ITPP1/443-418/11/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania usług pośrednictwa ubezpieczeniowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działa jako pośrednik ubezpieczeniowy, wykonując czynności agentów i brokerów ubezpieczeniowych, klasyfikowane jako 66.22 (PKWiU z 2008 r.). Spółka wykonuje powyższą działalność na mocy umowy i udzielonych pełnomocnictw, otrzymanych od zagranicznego zakładu ubezpieczeń.

Zagraniczny zakład ubezpieczeń wykonuje działalność na podstawie otrzymanych licencji, a w Polsce - na podstawie realizacji zasady swobody świadczenia usług w Unii Europejskiej i notyfikacji Polskiej Komisji Nadzoru Finansowego.

Spółka, jako pośrednik ubezpieczeniowy, jest agentem w rozumieniu przepisów ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.), wpisana jest do rejestru pośredników ubezpieczeniowych - agentów, prowadzonego przez KNF.

W oparciu o umowę zawartą z zagranicznym zakładem ubezpieczeń, Spółka wykonuje faktyczne i prawne działania związane z zawieraniem umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, obsługę umów ubezpieczenia.

Czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego realizowane przez Spółkę obejmują w szczególności:

Spółka uzyskuje wynagrodzenie od zagranicznego zakładu ubezpieczeń w postaci prowizji naliczanej od wartości sprzedanych polis ubezpieczeniowych.

W uzupełnieniu wniosku w dniu 17 czerwca 2011 r. wskazano, że zagraniczny zakład ubezpieczeń, z którym współpracuje Spółka, jest łotewskim towarzystwem ubezpieczeniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 w zw. z art. 43 ust. 13 i 14 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wyłącza od opodatkowania podatkiem od towarów i usług usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych - jednak zwolnienia tego nie stosuje się do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 37.

Według Wnioskodawcy, definicja usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych zawarta jest w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Powołując się na art. 2 i 4 tej ustawy, wykładnię Trybunału Sprawiedliwości UE oraz art. 135 Dyrektywy 112/2006/WE Rady UE, Wnioskodawca uważa, że o tym czy dana usługa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług decyduje charakter usługi, wynikający z podpisanych umów i otrzymanych pełnomocnictw.

W przekonaniu Wnioskodawcy, ogół czynności, które wykonuje realizując postanowienia umowy zawartej z zagranicznym zakładem ubezpieczeń, spełniają wszystkie kryteria usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Dodatkowo, ogół działań w tym zakresie opartych jest o posiadany wpis do rejestru pośredników ubezpieczeniowych - agentów, prowadzonych przez KNF.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wymienione we wniosku usługi korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jednakże, celem jednoznacznego ustalenia czy dana czynność podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju, należy ustalić czy miejsce świadczenia usług znajduje się na terenie kraju.

W art. 28a ustawy ustawodawca wskazał, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności, o czym stanowi art. 28b ust. 2 ustawy.

Natomiast, w myśl art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c (art. 28b ust. 4 ustawy).

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy czynność zostanie dokonana na rzecz podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju, będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, niezidentyfikowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski (art. 28b ust. 1 ustawy).

Z okoliczności sprawy wynika, iż zagraniczny zakład ubezpieczeń, z którym współpracuje Spółka, świadcząc na jego rzecz opisane we wniosku usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, jest łotewskim towarzystwem ubezpieczeniowym. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika jednocześnie, aby zagraniczny zakład ubezpieczeń posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba, na rzecz którego (stałego miejsca prowadzenia działalności) świadczone są ww. usługi pośrednictwa.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że skoro przedmiotowe czynności (pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych) świadczone są na rzecz podmiotu zagranicznego, to w niniejszej sprawie miejscem świadczenia tych usług, zgodnie z powołanym wcześniej art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania (w tym przypadku Łotwa). Tym samym - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.