wzajemne w postaci udziałów, stanowi odpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym dostawa ta korzysta zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, przy jednoczesnym braku możliwości rezygnacji z tego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl