ITPP1/443-406/13/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania emisji obligacji - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania emisji obligacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza pozyskać środki finansowe od innego podmiotu z Grupy. Spółka planuje dokonać emisji obligacji. Obligacje będą miały charakter obligacji kuponowych ze stałym lub zmiennym oprocentowaniem. Okres wykupu obligacji wyniesie maksymalnie 5 lat, ale obligacje mogą też zostać wykupione przed tym terminem (mogą zostać wyposażone w opcje "call" oraz "put", dające emitentowi lub Nabywcy obligacji prawo do żądania wykupu obligacji przed terminem wykupu). Wykup będzie miał charakter jednorazowy. Obligacje nie będą notowane, i nie będą zawierały dodatkowych zabezpieczeń. Emisja i obsługa obligacji będzie prowadzona przez bank pełniący funkcję depozytariusza obligacji. Planowane warunki emisji obligacji przewidują jeden okres odsetkowy dla kuponu odsetkowego, który będzie równy okresowi wykupu obligacji (okres 5-letni). Odsetki należne za cały 5-letni okres zostaną wypłacone na rzecz nabywcy z góry w dniu emisji obligacji. W terminie wykupu obligacji (ewentualnie wcześniej) obligacje zostaną wykupione przez Spółkę. Cena wykupu obligacji będzie ceną, po której obligacje zostaną nabyte przez nabywcę w dniu emisji (cena nominalna). W związku z emisją obligacji Spółka będzie ponosiła koszty prowizji związanych z tą emisją. Koszty te mogą obejmować m.in. jednorazową prowizję przygotowawczą oraz roczną prowizję za obsługę obligacji, płatne na rzecz banku depozytariusza. W związku z emisją i obsługą obligacji Spółka może ponosić również inne opłaty. Między Spółką, a nabywcą obligacji nie będą zachodziły powiązania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT (nabywca obligacji będzie spółka osobowa funkcjonującą w formie spółki komnadytowo-akcyjnej). Środki pozyskane z obligacji przeznaczone będą na finansowanie kapitału obrotowego Spółki i realizacji jej bieżących zobowiązań. Emisja obligacji będzie służyła bieżącej działalności Spółki. W szczególności, środki z emisji obligacji nie będą przeznaczone na finansowanie wypłat dywidendy oraz innych wypłat na rzecz akcjonariuszy, nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przez spółkę, bądź sfinansowanie nabycia udziałów innych spółek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym emisja obligacji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego się na art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy o VAT, czynność emisji obligacji, w celu pozyskania środków finansowych na bieżącą działalność Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto Spółka wskazuje, że art. 15 ustawy o VAT określa co do zasady zakres opodatkowania podatkiem VAT. Na podstawie tych przepisów opodatkowaniu podlega każde świadczenie, stanowiące dostawę towarów albo świadczenie usług dokonywane przez osobę spełniającą warunki uznania jej za podatnika. Zatem emisja obligacji i wydanie ich obligatoriuszowi nie stanowi dostawy towarów. Obligacje nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy o VAT - obligacje są papierami wartościowymi o charakterze majątkowym. Czynność ta nie może być również kwalifikowana jako świadczenie usług przez emitenta. W przedmiotowej sprawie to Spółka będzie zaciągać dług, który następnie będzie musiała spłacić z odsetkami - nie można więc w tym przypadku uznać, że Spółka w tym przypadku będzie świadczyła jakakolwiek usługę na rzecz nabywcy obligacji. A zatem stwierdzić należy, że emisja obligacji przez Spółkę jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT, ponieważ nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż pojęcie działalności gospodarczej ma charakter podmiotowy, odnosi się bowiem do podmiotów prowadzących tę działalność. Zatem, nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. A więc, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzą transakcje dotyczące nabywania i zbywania obligacji w przedsiębiorstwach, to czynność samej ich sprzedaży nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Kwestia uznania emisji nowych akcji, za czynność podlegającą opodatkowaniu poruszona została przez Trybunału Sprawiedliwości UE w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 pomiędzy Kretztechnik AG a Finanzamt Linz. W sprawie tej Trybunał stwierdził, że w myśl utrwalonego orzecznictwa samo nabycie czy dzierżenie akcji nie może być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu szóstej dyrektywy. W istocie samo nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi wykorzystywania danego dobra celem osiągania stałego zysku, jako że ewentualna dywidenda, stanowiąca pożytek tego wkładu, wynika z prawa własności tego dobra, a nie jest świadczeniem wzajemnym z tytułu jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy. Skoro zatem nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi samo w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu tejże dyrektywy, nie są nią tym samym transakcje polegające na zbyciu tego rodzaju wkładów.

Natomiast do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy należą, mimo że są zwolnione z podatku VAT, transakcje polegające na czerpaniu w sposób ciągły zysków z działalności, która przekracza ramy samego nabywania i zbywania papierów wartościowych, takie jak transakcje przeprowadzone w ramach wykonywania działalności handlowej polegającej na obrocie papierami wartościowymi.

W konsekwencji, zdaniem Trybunału, emisja akcji nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług dokonywanych odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy. Tym samym tego rodzaju czynność bez względu na to, czy została dokonana w związku z wprowadzeniem danej spółki na giełdę, czy też nie, nie należy do zakresu przedmiotowego tej dyrektywy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza pozyskać środki finansowe od innego podmiotu z Grupy i w związku z tym planuje dokonać emisji obligacji. Emisja i obsługa obligacji będzie prowadzona przez bank, który będzie pełnił funkcję depozytariusza obligacji. Planowane warunki emisji obligacji przewidują jeden okres odsetkowy dla kuponu odsetkowego, który będzie równy okresowi wykupu Obligacji (okres 5-letni). Odsetki należne za cały 5-letni okres zostaną wypłacone na rzecz nabywcy z góry w dniu emisji obligacji. W terminie wykupu obligacji (ewentualnie wcześniej) obligacje zostaną wykupione przez Spółkę. Ceną wykupu obligacji będzie cena, po której obligacje zostaną nabyte przez nabywcę w dniu emisji (cena nominalna). W związku z emisją obligacji Spółka będzie ponosiła koszty prowizji związanych z tą emisją. Koszty te mogą obejmować m.in. jednorazową prowizję przygotowawczą oraz roczną prowizję za obsługę obligacji, płatne na rzecz banku depozytariusza. W związku z emisją i obsługą obligacji Spółka może ponosić również inne opłaty. Środki pozyskane z obligacji przeznaczone będą na finansowane kapitału obrotowego Spółki i realizacji jej bieżących zobowiązań. Emisja obligacji będzie służyła bieżącej działalności Spółki. W szczególności, środki z emisji obligacji nie będą przeznaczone na finansowanie wypłat dywidendy oraz innych wypłat na rzecz akcjonariuszy, nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przez Spółkę, bądź sfinansowanie nabycia udziałów innych spółek.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż emisja obligacji i wydanie ich obligatariuszowi nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Obligacje nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (są papierami wartościowymi o charakterze majątkowym). Czynność ta nie może być również kwalifikowana jako świadczenie usług przez emitenta. Spółka zaciąga dług, który następnie będzie musiała spłacić wraz z należnymi odsetkami. Nie można również uznać, że emisja obligacji powoduje przeniesienie prawa do wartości majątkowych, bowiem emisja obligacji stanowi metodę pozyskania kapitału do momentu wykupu tych obligacji. W związku z powyższym emisja nie może być utożsamiana z umową kupna/sprzedaży prawa majątkowego, gdyż dopiero taka czynność powoduje powstanie tego prawa. Emisja obligacji nie spełnia więc definicji dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż zamierzone przez Spółkę czynności emitowania obligacji, nie będą stanowiły działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Emisja obligacji przez Spółkę jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.