ITPP1/443-411/08/11-S/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 574/10 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie porozumienia zawartego w dniu 5 kwietnia 2000 r. z Miastem, na gruncie stanowiącym własność Spółki, Spółka zbudowała własnym kosztem drogę dojazdową do firmy, która służyła w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z budową drogi Spółka dokonała zakupu towarów i usług, od których odliczyła podatek od towarów i usług. W dniu 12 marca 2008 r. Spółka przekazała gminie pobudowaną drogę nieodpłatnie. Przekazanie tej drogi zostało opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność przekazania drogi gminie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub też jest z niego zwolniona, albo w ogóle nie podlega opodatkowaniu oraz czy gdyby uznać, że czynność przekazania drogi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółka musi korygować podatek naliczony odliczony uprzednio przy budowie drogi.

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazanie drogi gminie nie podlega opodatkowaniu, gdyż przekazanie takiej infrastruktury pozostaje w związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem - a takie czynności co do zasady nie podlegają podatkowi od towarów i usług. W ocenie Spółki takie wnioski mają swoje źródło w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, które to przepisy wyraźnie wskazują, iż nieodpłatne świadczenia podlegają opodatkowaniu tylko wtedy, kiedy nie mają związku z prowadzonym przedsiębiorstwem (a generalnie, poza darowiznami, zawsze taki związek występuje). Na potwierdzenie zasadności przyjętego stanowiska Spółka przywołała orzeczenia wojewódzkich sądów administracyjnych, w tym z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07, z dnia 17 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 984/07, z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3537/06 oraz sygn. akt III SA/Wa 3630/06. Ponadto podniosła także, iż z uwagi na to, że przekazanie drogi gminie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy skorygować wykazany podatek należny z omawianego tytułu. Zdaniem Spółki w sytuacji nieodpłatnego przekazania drogi gminie, Spółka nie powinna jednakże korygować podatku naliczonego na minus (odliczonego przy wytworzeniu tej drogi). Zakupy te bowiem służyły (i służyć będą nadal) działalności opodatkowanej Spółki, która w momencie przekazania drogi gminie poniosła wydatki, mające związek ze sprzedażą opodatkowaną. Tak więc podstawowy warunek odliczenia podatku naliczonego został zachowany. Z tych też względów Spółka podkreśla, iż przekazanie przedmiotowej drogi nie zmienia w niczym faktu, iż droga ta, pomimo że nie będzie własnością Wnioskodawcy, nadal będzie służyć w działalności opodatkowanej. Z tych też względów Spółka wywodzi, że nie ma podstaw do korygowania pierwotnie odliczonego podatku naliczonego.

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2008 r. znak ITPP1/443-411/08/DM oceniono stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę.

Wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 733/08, zaskarżona interpretacja została uchylona.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 27 marca 2009 r. złożył skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 737/09 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy.

W dniu 3 sierpnia 2010 r., mocą orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy sygn. akt I SA/Bd 574/10, zaskarżona interpretacja została uchylona.

Minister Finansów, pismem z dnia 17 września 2010 r. złożył skargę kasacyjną, która następnie pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. została wycofana, z uwagi na to, iż stanowisko WSA zawarte w zaskarżonym wyroku było zgodne z ugruntowaną i jednolitą linią orzeczniczą sądów administracyjnych, w tym również Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt I FSK 201/11 postępowanie kasacyjne zostało umorzone.

W dniu 11 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 574/10. Sąd w wyroku tym, powołał stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08, zgodnie z którym przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. Z tych względów, Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem zawartym w zaskarżonej interpretacji, że art. 7 ust. 2 ustawy obejmuje także nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Sąd zauważył, że przepis ten dotyczy opodatkowania towarów przekazanych na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Ponadto Sąd wskazał, że w wyroku z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 1737/08 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przekazanie na cel związany z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem należy rozumieć szeroko. Cel związany z przedsiębiorstwem to taki, który służy nie tylko jego funkcjonowaniu wewnętrznemu, ale również jego rozwojowi, a więc także zwiększeniu konkurencji na rynku, polepszeniu jego wyników na zewnątrz. W tym kontekście NSA stwierdził, że nie ma znaczenia to, że po przekazaniu towarów przestają one funkcjonalnie służyć przedsiębiorstwu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 574/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.